روايةمات ولكنه حي
الفصل الثالث عشر13 والاخير
بقلم ايه منصور
الدكتوره :مبروك
يامدام حضرتك حامل
مرام :الله يبارك فيكى ،ماما تعالى نروح بسرعه علشان افرح حسام قبل اما اروح الشغل
Back
مرام :بس لما جيت لقيتك نمت ماقدرتش اصحيك
حسام :طيب يا حياتى قدامى ساعه وجى نفكر براحتنا
مرام :معلش اسفه عطلتك عن الشغل
حسام :شغل ايه اى شغل يستنى وساعه بس وهجيلك
(فعلا جه بس مش لوحده معاه منى وحسن )
(حسام اتصل بيا ورديت عالطول )
حسام :افتحى الباب انا واقف بره
مرام :حاضر اوامرك يا اميرى ،فتحت الباب لقيت منى دخلت وبعدين حسن وبعدين حسام ،بصيت بهدوء وماتكلمتش ،كل اللى قولته الحمدلله على سلامتك يا حبيبى،الكلمه اللى متعوده عليها
حسام :الله يسلمك يا روحى
مرام :طب هدخل احط عصير بس
حسام :ماشى
مرام :لسه رايحه اتحرك
منى :انا اسفه ،عارفه انك مش راضيه تكلمينى ولا حتى تبصى فى وشى ،وعندك حق فى اى حاجه هتعمليها ،بس خطى نفسك مكانى لو عرفتى أن صاحبتك تبقى حبيبه جوزك الاولى ومالتلكيش وم........
مرام :مخبيه عليكى علشان مجرحش مشاعرك ،مش علشان عايزه اخبى عليكى
منى :طب حطى نفسك مكانى
مرام :انا لو مكانك عمرى ماكنت هشك فيكى ،حتى لو زى وجوزك حاليا كان خطيبى وسابنى مش هاجى واقولك جوزك كان بيحبنى وده عمل وعمل وعمل ،عمرى ماكنت هعمل كده
منى :عارفه حقك عليا ،وعلى فكره انا عارفه أن حسن متجوزنى أمر واقع اللى هو مامته انا خطبتلك وانت بره وتعالى على كتب الكتاب
حسن :بس حصل أمر ربك واحبك ،شوفتى الدنيا اسيب كل الناس واحب واحده بتاكل مصاصه
حسام :لا بقولك ايه انا اختى تأكل اللى هى عايزاه ،مش بمزاجك
مرام :شفتوا اهو من لقى اخواته نسى مراته وانا باصه لحسام
حسام :انا أقدر دا انتى تبيتينى بره ،جبتلك مصاصه بالفراوله وحلويات كتير كمان
مرام :شاطر وحبيبى والله
منى :شوفت اتعلم بقى
حسن :حاضر
منى :المهم مش زعلانه منى
مرام :اه
منى :هاتى حضن بقى
مرام :تعالى
حسن :مش زعلانه منى انا كمان ولا لا
مرام :لا مش زعلانه طول ما انت بتحب مرام تبقى تمام
حسام :طب على فكره مرام حامل ايه رايكم نختار اسم مع بعض
مرام :ماشى
(واجتمع الجميع وبدأ التفكير بالاسماء)
تمت