رواية عشق بلا امل الجزء الثاني2الفصل الرابع والعشرون24بقلم زهرة الندي
"ساندى" بغضب = مش تفتحى يا حما*ره انتى...ولا ناسيه انك فى بيت راقى مش فى الحاره الشعبيه اللى انتى و ست اختك جيين منها يععععع
نظرت لها "ملك" برفع حاجب وربعت يديها تحت صدرها وقالت = والله انا مكنتش أأصد على كل اللى حضرتك قولتيه ده...لكن اوعدك ان المره الجيه هبقا اركز كويس قبل ما اخبط فيكى يا مرات ابويا
"ساندى" بحده = تعرفى انك شبه امك اوى...هيا كانت مفكره نفسها انها هتقدر تخلى "عاصى" يفتكرها و يعيشو حياة ورديه هههه...وانتى بردو مفكره نفسك انك بوجودك جنب المشـ*ـلول اللى فوق ده انه فى يوم هيقف على رجلك و يمكن يتجوزك...ليكون عجبك يا "ملوكه" عشان كدا اول ما بتيجى من العياده تطلعى عنده علطووول
"ملك"برفع حاجب = وحضرتك مديقه ليه انى بهتم بـ "نادر" ولااا خيفه ان باهتمامى ده يقف على رجلو من تانى و يمشى زيي و زييك
ضحكت "ساندى" بشده وقالت = ههههههههه يقف على رجله هاااااااح مش بقولك شبه امك...امك كان عندها اوهام زيك كدا...لكن الرك على النهياة...وامك كانا نهيتها وحشه اوى اوى فـ خافى على نفسك بقا يا "ملوكه"
وتركتها "ساندى" ومشت وهيا مزالت تضحك بسخريه فتنهدة "ملك" وقالت = لا مش وهم يا مرات ابويا...دى حقيقه وانتى اول وحده هتتفجأى منها
وجت ملك تذهب لغرفتها ولكنها لمحت مروان يجلس فى الحديقه الخلفيه للقصر و امامه لوحه كبيره وكان يجلس على كرسى طويل و باين انه يرسم فهرشت ملك فى شعرها بتفكير و نزلت له وقتربت منه بشويش لتتفاجأ من روعة الرسمه اللى رسمها مروان )...
فقالت بانبهار = واااااو مكنتش اعرف ان رسمك حلو اوى كدا
"مروان" بخضه = هونتى...بتعملى ايه هنا
نظرت "ملك" للسماء = جيه اشوف النجوم
نظر لها "مروان" برفع حاجب و نظر للسماء الخاليه من النجوم وقال = جيه تشوفى النجوم اممم خليكى وقفه استنى بقا النجوم ياختى
ولم "مروان" اغراده ولسه هيمشى فقالت "ملك" فجأه = بتحبها؟
"مروان" باستغراب = هيا مين دى؟
"ملك" بابتسامه = البنت اللى رسمها فى اللوحه
"مروان" بهدوء = دى "نانسى" بنت عمى
"ملك" بابتسامه زو مغزا = منا عارفه...عشان كدا سألتك بتحبها؟
"مروان" ببرود = انا رسمها عشان اهديها اللوحه دى يوم تخرجها مش اكتر وبلاش تدخلى فى اللى ملكيش فيه
وتركها "مروان" ومشى فابتسمة "ملك" ابتسامه عريضه وقالت = والله العظيم بتحبها يا "مرمر" هههههههه
وذهبت ملك ل غرفت كوثر لتطمن عليها )...
.. فى غرفة يوسف ..
"قمر" بحيره = ايه يابنى انت كل يوم هتسافر ده احنا معدناش بنشوفك إلا بالصدف
"يوسف" ببرود = مش شغلى يا ماما...عوزانى يعنى أأهمل شغلى وقعد جنبكم
"قمر" بضيق = مالك يا "يوسف" متغير بقالك كام يوم كدا ليه؟
نظر لها "يوسف" وقال = ادغيرت ازاى يعنى
"قمر" بحيره = اسلوبك اتغير و ديمن بتتكلم معانا ببرود وولا كأننا مش علتك وناس غربا عنك...غير انك الايام دى بيتهيقلى معدش بشوفك اد كدا وديمآ مسافر يا اما سهران برا ومش بتيجى القصر غير عن النوم... قولى يا قلب ماما مالك وليه اتغيرد كدا...حد زعلك طب انا او بابا زعلناك ولا يكنشى حد من اخواتك
"يوسف" بألم = للدرجاتى يهمك امرى يا ماما
"قمر" بابتسامه = اكيد يا حبيبى...قولى مالك؟
فضل يوسف ينظر ل قمر شويه و فجأه امتلأت اعينه بالدموع و نزلت دمعه من اعينه غصب عنه فنظرت له قمر بقلق وحوضت وجه ابنها بيديه )...
