رواية عشق بلا امل حياه العاصى الجزء الثاني2الفصل الاول1بقلم زهرة الندي
~ بعد مرور 25 سنه فى سنة ( 2024 ❤ )
...( ندخل معآ إلى قصر كبير جدآ و جميل فى احد المجموعات السكنيه الراقيه من تمتلأ الورود و الاشجار فى حديقت القصر غير انه يمتلك إلى بسين كبير و انيق للغايه تنعكس عليه ضوء الشمس غير البسين الخاص و فى الحديقه الواسعه كان يجلس وهوا ينظر للفراغ بحزن يملأ اعينه فـ من تلك اللحظه و حياته اصبحت كالمو*ته لا يشعر بشئ ولا بيحس بحاجه لا زعلان ولا فرحان ولا مكتأب ولا مخنوق ولا اي حاجه خالص و تلك الكليمات ل حياة كانت تتردد فى اذنه دائمآ )...
= 😔😔😔😔😔
﴿ آنِآ حًبًيَتٌکْ...
﴿ حًبًيَتٌکْ فُى عٌزٍ حًآجّآتٌ کْتٌيَرهّ کْآنِتٌ تٌعٌبًآنِى...
﴿ حًبًيَتٌکْ فُى عٌزٍ مًآ آنِآ کْنِتٌ مًدٍمًرهّ...
﴿ فُـ مًشُ عٌآوٌزٍهّ يَوٌمً مًنِ آلَآيَآمً آهّوٌنِ عٌلَيَکْ...
﴿ وٌلَآ لَآزٍمً تٌلَمًسِ قُلَبًى مًنِ جّوٌآ وٌبًعٌدٍيَنِ آتٌوٌهّ مًنِ غُيَر وٌجّوٌدٍکْ وٌ تٌمًشُى...
﴿ بًلَآشُ تٌمًشُى...بًلَآشُ تٌمًشُى...
﴿ بًلَآشُ تٌأسِى عٌلَيَآ فُى عٌزٍ مًآ آنِآ آتٌعٌلَقُتٌ بًيَکْ...
﴿کْتٌيَر جّروٌحً شُکْلَهّآ مًلَمًوٌمًهّ...
﴿ لَآکْنِ آثًرهّآ لَسِهّ وٌجّعٌنِى...
﴿ آثًرهّآ لَسِهّ وٌجّعٌنِى وٌبًقُيَتٌ کْوٌيَسِهّ بًيَکْ...
﴿ آنِآ...
﴿ آنِآ مًمًلَکْشُ غُيَر قُلَبًى...
﴿ قُلَبًى کْآنِ بًيَدٍقُ حًلَآوٌةّ روٌحً...
﴿ وٌمًعٌ وٌجّوٌدٍکْ مًعٌآيَآ قُدٍرتٌ آتٌنِفُسِ...
﴿ آنِآ شُفُتٌکْ لَيَآ حًيَآةّ مًنِ بًعٌدٍ مًوٌ*تٌ...
﴿ حًسِيَتٌ بًيَکْ آنِکْ آنِتٌ رآحًهّ مًنِ بًعٌدٍ تٌعٌبً...
﴿ لَقُيَتٌ فُيَکْ آمًآنِ مًنِ کْلَ آلَنِآسِ...
﴿ حًسِيَتٌکْ آبًوٌيَآ وٌ آخِوٌيَآ وٌ کْلَ مًآ لَيَآ...
﴿ حًبًيَتٌکْ وٌ آنِآ عٌآرفُهّ آنِ قُلَبًکْ مًشُمًلَکْى وٌلَآ عٌقُلَکْ مًتٌذِکْرنِى...
﴿ بًسِ مًسِتٌسِلَمًتٌشُ...
﴿ وٌلَآ مًحًيَتٌ عٌشُقُﮯ لَيَکْ...
﴿ مًعٌ آنِهّ عٌشُقُ بًلَآ آمًلَ...
﴿لَآکْنِ عٌشُقُتٌکْ...
﴿ عٌشُقُتٌکْ يَآ عٌآصّى بًلَآ آمًلَ...
﴿ آوٌعٌى تٌنِسِآنِى لَوٌ بًعٌيَتٌ...
﴿ وٌآوٌعٌى تٌهّجّرنِى لَوٌ قُربًتٌ...
﴿ کْآنِ عٌشُقُى بًلَآ آمًلَ...
﴿ لَآکْنِ مًحًوٌلَتٌشُ مًحًبًکْشُ...
﴿ لَآنِکْ تٌتٌحًبً مًنِ غُيَر آيَ مًحًوٌلَآتٌ مًنِکْ يَآ عٌآصّى...
﴿ بًتٌمًنِهّ آلَيَوٌمً آنِ يَجّمًعٌنِى آلَلَهّ فُى آلَحًلَآلَ...
