رواية واخيرا التقينا الفصل الثالث عشر13بقلم زهرة الندي
...اقتربت نهلا من مكان بيتهم وسعاده لا تسعها بـ انها اخيرآ هتشوف والديها و اخوتها ولاكن فجأه صقتت الاغراد من يدها على الارض بصدمه عندما لقت منزلهم القديم محروق وعباره عن كوم فحم ومتهشم بشده فنزلت دموع نهلا بنهيار فصقتت على الارض على ركبها بدهشى شديد فتقضمت منها سيته بستغراب...
وقالت = مالك يابنتى انتى زيينه
نهلا بدموع = ايوا بـ بس جوليلى يا حجه اهل الضار ده ايه جررهم بعد الحريجه
السيته بحزن = دول ربنا يسكنهم فسيح جناته بعد مولع البيت ما*تو كليدهم معدا البت الصغيره بس دى اختفت تمامآ بعد ما انقذوها من الحريجه بلعفيه ام البنت الكبيره فـ دى اختفت من زمان جوى ربنا يعنها لما تعرف
...كانت نهلا تسمع للسيته ببكاء فتركتها السيته و مشت بستغراب فسنتت نهلا على الشجره بنهيار...
وقالت لحلها = ليه سبتونى اخر امل ليه خلاص راح انا كل بخصر ليه حاجه كبيره اجده فى حياتى يارب ارحمنى وريح جلبى من العزاب اللنا فيه ده أهئ أهئ
* اما فى القاهره فى شقه اول مره نذهب لها
قالت نرجس بعضرات = لأ يا عمر مستحيل اروح و أعيش مع بديه وبنتها فى بيت واحد دول عقارب يبنى لو مكلوش فى حد هيكلو فى نفسيهم لا و الف لا يا عمر انسى
عمر بتنهيده = يا امى ده حقك وزى مضار ضرهم هوا ضارك برضو ومحدش هيكنو صالح بيكم اوعدك يما بده بس بابا تعبانه ومحتجنا جنبو الايام دى بالله عليكى لتوفجى بجا يا بطوط يا عسل
نرجس بضحك = هههههههه بس يواد ماشى هوافق بس والله لو الوليه اللى اسمها بدريه دى جد جنبى ولا تيقتنى بكلمه وحده لهكلها بسنانى ماشى
عمر بمرح = ماشى يا بطوط يا شرس انتا هههههههه
نرجس بضحك = ههههههههه بس يبكاش احححح مش هتفرحنى بقا بيك يا عمر امته هتعقل وتتجوز
عمر بهروب = ان شاء الله يما ان شاء الله
نرجس بغيظ = خليك انتا كل مفتحك فى موضوع الجواز تهرب كده زى العيال
...تنهد عمر بضيق من فتحت نرجس كل شويه لتلك الموضوع المزعج له (ولم يعلم ان لما يقع هيقع وقعه هباب 😂)
* اما فى شقة رجاء زوجت ابو ليلى
قال برشامه وهوا بيلف سجاره = خلصانه يا ست رجاء انا صبرت كتير على البت دى وشكلها طلعالى فى العلالى ونا خلصان وعاوز اجيب عيال علشان امى زهقت من عزبيتى لحد دلوقتى
رجاء بزهق = وانا بأيدى ايه يا برشامه منتا راسى ان البت مش ضيقاك وكل منجبلها سيرت الجواز بتقلب ملمحهها كأنها كفلا الشر قرفانه منك وانا متعوده مجبرش بنتى حببتى على حاجه
برشامه بمكر = عليا انا بردو يا جوجو اصدك خيفه تتكلمى لتمع عنك الفلوس اللى مغرئاكى بيها لتحلى عن سماها
رجاء بغيظ = ايوا يا برشامه اعملهم عليا على اساس يعنيه مصمم تتجوز البت ليه علشان جمال سحنتها يعنى منتا مصمم تتجوزها علشان الفلوس اللى هتكوشها جوه كرشك من وراها احنا الاتنين من ضينه وحده يا برشامه فبلاش نقطع على بعض
برشامه = ماشى يا ست رجاء انتى عندك حق بس بردو لازم نأسس مصالحنا ولا إيه
رجاء بهدوء = عندك حق بس هتعمل ايه مع البت دى
برشامه بخبث = هقلك (وقص لها الذى ينوى ان يفعله بخبث)
فقالت رجاء بدهشى = اه يا ابن الحرااا*ااام ايه الدماغ دى دى دماغ شياضين طب قول هتنفذ تخطيطك ده امته
