رواية مدرسة البنات
الفصل الثامن8
والفصل التاسع
بقلم منه محمد
في الفسحه جائت "نفيسه" تجلس بجوار "ندى" في مقعدها
ندى : انت عايزه ايه ؟
نفيسه : انت نسيتي ميس سحر قالت ايه ؟
ندى : ايوه و ده ايه علاقته بأنك تقعدي جمبي
نفيسه : ما هي ميس سحر قالت ان اننا نعمل كده ف الحصه
ندى بضجر : حتي الفسحه ضيعتوها علينا ، و اكلمت بسخريه : اتفضلي يا مس اشرحي
____________________________________________________________________________
في فناء المدرسه كانت تجلس "دعاء" مع " رقيه"
يتحدثون عن موضوع "ندى"
رقيه : شوفتي ميس سحر خالت البنات يشرحوا لبعض ف الفسحه
دعاء : دي حاجه كويسه عشان ندى متهربيش
رقيه بضحك : فرحانه فيها اوى ،كده هتلتزم غصب عنها خصوصا ان ميس سحر شددت جامد ع الموضوع ده و مش هتسمح لحد بالغياب الا بعذر
دعاء : بس لسه فيه مشكله ؟
رقيه : ايه هى
دعاء : احمد الولد اللي هي مرتبطه بيه
رقيه : صح ده مش عارفه هنعمل فيه ايه و اكيد هترب من الدروس مدام بتحضر ف المدرسه
دعاء : لازم نفكر ف حل ادعي بس انها تسلك مع نفيسه و ميتخنقوش مع بعض
_____________________________________________________________________________
نفيسه : ركزي يا ندى و بطلي لعب ف التلفون
ندى : منا مركزه
نفيسه : طب انا كنت بقول ايه ؟
ندى : كنتي بتقولييييي كنتي بتقولييييي
نفيسه : اهو شوفتي انت مش مركزه معايا
ندى : بقولك ايه متفكك م الجو و تعالي نعمل اي حاجه تانيه
نفيسه : حاجه تانيه زي ايه !؟
ندى : يعني تعالي نهرب من المدرسه و نروح مكان حلو انت شكلك ضيعتي حياتك كلها وسط الكتب
انتفضت من مكانها بغضب شديد و قالت لها : انت اتجننتي انا اهرب من المدرسه و بتقوليها ف وشي
ندى : براحتك لو مش عايزه بس سبيني ف حالي
نفيسه : لا و هتذاكري اللي هاقولك عليه و المره دي مش هاقول لميس سحر علي موضوع الهروب ده بس متعمليش كده تاني
ندي بتذمر : طب اتفضلي يا مس
_______________________________________________________________________________
في نهايه اليوم الدارسي و هم في طريقهم للمنزل
رقيه : ها عملتي ايه ؟
ندى بغضب : اسكتي يا شيخه ايه ده ، ده انا زهقت
رقيه بضحك : احسن خاليكي تتأدبي
ندى : ده انت عيله شماته اوي
رقيه : تروحي بقي البيت تذاكري اللي شرحته نفيسه ليكي
ندى : يوووه هو كل حاجه مذاكره
رقيه : ما انت بقالك فتره كتيره بتتمرقعي ذاكريلك كلمتين ينفعوكي
______________________________________________________________________________
في السماء كانت "ندى" تتحدث مع "احمد" علي الوتساب
ندى : تخيل يا احمد انا يتعمل معايا كده
احمد : متزعليش نفسك يا ندى
ندى : مزعلش نفسي ازاى ، انا كده مش هاعرف اشوفك و طول الوقت لازم اذاكر ، انا زهقت
احمد : معلش يا دودو
عشان السنه تعدي على خير
ندى : عموما انا مش هاكمل في المهزله دي كتير فتره كده و هاشوف هتصرف ازاي
الفصل التاسع