﴿ وٌآربًى آطِفُآلَى فُى دٍفُئکْ وٌ حًنِآنِکْ...
﴿ بًحًبًکْ يَآ غُآصّى...
﴿ بًحًبًکْ...
غمض "عاصى" اعينه بألم وقال = وحشتينى اوى يا "حياتى" كل دى غيبه...معقوله "عاصى" حبيبك موحشكيش
.. فى السعوديه و بالتحديد فى الحبس ..
..( كانت تجلس تلك الاميره الذى مرت السنوات عليها و متمحاش لا جملها ولا طفولتها ولا برائتها ولاكن حزنها زاد و شقها زاد ايضآ فرفعت يدها ووضعتها على شباك الحبس الصغير جدآ و المأمن باسياخ حديد )...
= 25 سنه...و 8 شهور...و خمس ايام...و 6 ساعات عدو عليا و انا بعيييد...لاكن خلاص قريب جدآ همحى كل المسفات و راجعه...راجعه ل علتى من تانى و هبعد كل و اي حد عاوز يبعدنى تانى عن علتى...اييييي حد
.. نرجع من تانى ل قصر الدمهورى ..
... و بالتحديد فى غرفه فى الطابق العلوى من القصر ...
...( فـ الدور ده يمتلك غرفه فقط و اسانسير خاص للنزول فـ كان يجلس نادر كلعاده على كرسيه المتحرك امام زجاج شرفته وهوا ينظر للبحر من وراء زجاج غرفته بصمت فـ من يوم تلك الحادث اللعين الذى فقط فيها والدته و فقط طفولته على ذلك الكرسى المتحرك وهوا مزال على تلك الحاله الميأوس منها ولاكن مستسلمش و كمل دراسته و تحمل تنمر الاطفال عليه لحد ما بقا دكتور نادر ولاكن بعد ما امتلك نادر الشهاده وهوا اصبح حبيس غرفته فـ كيف رح يعمل بشاهدته بتلك الحاله وهوا يزيد يوم بعد يوم كرهو لوالده اللى اسبب فى كل ذلك و حرمه من والدته بسبب خيانته لها...فدخلت الخادمه )...
وقالت = صباح الخير يا نادر يابنى...عامل ايه انهارده
"نادر" بملل = هه انهارده زى انبارح زى بكره...كلهم واحد...هه لسه قاعت على الكرسى المتحرك مشلو*ل و عاجز و مافيش منى فايده
الخادمه "سميحه" بتنهيده حزينه = انت اللى رافض العلاج يابنى...ماهو انت لو كنت سمعت كلام الدكتره و...
"نادر" بغضب = ما تطوليش كلام ممنوش فايده يا دادا "سميحه" و عن اذنك اخرجى و اقفلى الباب وراكى...مش عاوز اشوف حد
تنهدت "سميحه" بحزن شديد عليه وقالت باحضرام = انت تأمر يا "نادى" بيه عن اذنك
...( وخرجت سميحه من الغرفه فجمد نادر يده و ضربها فى الكرسى باختناق شديد يملأ صدره و رأتيه )...
.. فى احد غرف القصر ..
...( كانت يوجد فتاه جالسه على الارض وهيا بتمارس رياضتها المفضله اليوجه وهيا مسبته ملامحها البريئه فـ هيا عكس اللى فى القصر فـ هيا فتاه ناشطه و متميزه فى كل شئ تحب كل شئ منظم و تكره الكاذبون ففجأه دخلت شقيقها للغرفه وهوا يقول بصوت عالى )...