برشامه = احنا نطرب الحديد وهوا سخن بكر بأذن الله واحد احد ينتهى كل شئ استبينه
ؤجاء بمكر = استبينه يا واد وحلال عليك ههههههههه
* اما فى الصعيد فى قصر المنشاوى
قالت حسنيه ببتسامه = ها جلولى يولاد امته نويتو على الجواز عاد
غيث بسعاده = ان شاء الله كررت انا و دنيا اننه نتجوز بكره
نوال بسرعه = لا مينفعش
فنظر لها الكل بستغراب فقالت = هوا يعنى مفيش حاجه جاهزه وبكره هيكون بسرعه جوى ولا إيه
عامر = عندك حق بصو خلوها بعد يومين نكون جهزنا كل حاجه علشان عروسة بيت المنشاوى
فبتسم كل من غيث و دنيا بسعاده فقالت هند ل ملك = وانتى يا ملك ملكيش رأيى فى حاجه ولا عندكم طلبات
ملك ببتسامه = ولا لينه طلبات ولا حاجه واصل اللى انتم تكرره اكيد هيكون فى الخير ليهم هما اللى هيتجوزو
الحجه حسنيه = ازاى يبنتى يعنى مش انتى اخت العروسه الكبيره وليكى حق فى كل شئ
عامر = غير كل ده حبين نعرف لو موفقا على الدكتور بتعنا يكون جوز اختك ولا لأ برحتك
غيث بسرعه = لأ ايه حرام عليك يا عامر لا هيا موفجا مش انتى موفجا يا لوكه يا عسل
ضحك الجميع بشده وذلك ملك الذى قالت بضحك = هههههههههههه لوكه هههههه اهو المفرود بعد لوكه دى ارفض صوح
غيث = مش بمزاجج علفكره ولا رأيك ايه يا دنيتى
دنيا ببرائه = اللى تشوفو اختى انا موفجا عليا
هند = ههههههههه انتى اجده 👍🏻يا دنيا اهم حاجه راحت العائله
دنيا بضحك = صووح هههههههه
...كان الكل عمال يضحك مابين كانت نوال تجلس بضيق وهيا طرا عامر وهوا سرحان فى ملك منز جلسها معهم فكان عامر ينظر ل ملك وفى اشياء كثيره داخل عقله يقلدون له رنين ذلك الضحكه كأنه سمع ملك تضحك من قبل لدرجت انه اصبح يحفظ تلك الضحكه فوضع عامر يده على رأسه بألم شعر به فجأه داخل عقله فنظرت له ملك بقلق لملمحو الذى انقلبت بألم داخل عقله اما دنيا كانت تجلس وفجأه لمحت نهلا دتخل من باب القصر بحاله يرثا لها وطلعت على غرفتها مباشردن فستأزنت دنيا من الكل و طلعت خلفها بقلق...
...فدخلت نهلا إلى الغرفه ورفت بجسدها على الفراش وفضلت تبكى بشده فدخلت دنيا...
وقالت بقلق = بت يا نهلا مالك ليه بطعيتى اجده نهلا يا نهلا جومى كلمينى
قامت نهلا وضمت دنيا وهيا بطعيت بشده وقالت = خلاص يا دنيا ما*تو و سبونى لوحدى الكل راح وسبنى يا دنيا خلاص
دنيا بصدمه = انتى بتجولى ايه مين اللى ما*تو يا جلبى
نهلا ببكاء = اخر امل ليه يا دنيا اهلى ما*تو بعد كل ده راحو وسبونى يا دنيا طب انا لسه عيشه ليه طلامه بجيد وحيده فى الدنيا حته ضنايا معرفش عنه حاجه واصل يا حرجت جلبى على كل حاجه وهيا بتروح منى وانا زى الهبله وجفه بتفرج عيها بسكات
دنيا بوجع = خلاص يا جلبى اهدى وبطلى بكا استغفرى ربنا يعمرى وخلى عند امل ان كل حاجه يارب تتحسن ان شاء الله بس اهدى بالله عليكى
نهلا بنهيار = نا*ر بتاكل فى جلبى يا دنيا ما*تو وسبونى حته معطنيش فرصه انى اتأسفله على غلطت عمرى وعمرى مهنساها أهئ أهئ ارحمنى يارب من العزاب ده
...وفضلت نهلا طعيت ودنيا ضماها بألم لحد مذهبت نهلا فى نوم عميق تهرب به من تلك العالم ده فغطتها دنيا وتركتها و خرجت لتلقا ملك أتيه عليا وهيا معها طفليها...