مرت الايام و اصبحت "ندى" تهتم بدراستها و حصدت اعلى الدرجات
سحر : ما شاء الله يا ندى درجاتك اتحسنت واضح ان نفيسه عملت معاكي شغل رهيب
ندى : يعني خلاص مش كده نفيسه مش هتشرحلي تاني
سحر : لا طبعا الموضوع ده نجح مع بنات كتير و مش هنبطله
ندى في سرها : خساره
سحر : شدى حيلك كده و ان شاء الله هاخليكي انت اللي تشرحي للبنات
ندى بحماس : بجد
سحر : طبعا
ندى : شكرا جدا يا مس سحر
___________________________________________________________________________________
دعاء : ما شاء الله عليكي يا نفيسه جهودك اتت ثمارها و ندى مستواها اتحسن
رقيه : و انا سمعت ان ميس سحر هتخليها تشرح للبنات
نفيسه : الحمد لله دي تعبتني
دعاء بضحك : معلش يا نفيسه مفيش تعب من غير نتيجه و النتيجه كويسه اهى
رقيه : بس لسه فاضل انها تبطل تقابل احمد و دي هانعملها ازاى
دعاء : نشغلها بحاجه تانيه
رقيه : زي ايه ؟
دعاء : زي المذاكره او الرياضه
رقيه : انا في جيم بروحه ف اخر الاسبوع ممكن اخليها تروح معايا و بقيت اسبوع تتسحل ف المذاكره
دعاء : فكره كويسه كده مش هايبقي عندهاوقت فاضي ، هي فين بالمناسبه ؟
نفيسه : في المكتبه دلوقتي بقيت بتستغل اي وقت فاضي و تذاكر فيه
رقيه بمزاح : بتفكرني بحد اعرفه
دعاء بضحك : فاضلها نضاره و تبقي زيها
نفيسه : اصدقك ايه انت وهي
و اخذوا يضحكون جمعيا
_______________________________________________________________________________
كانت "ندى" تذاكر في المكتبه بحماس بعد ما وعدتها المعلمه بأنها هي من ستشرح للبنات ف الفصل و لم تنتبه لهاتفها الذي لم يتوقف عن الرنين او ارسال الرسائل ، نظرت للهاتف لترى كم الساعه ففوجئت بكم الرسائل التي ارسلت لها : يالاهوي احمد انا نسيته خالص كل دى رسايل و مكالمات ربنا يستر ، اتصلت به و هي تهمس : الو ايوه يا احمد
احمد : ايه يا ندى برن عليكي من الصبح مبردتيش ليه
ندى : معلش يا احمد كنت بذاكر
احمد : انت كل حياتك بقيت مذاكره
ندى : غصب عني يا احمد و بعدين انت مش قولتلي اهم حاجه مستقبلك و انا معاكي و الكلام ده راح فين ؟
احمد : طبعا يا روحي اهم حاجه عندي مستقبلك بس انت وحشتيني بصراحه
ندى : بجد وحشتك
احمد : طبعا يا روحي مش هنتقابل بقى
ندى : لا للاسف مشغوله
احمد : طب يا ندى
ندى : انت زعلت و لا ايه ؟
احمد : لا عادى
ندى : ارجوك يا احمد متزعلش مني انت عارف انه غصب عني اوعدك لما اخلص هنتقابل و الله
احمد : ماشي يا حبيبتي كملي اللي بتعمليه سلام
ندى : سلام
________________________________________________________________________________
رقيه : بقولك ايه يا ندى
ندى : قولى
رقيه : انا بروح الجيم يوم الجمعه ايه رايك تروحي معايا
ندى : اشمعنى
رقيه : يعني نعمل حاجه ف الاجازه
ندى : انت عارفه انه اهلي مبيرضوش ينزلوني من البيت غير ع المدرسه و الدروس
رقيه : انا هاقنعهم
ندى : نفسى اعرف بتقنعيهم ازاى
رقيه بفخر : اساليبي بقى