="مرااااااام"
فتحت "مرام" اعينها بخضه وقالت = ايييييه فيه ايه يا "مروان" 😳 حرام عليك يا شيخ...انت ايه يخرب بيتك...والله فى يوم هتمو*تنى بسبب خضتك ليا دى
ضحك "مروان" بشده وقال = بعد الشر عنك يا اختى يا حببتى هههههه طب لو مو*تى دلوقتي هطلع عين مين...ولا هقعت اقرف فى مين فى الريحه و الجايه
"مرام" بسخريه = اشمعنا انا ما عندك ولاد اعمامك..."اركان" و "نادر" و "يوسف"...او عمك "فريد" فرفوش و عقلو طاقق زيك
"مروان" بصدمه = ايييه عوزانى اقرب من تراكولا و هيركليز و ابو رجل مسلو*خه ولاد عمك دول يابنتى...ده انا بقول احم بيتعصبو...امال لو قولت نكده من نكدي
"مرام" بضحك شديد = هههههه هتكون نهيتك وحشه اوى يا "مروانى" لو رزعت ولاد عمك نكده حلوه كدا من نكده...هههههه هيروحو معلقينك على مسمار على باب القصر علشان تكون عبره ل من يعتبر ههههههههه
"مروان" بغيظ = ماشى يا "مرام"...مااااشى...عمومآ يلا ياختى و سيبك من اليوجه بتعتك دى...وتعالى يلا علشان الكل صحى و جدك عامل متنج عائلى...والكل لازم ينزل...حته تراكولا أأصد نادر نازل غصبآ و اقدتارن من جحرو ده
" مرام" بحزن = ميتنج عائلى...يبقا فيه اخبار جديده عن اخوتنا
"مروان" غيظ شديد = متقوليش اخوتنا يا "مرام"...قولى بنات الست اللى ابوكى خان امك معاها...وحملت منه فى الحر*ام لتبلينا احنا بـ بنتها اللى هيشركونا فى الميراث دول
" مرام" بسخريه = و ده كلامك ولا كلام ماما يا "مروان"..."مروان" 25 سنه هفضل اقولهالك...انا اه لا اعرف طنط "حياة" ولا شوفت اخواتى لاكن اللى اعرفه ان الكل...معدا طبعآ ماما بيشكرو فى اخلاق طنط "حياة" و بيتمنو رجعها هيا و اخوتنا...حته بابا كتير اوى كنت بشوف فى عيونه حزن و لهفه انه يتلاقا ببناته او بـ طنط "حياة"...وانت عمال تفكر فى نفسك و بس و فى شوية فلوس يا "مروان"
كانت "ساندى" تستمع ل حديث ولدها من الخارج فدخلت للغرفه بغضب وقالت = مممممم و ياترا يا ست "مرام" ده كلامك ولا كلام سى ابوكى...هااا قال ايه تانى استاذ "عاصى" ليملا دماغك
"مرام" ببرود = والله دى وجهة نظرى انا يا ماما...ولو مش حباها فـ انتى حره...انتى و "مروان"...اما انا فـ زى بابا مستنيه اليوم اللى اشوف فيه اخواتى البنات الكبار...وعندى امل انهم مزالو عيشين...فـ عن اذنك متحوليش تغيرى وجهة نظرى لانها مش متغيره...عن اذنكم انا دخله اخد شاور...عشان عندى شغل مهم...بعد ميتنج العائله...تمام
...( وقامت مرام من على الارض و اخذت ملابسها و دخلت للحمام الملحق بغرفتها بضيق شديد فنفخت ساندى بغضب شديد و غيظ فـ عندما مروان شاف والدته كدا قال يهرب قبل ما تنفـ*ـجر فيه فـ كان ذاهب نحو الباب بسرعه )...
وهوا يقول = طب انا رايح انا لان عندى محضره مهمه...عن اذنك يا ماما
وجه "مروان" يخرج فندهت "ساندى" عليه بحزم = "مروااااان"
غمض "مروان" اعينه بملل وقال = احم...نعم يا ست الكل...مين بس اللى مزعل ست الستات على الصبح
"ساندى" بغيظ = هوا فيه غركم مطلع عينى...قولى يا ولد كنت فين انبارح لحد الفجر ان شاء الله
"مروان" بارتباك = كـ كنت بذاكر عند واحد صحبى
"ساندى" برفع حاجب وسخريه = لا والله على ماما برضو يا حبيبى بقا "مروان" اللى بياخد السنه بسنتين و تلاته...دلوقتى جه فجأه كدا و هداه ربنا و راح يذاكر عند صحبه يا ابن "عاصى"
"مروان" بمشاكسه = مالو ابن "عاصى" يا "ساندوسه" يا عسل انتى وبعدين اعملكم ايه يعنى يا ماما ما انتم اللى دخلتونى كليه مش بحبها انا كان نفسى ادخل كليت الكرسى بتوار...او كلية طتبيقات فنيه...او اي حاجه ليها علاقه بـ الرسم او الغنى...وانتم علشان اسم العيله دخلتونى كلية هندسه...وانا مش بحب الهندسه
"ساندى" بتعجب = مش فيها رسم
"مروان" بملل = ايوا بس مش اللى انا عوزه..."ساندوسه" ما تنقلينى ل كليه تانيه ينوبك سواب
"ساندى" بحزم = لا يا "مروان" هتكمل فى هندسه و هتطلع بشمهندس اد الدنيا...ولو عد السنه تانى يا "مروان"...والله لا فيه عربيات ولا فيه خروج ولا سفر فى حته لحد ما تتخرج من كليته...هه بقا
...( وربعت ساندى يديها بصرامه و حزم فـ نفخ مروان بضيق شديد و تركها و خرج بضيق شديد فنظرت له ساندى ببرود و انتظرت خروج مرام من الحمام فـ بعد دقايق خرجت مرام وهيا بتنشف وجهها من الماء وعندما رأت مامتها مزالت موجوده غمضت اعينها بضيق و رجعت فتحتها مجددآ )...