فقالت دنيا بحب = حبايب خلتو عملين ايه فى اول يوم فى الدرسه الجديده
فى اللحظه دى كان عامر رح يدخل غرفته ولكنو وقف وهوا يستمع لكلام الاولاد ببتسامه فقال عدى = شغاااله كويسه يعنى مفيهاش مشكله مأقدن
ملك برفع حاجب = يارااااجل طب زيين وانتى يا ست لين
لين بحماس = جمييله جدآ واتصاحبت على كل اللبنات اللى معايه فى الفصل غير ان انا و سهيله و عشق و وعد بقينه اصحاب انا مبسوطه اوى هنا يا ماما بلييييز خلينه عيشين هنا بلاش نرجع بتنه التانى
نظرت ملك ل دنيا بتنهيده عميقه و قالت = ان شاء الله يا حببتى يلا روحو على غرفتكم غيرو خلجتكم وانا جيلكم اهو
...اومأو لها الاطفال بطاعه وذهبو إلى الغرفه فكان عامر ينظر ل ملك بحيره لطرقتها الغامضه فـ جه عامر يدخل إلى غرفته ولكنو وقف بتعجب وهوا يسمع بصدفه لحديث دنيا و ملك..
فقالت دنيا ل ملك بحيره = نويا تعملى ايه يا ملك
ملك بتعب = ولا إى حاجه يا دنيا تعرفى ان انهارده كررت انا و عليا نرجع مشى ل هنا سمعت ستاتين فى الشاره بيتكلمو عنى انا لازم ارجع يا دنيا لو حد من البلد عرف عدى و لين ولاد مين مش هيسبوهم فى حلهم وكفايه اللى فى عيالى مش هستحمل اشوف ضمار اولادى اكتر من كده سعتها المو*ت هيكون اكرم ليا
دنيا بصدمه = ولسه حد فاكر الموضوع ده استغفر الله العظيم ده مر عليه ١٢ سنه ايه القرف ده وبعدين احنا لازم نرجع ضرنا لتعيشى فيه انتى و الاولاد ده حقكم
ملك بدموع = ضار ايه يا دنيا زمان هناك كل اللى يعرفنا هيعرفنه حته لو مر وقت طويا انا تعبت يا دنيا وعوزه ارتاح بجا من المرار ده
...تنهد عامر بعمق و دخل إلى غرفته وعقله مشغول بأمر ملك و لماذا كل الوجع ده فى اعينها فوقف عامر فى شرفت غرفته وهوا شارد بشده فو*لع سيجاره وفضل يتنفس دخنها بضيق داخله لا يعرف سببه...
فقال لذاته بحيره = هوا فيه ايه يا عامر مالك ليه من ساعة مشفتها و انتا مشغول بيها كده انا ليه حاسس ان كل افعلها بتفصلها محفوظين جوايه معأنى اول مره اشفها ليه حاسس نفسى مشدود ل ملك و عدى و لين حاسس انهم منى كأنهم اراب اوى منى ليه الشعور ده ليه
فـ خبط الباب ودخل اسد وهوا يقول بمرح = ايه يبنى حابس حالك فى غرفتك ليه اجده ولا بتهرب
عامر بتعجب = اهرب وانا ههرب من ايه يعنى ياسى اسد
اسد بمكر = من اللى عينك متشلتش من عليها طول محنا جعدين تحت يا خلبوص
حدف عامر على اسد الوساده و قال بغيظ = وانتا واخد بالك منى ليه ياض خليك فى حالك و بعدين انتا جيلى ليه متروح شوف عيالك او روح لمراتك و سبنى فى حالى يا رخم
اسد بضحك = ههههههههههه ماشى ياخويه رايح بس خد بالك شكلك وجعت يا عمور هههههههه
...وخرج اسد بسرعه لاجل لا يتلقا الوساده الذى حتفها عليه عامر مره اخره بغيظ منه...
