روايةمات ولكنه حي
الفصل الحادي عشر11
بقلم ايه منصور
(اخر حاجه صحيت ملاقتش حسام )
مرام :ايه ده احنا مش كنا فى يخت اومال لما صحيت انا فى قوضه اومال انا فين وحسام فين
(كنت قاعده وبرتعش من الخوف اه صح احنا كنا بالليل )
حسام :دخل وشغل الإضاءة ،ايه يا روحى ده كله نوم
مرام :بصتله وانا ساكته
حسام :مرام ايه ده انتى بتعيطى فى ايه مالك
مرام :.......
حسام : بترتعشى ليه ايه إلى حصل
مرام :اصل ده الحلم الى شوفته انى فى قوضه ضلمه وانت عارف انى بخاف وبعدين مش احنا كنا فى يخت
حسام :عارف انك بتخافى بس ما كنتش متخيل انك هتخافى اوى كده ،كنت فاكر خوف عادى انك لوحدك ،عالعموم خلاص انا جنبك
مرام :راح فين اليخت وبعدين احنا فين
حسام :احنا فى سويت عادى وكنتى نايمه فشيلتك
مرام :شلتنى قدام الناس
حسام :عادى زى جوزك مافيش حاجه
مرام :زى جوزى ده حسام لو هنا كان طلع عينك
حسام :انا اسمع أنه ظابط
مرام :اه ظابط وقمر وجميل وجنتل وغنى وحنين وطيب
حسام :ايه ده ،انا اتغر بقى
مرام :ضحكت ،عارف
حسام :لا مش عارف
مرام :بطل رخامه
حسام : خلاص قولى
مرام :لما ببصلك بقول انا عملت ايه علشان استاهل حد فى حنيتك وطيبتك وجمال روحك ،انت عارف انت حاجه كده من كوكب اخر ،عارف لو رجع الزمن تانى عمرى ما هبعد عنك لحظه ،وكل ثانيه هكون معاك انا فعلا اكتشفت أن ماحدش يستاهل قلبى غيرك ،ولا انى ممكن اقابل حد يحبنى زيك ،اهم اعتراف عندى انا بحبك وبحب أقل تفاصيل فيك بس من الاخر بعشقك
حسام :طب انا اقول ايه بعد الكلام ده ،قومى ألبسى
مرام :هنروح فين
حسام :قومى يلا من غير اسئله كتير
مرام :حاضر
حسام :مرام ألبسى فستان
مرام :نعم
حسام :مالكيش فيه، قولت كلمه ماتتكررش
مرام :حاضر عيونى
حسام :ناس ماتجيش غير بالزعيق
(بعد ربع ساعة )
مرام :حسام انا خلصت
حسام :هما قالولى انك جميله بس ماقالوش انك زى القمر
مرام :انت بتكسفنى ،يلا بقى هنروح فين
حسام : يلا هتشوفى لما نوصل
(وصلنا مكان فاضى بس كافيه ،شغل موسيقى واغنيه بيت كبير ورقصنا عليها وبعدين قعدنا )
مرام :انا عارف ده كان من ضمن احلامى
حسام :بجد
مرام :اه
حسام :طب ايه رايك في الوقت ده
مرام :يعتبر احسن وقت قضيناه من اول شهر العسل
(ايه ده هى الدنيا هتفضل بنمبى ومحن ،لا طبعا مش نافع نشوف إلى جى )
(عدى فتره كده وكانت الدنيا تمام لحد اما روحنا فرح واتجمعنا مع منى وحسن )
عدى فتره من الفرح
مرام :حسام انا هروح أقف فى الهواء شويه
حسام :اجى معاكى
مرام :لا خليك انا شويه وهاجى
حسن :بردو واقفه وسرحانه
مرام :وانت مالك
حسن :انتى مش خايفه اقول لمنى
مرام : عايز تقولها ايه
حسن :تصدقى الموضوع محتاج تفكير
مرام :ماتستهبلش عايز تقولها ايه اخلص
حسن :اقولها أن انتى كنتى بتحبيني وبتعشقينى وان انا لما سبتك ادمرتى وماعرفتيش تعيشى يا حرام وأن انتى عارفه انى جوز صاحبتك ومع ذلك لسه بتحبينى ومش قادرة تنسينى ،ايه رأيك لما اقولها كل ده ؟
مرام :انت جبان وكذاب وك........
حسن :ماتتعبيش نفسك فى التبرير ليا ،منى وراكى انى وسمعت كل حاجه بررى ليها براحتك
مرام : منى والله كل إلى حصل ده نصه كذب ،انا ولا بحبه ولا اى حاجه ده كان موضوع من زمان لكن أنا دلوقتي متجوزه وبحب حسام جوزى وكمان ...........
منى :بس اسكتى مش عايزه اسمع منك حاجه ،مكانش ممكن أتخيل أن الخيانه تكون منك ،ده انا بحبك اكتر من اى حد ،ده اكتر من اختى ، اى كان إلى كان بينك وبين حسن ده مايدلكيش حق تحبيه بعد اما اتجوزنى ،وخرجت عند حسام ،انت عارف صح ؟
حسام :وطى صوتك احنا فى فرح ،والناس هتتفرج علينا ،فى ايه اصلا
منى :ابقى شوف مراتك المحترمه ومشيت
(حسام دخل لقانى قاعده جنب الحيطه وضامه رجلى عليا وبعيط )
حسام :مرام حبيبتى فى اى قومى مالك قاعده كده ليه
مرام :بعيط بانهيار
حسام :مرام أهدى طيب
مرام :عيطت اكتر
حسام :شالنى وخرج بس حاول مايخليش حد ياخد باله