وقالت بضيق شديد = هوا حضرتك لسه هنا...ده انا فكرتك خرجتى
قامت "ساندى" بغيظ ووقفت اممها وقالت = انا ممكن افهم انتى امتى هتصحى لحالك...وتعملينى كأنى امك مش عدوتك...و تبطلى تقررى كلام ابوكى و العيله ده...اللى ملوش الف ستين لازمه من الاساس...لان اللى بيتكلمو عنهم خلاص ما*تو و شبعو مو*ت
"مرام" برفع حاجه = وانتى ليه متأكدا كدا...هونتى كنتى شفتى جثثهم وهيا متفحمه...ولااا خيفه يرجعو يا ماما...عشان انتى واثقه و متأكده ان لما اخواتى يرجعو و طنط "حياة" بابا هينساكى اصلآ...وان حضرتك مزلتى على زمته علشانى انا و "مروان" وبس...صح
"ساندى" بشر = هه بنت ابوكى بصح...بس عوزه اقولك حاجه ياااا بنتى...لا "حياة" راجعه...ولا بنتها...ولو لو ده حصل...ساعتها هيندمو انهم رجعو من تانى...هه زى ندم ابن السواق بالظبط عما حب بنت سيده
"مرام" بدموع تتلألأ فى اعينها بوجع = متجبيش سيرت "ياسين" مره تانيه...وكفايه اوى اللى حصل زمان...وكفايه اللى خلتينى اعمله...فـ لو سمحتى اطلعى بره عشان عوزه ابدل هدومى و كفايه بقا
نظرت لها "ساندى" بسخريه وقالت = خارجه...خارجه يا قلب امك...بس لسه الكلام مخلصش...خلاص
...( وخرجت ساندى ببرود فنزلت دموع مرام بوجع شديد يملك قلبها فـ جلست مرام على ضرف الفراش ببكاء شديدو اختناق وهيا تتذكر الانسان الوحيد الذى تملك قلبها فـ كان عشق طفولتها و شبابها واللى خصرت ذلك العشق الجميل بيديها )...
فقالت بشوق = وحشتنى اوى يا "ياسين"...خمس سنين عدو و انت مش فى حياتى...ياترا لسه فى قلبه ولا نستنى و كرهتنى خلاص...عارفه انى جرحتك...لاكن قبل ما اطعـ*ـنك فى قلبك طعـ*ـنت قلبى قبلك...سامحنى 😭😭
.. اما فى غرفه اخره فى القصر ..
دخلت" قمر" للغرفه و فتحت الستاير بتاعت الغرفه وهيا بتصحى ابنتها من هاشم وهيا تقول = "نانسى" قومى يلا يا بنت...جدك مستنينا عشان نفطر كلنا سوا
"نانسى" بنوم = اقفلى يا مامى الستاااير...عوزه انام لسه شويه
"قمر" بحزم = لأ...ويلا قومى بقا يا بنت...بلاش تتعبينى معاكى
"نانسى" بذمجره جلست على الفراش وقالت بتأفف = اففففف خلاص يا مامى قومت اهو
ابتسمت "قمر" بحنان لهي البنت الذى لا تركت شئ من والدها نفس الشكل بالطباع فقالت = قومى يلا غيرى هدومك و انزلى لان جدك جامعنا انهارده...باين فيه اخبار جديده عن بنات عمك...يارب يكون لقاهم...يارب
...( وتركتها قمر وخرجت فتنهدت نانسى وقامت وهيا عماله تتمطع بنشاط فنظرت نانسى من شرفت غرفتها لتتفاجأ بـ مروان ماسك الحديقه ذهابآ و ايابآ بضيق شديد )...
فقالت بصوت عالى = مين معكر مزاج "مرمر" على الصبح كدا
"مروان" بضحك = ياختى مافيش غرها ههههه...عمومآ انجزى يلا عشان نخلع للكليه قبل الاجتماع الهم ده
"نانسى" بتريقه = لا يا حب...متحولش لان الاجتماع ده ممنوع حد من العائله ميحضروش...معدا انطى "ساندى" زى كل مره
"مروان" بضيق = طب انجزى ياختى...هتقعتى تكلمينى من البلكونه كدا
"نانسى" وهيا بترجع شعرها خلف اذنها = هاخد شاور و نازله اهو
...( وتركته نانسى و دخلت فزفر مروان و فتح هاتفه لينظر بعشق لتلك الصوره على الانستى لفتاه شديدة الجمال و الرقه)...
