روايةحب بدون اراده
الفصل الرابع والخامس4و5
بقلم ايه منصور
زين : مى مالك معيطه كده ليه
مى :بابا مصمم أنه لازم يكتب الكتاب دلوقتي ،وانا قلتله انى نسيت شنطتى عند البنت إلى بعالجها وهى فيها بطاقتى وجيت جرى وانا مش عارفه هعمل ايه ،بابا شايف يا اما ايمن ابن عمى يا اشرف ابن خالتي بيتعامل معايا كسلعه إلى يدفع اكتر
زين :انا هاجر معاكى بالكرسى
مى :يازين انا خايفه عليك
زين :لا ،انا هحاول اقنع باباكى أن فاضل ترم واحد،بس المهم بتحبى حد فيهم
مى:لا مش بطيقهم
زين: خلاص تعالى يلا
(بعد الوصول للشقه ،خرج زين من الاسانسير)
والد مى :مين إلى جيباه معاكى ده
زين:انا الباشمهندس زين عبدالرحمن
والد مى :كويس كده فى اتنين شهود ،انجزى يا مى هتختارى مين فيهم وبعدين نشوف حكايه الباشمهندس ده واتعرفتى عليه ازاى
والده مى:بصى عندك ايمن ابن عمك وأشرف ابن خالتك كل واحد هيدفع 50دهب ،و30مهر هتتجوزى مين فيهم
مى :بصيت لزين بانكسار
زين :هو حضرتك موافق على مين فيهم
والد مى:اى واحد مش الاتنين دافعين كويس
زين :المهم الفلوس يعنى مش سعاده بنتك
والد مى :بنتى هتبقى سعيده لأنها مراضيانى
زين :بس كده طيب ايه رأيك لو جبتلك واحد يدفع 100دهب ،و50مهر ،وعنده فيلا مش شقه
والد مى:ده فين ده وانا اوافق عليه
زين :انا
مى:ايه إلى بتعمله ده انا جبتك تحلها مش تعقدها
زين :ابوكى مصمم وانتى مش عايزه حد فيهم يبقى خلاص يا مى ،موافقه ولا لا
مى:انت واخد بالك انك بتدبس فيا
والد مى :انت بتتكلم جد عنك فيلا وهتدفع 100دهب ،50مهر
والدته مى :لا وكمان باشمهندس وحليوه اهو ،بس انت قاعد على كرسي ليه
زين :ماهو مى بتعالجنى علشان اقدر امشي ،بس مش هعرف اعمل فرح علشان شكلى قدام الناس وانا قاعد على كرسى
والد مى: خلاص انا موافق عليه وانتى يا ام مى ايه رأيك
والدته مى :وانا ليا رأى بعدك ،الى تشوفه يا حج
المأذون :نكتب الكتاب ولا لما تسالو عليه
زين :ممكن تيجوا تتاكدوا من الفيلا لأنها هنا فى نفس الشارع وبالمره اعرف اهلى وناخد المأذون كمان معانا
مى :زين بطل جنان أهلى بيتكلموا بجد
زين :حد قالك انى بهزر ،اسكتى دلوقتي لحد اما نتفق
(بعد مرور ساعتين )
مى:وسط مباركات وهى فى حاله من الذهول
زين :مبروك يا مى
مياده مش عاجبها مى بس مبسوطه أن ابنها هيكمل علاج وعلياء بتبص لمى بقرف ،حاسه انها مش من مستواهم على عكس عبدالرحمن وريناد كانوا فرحانين
(بعد صعود مى إلى الغرفه )
مى :تضع يدها على وجها وتبكى
زين :بتعيطى علشان اتجوزتى واحد عاجز طبعا
مى :بصتله باستغراب ،ايه لا طبعا اصل انا ولا فرقت معاهم اى عريس دافع كويس والسلام (بعياط) طب انا فين وارى فين وقرارى ده حتى ماحدش فكر فى كليتى
زين :يتعاطف ممكن تهدى علشان نتكلم