* اما فى الاسفل
اقتربت نوال من هند و قالت بهمس = تعالى عوزاكى فى موضوع مهم
هند بستغراب = موضوع ايه ده وبعدين ما تحكيه اهنه
نوال = لا جومى معايا لانه موضوع مهم جوى يلا بجا
هند بزهق = طب خلاص يلا لما نشوف عوزه ايه
وقامت نوال ومعها هند فتركو حسنيه و عليا يجلسون واحدهم و كانت معهم سهيله ابنت عليا فقالت حسنيه بهدوء = عليا هونا لو سألتك مالك هتردى عليااا عاد ولا زى كل مره هتتهربى
عليا بحزن وهيا تعلم ما الذى رح تقوله = اتفضلى يا امى فيه حاجه حوصلت
حسنيه بضيق = ايوا يا عليا ممكن تصرحينى مالك فيكى ايه من يوم متجوزتى وانتى حالك اتجلب ١٨٠ درجه مبجتيش انتى بنتى اللى اعرفها اللى كانت البسمه متفارجش وشها بجيتى دلوجتى زى الورده الذابله ولا بضتحكى ولا بشوف الروح فى عيونك مالك يا عليا اخواتك غلبو معاكى وانتى ولا هنا مخبيه ايه عننه يا بنتى
حولت عليا تسيطر على دمعها ووضتت على يد حسنيه وباست يدها وقالت = صدقينى يا ماما فى الوقت المناسب هحكلكم كل حاجه بس استحملونى دلوجتى بجد مش هأدر اجلكم حاجه حاليآ حته ممكن طعتينى فرصه وبلاش تزعلى منى
تنهدة حسنيه و قالت = ماشى يا بنتى انتى حره ، فرح يا فرح
جد فرح و قالت بحضرام = نعم يا عمه عوزه حاجه
حسنيه بضيق = ياريت يابتى دخلينى غرفتى تعبانه و عوزه ارتاح
...اومأت لها فرح وزقت الكرسى المتحرك لحد غرفت نومها و عليا متبعاها بألم فنظرت عليا لبنتها لتتفاجأ بـ سهيله تبكى بصمت فنزلت جانبها على الارض...
وقالت بخوف = مالك يا جلب امك ليه بتعيطى فيه حاجه وجعاكى مالك يا عمرى
سهيله بدموع = انتى ليه يا ماما مش بتجولى ل تيتى على اللى بابا بيعملو فيكى ليه بتكذبى مش انتى جلتيلى ان الكذب حرام و هنروح النا*ر انتى بجا اجده هتروحى النا*ر
عليا بدموع = انا عارفه انى غلط يابنتى انى بدارى عليهم افعال ابوكى بس كل ده يعنى علشان مين مش علشنكم علشان متبجوش زعلانين..(فمسحت عليا دمعها وقالت ببتسامه حنونه)..وبعدين انتى جعده اجده ومحكتليش عملتى ايه انهارده فى المدرسه هااا احكيلى وفين محمود عاد
سهيله = هيكون فين يعنى بيذاكر زى عته فى الجنينه
عليا ببتسامه = طب تعالى لما نرحله ونغيظه شويه الواد ده
سهيله بحماس = يلااااا معاك يا كتش
...ضحكت عليا بشده و اخذت ابنتها و ذهبو معآ لأبنها محمود فى الحديقه لتهون عليا شويه عن اولادها...
* اما عند هند و نوال
قالت هند بصدمه و غضب = انتى بتجولى ايه يا نوال عوزانى اسرج جوزى انتى اتجننتى ولا ايه
نوال بغيظ = يا بت افهمى انا بس عوزه الورقتين دول بس مش اكتر ولا سرقه ولا اى هبل من اللى انتى بتجوليه ده
هند بغضب = انسى يا نوال عمرى ما هأزى جوزى بيدى ابدآ وخلى بعلمك لو عرفت ان فيه ورق ناقص من ورق جوزى قسمآ بالله ل هجلك و جول ل عامر كمان وجلبها عليكى ماشى
وتركتها و مشت بغيظ منها فقالت نوال بشر = بجا اجده ياست هند انا اكون السبب فى جوزتك دى وتيجى دلوجتى تجلبى علياا انا تمام جوى واظن كفايه جوى الهنا اللى عيشه فيه سيدك مع جوزك لحد دلوجتى وحان وقت وجعك و كسرتك يا جلب اختك لما تلاجى حبيب الجلب مع وحده تانيه غيرك هههههههههه
ورفعت هاتفها ورنت على المجهول فأتا لها الرد بعد ثوانى فقالت نوال بخبث = الو جوجو عامله ايه يا جلبى ، انا محتجالك فى حاجه اجده هتغير حياتك ، ماشى يا جلبى اشوفك بكره ، سلام يا جلبى
...وبتسمة نوال بكل شر يملأ اعينها بلجحيم للكل...