فقال "مروان" بحب = اهو انتى اللى مخليانى لسه قاعت فى الكليه الشقم دى...امته تحسى بيه بقا يا چنا و تحبينى انشلا نص الحب اللى بحبهولك
فجأه جاء صوت رجولى من خلفه بتعجب = مالك يالا...عمال تكلم نفسك ليه على الصبح
"مروان" بمرح = ولا اي حاچه يا ابن العم...ما تيجى تاخد خربوش شاي ههههههه
"يوسف" برفع حاجب = مش ناوى تبطل سخفتك دى...يابنى انت مش صغير على الهبل ده
"مروان" بسخريه = ما توجه الجملتين دول لنفسك احسن يا استاذ "يوسف"...على فكره انتا اكبر منى بسنتين و بس...مش بـ 15 سنه على الجديه دى كلها...ياعم عيش الحياه...ده انت لسه 24 سنه و انا لسه 22 سنه
"يوسف" برفع حاجب = ايوا يعنى عاوز ايه دلوقتي
"مروان" بمزاح = عوزك تفك
"يوسف" بصدمه = افك 😳
"مروان" بضحك = ايوا تفك يا زمييييلييي
ضحك "يوسف" على طريقة "مروان" السرسجيه فى الكلام فـ جه "هاشم" وقال = ولا يا ابن "عاصى" فكك انت من ابنى و سيبه باخلاقه...ربنا يحميه لابوه و لأمه...ويهديك يا ابن اخويه
"مروان" بأسف = صدقنى صعب يا عمى ههههههه...ده انا ابن الدنچوان "عاصى" و عوزنى اطلع عاقل...صعب يا جدعان والله هههههههههه
"هاشم" بضحك = ماشى يا "مروان"...بكره نشوف الصعب و السهل...يلا بس ندخل ل جدك...عشان عاوزنا يا صايع
.. فى التراك ..
...( كان بيجرى بكل بسرعه شديده كأن عفريت الانس و الجن بيجرو وراه لدرجت ان عروق يديه و رقبته كانو برزين بشده و كان العرق مغضى على يديه ووجهو فكانت الفتيات فى النادى ينظرون له باعجاب صارخ و هم ينظرون لعضلات جسده و يديه البرزين بشكل جميييل جدآ فـ هوا يشبه للممثلين الاتراك فاخيرآ انتهى من الجرى وقترب من احد الكاولات وهوا بينج بشده فقامت فتاه جميله جدآ من على احد كراسى الطاوله و مدت يدها له بالماء )...
وقالت = كل ده جرى يا" اركان"...ارحم نفسك يا حضرت الظابط انت مش بتجرى ورا حر*انى
شرب "اركان" زجاجة الماء على فم واحد وقال ببرودو المعداد = ملكيش دعوه انتى و خليكى فى حالك يا "شاهيناز"...ايه اللى جابك
"شاهيناز" بدلع = وحشتنى...فـ جيت اشوفك يا حبيبى
"اركان" بملل = انتى مبتفهميش..."شاهيناز" اللى كان مابنا هوا السر*ير و بس...وانتى عارفه الكلام ده كويس من الاول...وخلاص مليت منك و معدش عوزك...فـ بتزودهاش و تعشمى نفسك باكتر من كدا...مافهوم يا "شوشو"
وتركها "اركان" و مشى بغيظ شديد فنفخت "شاهيناز" بغيظ وقالت = هه والله ما سيباك يا "اركان"...غير لما تتجوزنى و اكون ملكك للابد هههه...ولو كنت انت متعقت من الستات...فـ انا شاهيناز الدومى...اللى مافيش راجل عجبها و مقدرتش توقعو فى شبكها يا حبى ههههههه
.. فى الاسكندريه ..
خرجت فتاه جميله محجبه من غرفتها وهيا تستعد للرحيل لعملها وهيا تقول بمرح = "رجاااء"...ست الحبايب يا حبيبه...صباح الخيرات
"رجاء" ببرود = صباح الخير للى مغلبانى معاها
"داليا" بضحك وهيا تجلس جانب والدتها = اييييي...طلمه حببتى متكلمنى هكذا...يبقا عريس الهنا لغى الجواز صححح
"رجاء" بغيظ = وايه السعاده اللى على وشك دى يا روح امك...ايوا ياختى رفض الجواز و اتعقت بسببك من صنف الحريم كلو
"داليا" وهيا بتأكل باستعجال = احسن...ده حته كان راجل ملزق و ملوش شخصيه من الاساس...وبعدين جرا ايه يا "رجاء" انتى عاوزه تخلصى منى ولا ايه يوليه انتى
"رجاء" بضيق = يابنتى انا عوزه افرح بيكى فى بيت راجاك زى اخواتك
ضحكت "داليا" بشده وقالت = ههههههههه...زى اخواتى...حرام عليكي يا ماما...انتى عوزانى اعاقب نفسى زى "نيره" و اتجوز راجل مبحبوش ولا فى يوم من ال21 سنه جواز شفته غير جوزى و ابو بنتى بس هه...ولا عوزانى اتجوز اي جوازه زى "لبنى" و اجيب ولد و بنت و اهاجر انا و جوزى ل بره و اشوف الويل منو...حته الطلاق مش عاوز يطلق...(وكملت بدموع) ولااا عوزانى اروح و اخدفى من حيتكم زي زي "حياة" يا ماما
...( نظرت لها رجاء بألم ثم نظرت لصوره موضوعه على الحائض تجمع اسرتها كلها فى اجمل ذكره تحولت لماضى فتقدمت داليا منها و نزلت لمستواها)...