وقالت = مالك يا قلب امك فيك ايه احكيلى يا حبيبى ايه اللى وجعك
"يوسف" بدموع = فكره لما سفرت لندن سعتها اتعرفت على بنت تقول للقمر قومونا اقعد مكانك...طيبه و تشبه المليكه مش عارف ازاى ده حصل بسرعه لكن عشقتها يا امى...ولما رجعت من لندن كنت مقرر انى افتحك اناى وااا وبابا فى الموضوع...بسسس...
"قمر" بقلق = بس ايه يابنى قول ايه اللى حصل... لتكون فتحت الموضوع مع بباك و رفض الموضوع... بص متزعلش نفسك ونا هتكلم مع "هاشم" انا
قالت قمر ذلك الحديث و تركت ابنها و ذهبت نحو باب الغرفه ولسه هتفتحو لتقف بصدمه عندما فاجأها يوسف )...
عندما قال = ليه مقولتيش ليا ان "هاشم الدمنهورى" مش ابويا
فتحت "قمر" اعينها بزهول ونظرت لابنها بصدمه ثم اغلقت الباب بسرعه وقالت = أأنت جبت الكلام ده منين؟
ابتسم "يوسف" بمراره وقال = هه متعرفيش...مش البنت اللى حبتها طلعت اختى..."هنا" بنت استاذ "كمال" ابويا اللى معرفش عنه حاجه
"قمر" بغضب = الراجل ده مش ابوك ولا يستحق يكون ابوك انت فاهم
"يوسف" = امال مين اللى شيفاه ابويا...استاذ "هاشم" مش كدا
"قمر" بحده = استاذ "هاشم" اللى بتتكلم عليك ده بيكون...الراجل اللى رباك 25 سنه لحد مابقيت راجل بشنبات وكنت بتقولو يا بابا
جلس "يوسف" على ضرف الفراش بدموع وقال = امال اقول ايه يا ماما...اقول انى مصدوم ولا لسه مش مستوعب ان الراجل اللى كنت بقوله يا بابا و اتسند عليه و افتخر بيه قدام صحابى و زملائى...مطلعش ابويا هه لا وشفتى الدنيا يطلع ابويا ابو الانسانه اللى بحبها
جلست "قمر" جنبه وقالت = نصيبك يابنى...نصيبك انك تقابل اختك و تعرف ان "كمال" هوا ابوك الحقيقى لكن ارجوك بلاش تعمل فى نفسك كدا يابنى...انت عارف اننه بنحبك اوى و ان ابوك "هاشم" بيحبك اوى اوى اكيد يا "يوسف" مش هوصفلك انا ابوك اد ايه بيحبك يا ضى عيونى
"يوسف" باختناق = بيحبنى اه...عمره محسسنى انى مش ابنه اه...لكن مش هننكر انه فى الاساس مش ابويا يا ماما...وان ابويا الحقيقى هرب و سابك وانتى حامل فيا حته مفكرش فى اللى هيحصل لينا بعد ما يسبنا
"قمر" بدموع = كنت بقول زيك كدا يابنى ساعت ما "كمال" سبنى ومشى...لكن تعرف بعدين قولت ان ده خير ليا مش شر...لان ربنا بعدنى عن الراجل ده بشره و غدره ليا وعوضنى بانسان مستحيل يتعوض...عوضنى بـ "هاشم" اللى كان جنبى وعمره محسسنى انى غلط فى يوم وهوا ستر عليا و اتولد على ايده يابتى ورباك مع اخوك "اركان" وعمره ما بخل عليك فى حاجه لا فى حب ولا فى اي حاجه...فـ بلاش تظلمنا يابنى
"يوسف" بدموع = يا ماما انا اللى مظلوم فيكم مش انتم
وقام يوسف وتركها و خرج من الغرفه بدموع فحولت قمر تلحقه ولكن سبقا يوسف وركب عربيته و رحل فحطت قمر يديها على فمها )...
وقالت = اسفه يابنى...لكن مش بايدى كل ده...مش بايدى انننن أهئ أهئ
تقدمت "نانسى" من والدتها وقالت = ماما مالك بتعيطى ليه و "يوسف" راح فين كدا؟
مسحت "قمر" دمعها وقالت = مافيش حاجه يا حببتى بس اخوكى راح يشوف صحابو...ونااا فيه حاجه دخلت فى عيونى عشان كدا نزلت دموعى...انا ريحه ارتاح حابه يا حببتى
وتركتها "قمر" ومشت فتنهدة "نانسى" بحيره وقالت = ياترا فيه ايه؟
وكانت لسه هتدخل لتتفاجأ بدخول عربية فريد من بوابت القصر فابتسمت بسعاده فتوقفت عربيت فريد اممها و نزل منها فريد فجرت نانسى و حضنت فريد بسعاده لا توصف )...