مى :اتكلم ومسحت دموعى
زين :ماكنتش حاطت فى بالى حوار الجواز ،كنت هروح اقنع والدك وبس،لكن لما شوفت أد ايه هو مصمم وسورى يعنى مش هامه غير الفلوس ،صعبتى عليا من ناحيتك كليتك ومستقبلك وأن انتى شاطره أد ايه وبريئه وكده فاخدت قرار ساعتها ومتأكد انى مش هندم عليه صح ولا ايه
مى :اكيد والى عملته معايا ده استحاله انساهولك والحمدلله أن جه فى بالى اكلمك واقولك، بس ممكن افهم سبب دفع كل الفلوس دى ليه ،انت دفعت كتير واكيد عيلتك هتفهم انى طمعانه فيك
زين :من ناحيه عيلتى فلوحد كلمك انتى حاليا مراتى فمش هسمح لحد يزعلك فمتقلقيش عالعموم الفتره دى اعتبريها فتره خطوبه لحد اما اقدر امشى وشوفى ساعتها نكمل ولا لا ،ومن ناحيه الفلوس ده اقل من قيمتك بكتير ،فعلا انتى جميله اوى
مى :احمر وجها خجلا ،طب عن اذنك
زين :ابتسم على خجلها
(فى صباح اليوم التالي ،استيقظت مى وقامت بارتداء بيجامه بكم وتمشيط شعرها وذهبت لغرفه النوم لتيقظ زين )
مى :زين اصحى يلا علشان تفطر
زين :مى ،صباح الخير
مى :استنى اجيبلك مايه تغسل وشك علشان تفوق
زين :غسل وجه ،اهو فوقت ،ايه الجمال ده
مى :احمر وجها ،انا بجد جميله
زين :لا استنى عندى شويه اساله ،الشعر إلى بيطير ده طبيعى ولا بروتين
مى :لا طبيعى انا حتى ماروحتش عند كوافير كله قدام عينك حصل عالطول
زين :استنى كده ووضع يده على وجها
مى:فى ايه
زين :كنت بشوف ده فاونديشن وتنت وبلاشر ولا لا
مى :انت ازاى عرفت الحاجات دى ،بس اطمن مافيش
زين :ما انا اتاكدت ،اومال عيزانى اتخدع فى اى واحده كده عالطول مش لازم امن نفسى ولا ايه
مى:ضحكت ،لا امن نفسك
زين :ثبتى الضحكه كده ،الغمازات دى حقيقى ولا مكياج
مى :زين بص ريح نفسك انا ماحطتش حاجه وماعملتش اى حاجه خالص سرحت شعرى وغسلت وشى بس،ويلا بقى علشان تفطر
زين :قصدك انى هشوف الجمال ده كل يوم ،لا كده كتير
(فى اللحظه دى الباب خبط )
ريناد :خالو افتح بقى
مى :فتحت لريناد
ريناد :جريت على زين ،انا زعلانه من ماما يا خالو
زين :ليه عملت ايه علياء
ريناد :قعدت تقولى اوعى تروحى عند خالو طول اليوم لانه خلاص اتجوز ،وقالت أن انت مش هتلعب معايا تانى
مى :هو فعلا خالو مش هيلعب معاكى لوحده ،هنلعب مع بعض احنا التلاته
ريناد :يعنى انتى مش هتقعدى تزعلى وكده
مى :لا ازعل ليه ،ده انا هاخدك بكره ونشترى لعب كتير
زين :مى ممكن ننزل نفكر تحت معاهم لو ميضايقكيش
مى :لا عادى يا زين إلى يريحك
(نزلت مى معاها ريناد وطبعا زين وقعدوا على الاكل )
مياده :مى ناويه تبداى مع زين المشى امتى
مى :أن شاء الله هنبدا واحده واحده لسه شويه
زين :كح كح
مى :اتخضيت عليه جامد وجبت ميه بسرعه وشربته
زين :شكرا يا مى
علياء :فى سرها صبرك عليا بس