وقالت بحنان = انا عارفه انى كبيرة و بقا عندى 29 سنه و حضرتك عاوزه تفرحى بيه و تشفينى فى ظل راجل...بس كدا احسن والله يا ماما...كدا انا مرتاحه اكتر...تعرفى ليه...علشان من اول ما دخلت المدرسه و انا حاطه فى بالى انى هكون حاجه يعنى هكون حاجه...و الحمدلله بقيت اشهر دكتورة اسنان و عندى عيدى الخاصه و كل شئ تمام...فـ لو سمحتى...خلينى على راحتى...ممكن يا ست الكل
حطت "رجاء" اديها علىخد بنتها وقالت = ماشى يا قلبى...هسيبك على راحتك...ده انتى اخر العنقوت...لاكن برضو هفضل ادعي ربنا ان يكون حظك احسن من حظ اخواتى و يجمعك بعوض ربنا ليكى...ويخقف الهم و البلاء على قلوب اخواتك يارب...وييجى اليوم اللى اشوف فيه بنتى "حياة" وولدها قبل مامو*ت
باست "داليا" ايد والدتها وقالت = بعد الشر عن قلبك يا ست الكل...هاااح يلا مضريه اسيبك دلوقتى يا ماما...سلام
"رجاء" بتنهيده عاليا = سلام يا قلب امك
...( تركتها داليا بحزن و اخذت اغردها و حقيبتها و نزلت و اوقفت تكسى و دلته على مكان عيادتها وهيا تنظر من خلف زجاج العربيه بنظرات حزينه بشده )...
.. فى منزل عماد ..
دخلت بنت للمطبخ بتسلل لتفزع والدتها ولاكن كلعاده افشتها "نيره" وقالت بدون ما تنظر لها = متحوليش يا "لوله"...مش مامى اللى تخضيها ههههههههه
"ليلى" بذمجره = يووووه انتى كل مره تقفشينى كدا يا مامى
باست "نيره" خد بنتها وقالت =يا هبله انتى بنتى و بحس بيكى قبل ما تتكلمى يا قلب امك
دخل "عماد" وقال بغمزه = وياترا حسيتى بـ جوزك حبيبك ولا القلب ملك بنوتك بس يا "نونه"
وباس "عماد" رأس بنته و اخد "نيره" فى حضنه وقال = صباح الياسمين يا اجمل زوجه و ام
"نيره" بابتسامه خفيفه = صباح الخير يا حبيبى
"ليلى" بمشاكسه= الله...نحن هنا يا عصفير الحب
ضحك "عماد" و "نيره" على مشاكست بنتهم فقال "عماد" = ماشى يا لمضه...يلا بينا بقا لانى عندى شغل و هوصلك "لولا" للكليه
"ليلى" بفرحه طفوليه = هييه هييه...هتوصلنى يا "عموده" واخيرآ...يلا بينا...سلام يا "نونه"
"نيره" بابتسامه = سلام يا قلبى...خدى بالك من نفسك
"ليلى" بمرح = من عيونى يا عيونى ههههه
"عماد" بحب = انا ماشى يا حببتى...عاوزه حاجه منى اجبهالك
"نيره" بهدوء = لا يا حبيبى مش عاوزه حاجه...بس انا راحه النادى بعد الضهر و بعد كدا راحه اشوف ماما...ماشى
باس "عماد" رأس “نيره" باستعجال وقال = ماشى يا حببتى و ابقى طمنينى عليكى
...( اومأت له نيره بهدوء فتركها عماد و مشى باستعجال فـ ودعتهم نيره من الشباك و بعد ما رحلو تنهدت نيره بعمق و دخلت للمنزل لتنهى عمل التنظيف قبل الضهر )...
.. نرجع من تانى ل فلا الدمنهورى ..
...( كان الكل مجتمع على طاولت الطعام و عبدالحميد على رأس الطاوله و ينظر للكل بجديه )...
فقال "فريد" بتنهيده = ليه مجمعنا يا عمى...طمنى و قول لينا ان فيه جديد عن "حياة" و البنات
"ساندى" بملل = انا نفسى اعرف...مين "حياة" دى اللى قلبين الدنيا عليها هيا و بنتين ميـ*ـتين من 25 سنه...دى الحاجه بقت تقرف افففف
"عاصى" بعصبيه = والله محدش طلب منك رأيي يا "ساندى"...ولو مش حابه الموضوع...فـ بلاش تسمعينى حسك و اتفضلى اعملى اللى بتعمليه كل اجتماع و روحى النادى او اي مكان تانى...المهم تسبينى فى حالى دلوقتي...تمام
اتنرفزت "ساندى" بشده من طريقة كلام "عاصى" معاها امام الكل فقامت وقالت بغيظ = طبعآ ماشيه...ومش قعته فى الاجتماع الفكسان ده..."مروان" تعالا وصلنى على النادر
"مروان" بتنهيده = حاضر يا ماما
"عبدالحميد" بصرامه = "مرواااان" مافيش مرواح قى حته...وو انتى يا "ساندى" لو عاوزه تروحى اي مكان...اتفضلى عندك عربيات بره بـ سوقنهم خلاص
اتغاظت "ساندى" بشده وقالت = اوكيه يا اونكل "عبدالحميد"...انا ماشيه
وتركتهم "ساندى" و مشت مابين امتلأ وجه عاصى بالحزن الشديد فقال "اركان" بضيق = هوا الاجتماع ده هينتهى امته يا جدى...انا ورايا شغل و مش فاضى
"عبدالحميد" بتنهيده = معلش يا حضرت الظابط...شويه و المحامى جي
"نادر" بملل = ونفس كلامه كل سنه...مافيش امل...ومافيش اي اخبار عن البنات و طنط "حياة"
"قمر" بأمل = لا انا حاسه ان المراتى فيه امل و ان المحامى فؤات عنده خبر جديد انهارده
"مرام" = يارب يا طنط "قمر"...يارب
"مروان" بزهق = يالهوى على الملل و القرف
وكزته "نانسى" وقالت = بس يابنى بقا...هما دول مش اخواتك برضو الكبار يا حلوف انت
"مروان" بغيظ = متقوليش اخواتى...بدل ما اشلفتلك وشك ده
"نانسى" بثقه = طب حاول كدا تعملعا...و اخواتى هيخلوك تسلم على الشهدا اللى راحو يا "مرمر" ههههههههه
"مروان" بخوف وهوا ينظر ل "اركان" و "يوسف" و لاجستهم الرياضيه بهلع وقال = لالالا...على ايه يا قلبى...ده انا بهزر معاكى يا "ننوسه" يا عسل انتى
"نانسى" بضحك = انا قولت كدا برضو يا "مرمر"
...( نظر لها مروان بغيظ فاخرجت له نانسى لسنها بطفوليه فابتسم مروان غصب عنه على تلك الطفله المشاكسه اللى برغم انها بنت عمه ولاكن بتكون اقرب صديقه له و كل اسراره معها هيا و كل اسررها معو هوا...اما عبدالحميد لاحظ صمت عاصى و الحزن الذى يمتلأ وجهو فـ طبطب على ايده عاصى )...
وقال بتنهيده و أمل = بناتك لسه عيشين يا "عاصى"
"عاصى" بيأس و حزن شديد = وهم...وهم يا بابا مننه...بس الحقيقه ان بناتى ما*تو فى حر*يق الملجأ...حته حياة...راحت...ودى هيا الحقيقه
دخل المحامى فؤات وقال وهوا رافع الاوراق فى الهواء بأمل = لا يا "عاصى" بيه...دى مش هيا الحقيقه...الحقيقه ان بنلت حضرتك فعلآ عيشين...ومامتو*ش زى ما حضرتك فاكر...لانهم فى الاساس مكنوش فى الملجأ يوم الحر*يق
قام "عاصى" و الكل بلهفه فقال "عاصى" = بجد يا فؤات...بجد بناتى لسه عيشين
المحامى فؤات بابتسامه = اه يا "عاصى" بيه...الحمدلله قدرت القيهم بعد كل السنين دى...و جبت ليكم كل شئ عنهم من يوم ما اتولدو لحد دلوقتي
حطت قمر اديها على قلبها وقالت = الحمدلله...الحمدلله...الحمدلله يارب...ان البنات لسه عيشين
حضنت "مرام" والدها بسعاده وقالت = الف مبروك يا بابا...الحمدلله اخواتى عيشين الحمدلله
"عاصى" بسعاده = الحمدلله يا قلب ابوكى
"عبدالحميد" بفرحه = طب قولى يا "فؤات" عرفت ايه عن البنات...وهما فين دلوقتي
المحامى "فؤات" = فى الاسكندريه...و سبحانه الله انهم فى نفس المحفظه اللى كان فيها ملجأ كامليه...اللى المفرود كانو فيه قبل الحر*يق
"عاصى" بلهفه = طب...هما فين يا فؤات و انا اروح ليهم دلوقتي حالآ اجبهم
"فؤات" بتنهيده = للاسف مينفعش يا "عاصى" بيه
استغرب الكل بشده فقال "اركان" بتعجب = وده ليه يا استاذ "فؤات"...وبعدين ازاى بعد كل السنين اللى فاتت دى و انتمقلبين الدنيا عن البنات و فجأه كدا يظهرو فى المحفظه اللى مسبتوش شبر فيها إلا و دورتو فيه عن البنات...مش حاجه تحير ده
"فؤات" بجديه = عندك حق يا "اركان" بيه...بس الحقيقه تحير فعلآ...لان ظهور الست دى فى الوقت ده مش يحير و بس...ده فيه شك كمان ان ممكن تكون لعبه و ميطلعوش بنات حضرتك يا "عاصى" بيه...بس لما كشفت فى السجلات عن الست دى و البنات بصراحه زاد الشك جوايا...بس مافيش غير تحليل الDNE...هوا اللى هيأكد اذا كانو بناتك او لا يا "عاصى" بيه
"عاصى" بحيره = ست مين؟!...و تقصد ايه بكلامك ده...متزودش حرتى و قلقى يا "فؤات"...وقولى عرفت ايه عن البنات...ومين الست اللى بتتكلم عنها دى
تنهد "فؤات" بعمق وقال بجديه = "سهر عمرو صادق" هيا اللى جتلى و عرفتنى بكل حاجه...وازاى انفـ*ـجر الملجأ و ايه اللى حصل للتوأم
"عاصى" بتنهيده = احكى...!!!
...( فؤات عرض صوره اممهم على شاشت العرض و كانت صوره ل فتاه جميله جدآ فيها من ملامح حياة كثيرآ زو جسد انثوى رقيق و ملامح بريئه و شعر طويل باللون البنى و عسليه عريضه...فدقق عاصى بدموع تلمع فى اعينه لصاحبت الصوره وكأنه يرا حياة امام اعينه ببرائتها و جملها الرقيق...اما نادر فـ نظر لتلك الملامح الرقيقه بفضول معرفت حكاية تلك الملاك الذى امامه فى الصوره )...
فقال "فؤات" بهدوء = اولآ "ملك عادل" 25 سنه متخرجه من طب و بتشتغل دكتورة نسى وولاده فى مستشفة الاسكندريه...و عيشه مع اخوها "بكر" فى المكس
"مروان" برفع حاجب = اخوها...!!!؟؟؟
"فؤات" بتوضيح = مش اخوها اخوها...ده بيكون ابن الناس اللى اتبنوها...وبيكون اصغر منها بـ اربع سنين...بس فارد شخصيته عليها...هتسألونى ازاى...هقولكم ان "بكر" شخص مدمن و بلتجى و مافيش حاجه وحشه مش فيه...حاول كتير يخلص من "ملك" بأسم الجواز...لاكن كانت "ملك" بترفض...وده اللى مزود عداوت "بكر" معاها ومخليها مش عارفه تتهنى بحاجه...حته فلسها كان بيخدها منها اول بـ اول علشان يشترى مخد*رات...وده كل شئ قدرت اعرفه عن "ملك"...اللى اتمناها "عادل" من 25 سنه بالظبط من الملجأ...بس لوحدها...من غير اختها التوأم
"قمر" بصدمه = ليه؟...امال اختها التوأم فين
...( عرض فؤات صوره اخره ل بنت نسخه من ملك ولاكن بشكل مختلف لاكن الملامح هيا هيا باختلاف بعض الاشياء فـ كانت البنت زاد شعر ذهبى لامع و اعين زرقاء واسعه و بشره قمحيه و جسد انثورى و ملامحهها فيها الكثير من ملامح عاصى...فـ دقق اركان النظر لتلك الفاتنه بتعجب فـ سبحانه الله مع انهم توأم ولاكن لكل واحده فيهم ملامحهها الخاصه و المتميزه من تعطى لكل واحده فيهم اختلاف جميل جدآ )...
فقال "فؤات" بتنهيده = ودى هيا "ليان"...توأمت "ملك"...25 سنه و برضو متخرجه من طب و شغاله دكتوره فى نفس المستشفى اللى شغاله فيها "ملك"...ولاكن سبحانه الله...فيه حاجه هتعرفوها ولاكن هتستغربلها
"مرام" بتسائل = ايه هيا...!!!
"فؤات" بجديه =ان "ملك" و "ليان"...اقرب صحاب لبعض و مش سنه ولا اتنين صحاب...لا 15 سنه بحالهم
نظر الكل له بصدمه و تعجب فقالت "نانسى" بصدمه