وقالت = "فروده" اخيرآ رجعت يا راجل...ده القصر من غيرك كان مومل خالص خالص
"فريد" بتصنع الغرور = عشان تعرفو انكم من غيرى ولا حاجه ههههههه...امال فين العصابه امال؟
"نانسى" بمرح = متفرقين سيدى...الكل فى غرفه مع عدا اخوتى الاعزاء احمدهم فى عمله و احمدهم لسه خارج كالثور و احد التوأمين اللى اشد جنونآ عن الاخره فى عملها و ابى و عمى فى الشركه واااا اه و الاخت الفشونستا فى شركتها تحضر اخر تصممها قبل السفر فى الصباح ههههههههههه...عرفتك المعلومات الاساسيه بالظبط ولا فى تعديل عمى العزيز
"فريد" بضحك = ههههههه ايه يا لمضه انتى...ولا مزيعه فى اخر اونها...يلا بينا نشوف جدتك يا شقيه
"نانسى" بضحك = انتم السابقون ونحن اللاحقون يا فندم هههههههه
ضحك فريد ودخل للفلا وخلفه نانسى )...
.. فى الاستديو ..
كانت "ليان و اركان" جالسين على الاكل يأكلون سويآ فقالت = حلوه الشورمه
"اركان" بابتسامه = بالهنا...خلصتى اغنيتك الجديده
"ليان" وهيا بتاكل = لا لسه شغاله عليها...انت قولى اخبار مضرتاتك و عصابت القناع الاسود عاملين معاك ايه؟ 😂
ضحك "اركان" بشده وقال = هههههههه عصابة القناع الاسود حد قالك انى ظابط فى اسبستون ياختى
"ليان" برفع حاجب = ياعم ما انت اللى دماغك مش طبعيه و متركبه غلط
"اركان" بسخريه = امممم زى دماغك كدا
"ليان" بضحك = هههههههههه فينا حاجه من بعض 😂
اومأ لها اركان بتريقه فلمح الكاتشب نازل على شفا*يف ليان فكان اركان مركز مع شفا*يفها جامد فنظرت له ليان بتعجب وعندما لقتو مركز مع شفا*يفها توترت بشده لتتفاجأ بـ اركان يقترب منها فاغمضت اعينها وقلبها يدق بشده لتتفاجأ بـ رفع اديه و مسح الكتشب من على شفا*يفها )...
وهمس فى اذنها = خدى بالك يا بنت عمى من الاكل اللى بيقع على شفيـ*ـفك هههه
ورجع يكمل اكل بتلذذ ففتحت ليان اعينها ونظرت له بغيظ و كملت اكل هيا كمان بغيظ فنظر لها اركان من تحت لتحت بابتسامه )...
فقالت "ليان" بشبع = خلاص انا شبعت و راحه اكمل شغل لان الشريط هيتسلم بكره
جلس "اركان" على الاريكه وقال = تمام ونا هسمعك
"ملك" بتعجب = هتقعد تسمعنى
"اركان" حرك اكتافه وقال = ايوا ولااا عندك مانع يا بنت عمى
"ليان" رفعت حوجبها وقالت = لا خالص وهيكون عندى مانع ليه...عمومآ متعملش صوت
"اركان" بابتسامه = من عيونى
اومأت له ليان و بدات تسجل بتركيز شديد و اركان يتابعها بابتسامه تمتلأ بالحب )...
.. نرجع للاسكندريه ..
كانت "لبنى" جالسه مع شقيقتها وهيا تشعر بالضيق من نشفان رأس شقيقتها فقالت = انتى مجنونه يا "نيره" ايه كل اللى انتى عملتيه ده...عشان البنت حبت زميل لها...ليه محسسانى اننه مكناش بنات فى يوم و حبينا و عشنا القصص دى و بالزاد انتى
"نيره" باختناق = وعشان عشت المرار ده مش مستعده اخلى بنتى تعيشه ابدآ...وبعدين "ليلى" لسه صغيره على الهبل ده
"داليا" برفع حاجب = هبل...من امته و الحب هبل يا "نيره"...يا "نيره" قولتلك الف مره بلاش تطلعى عقدك فى بنتك لانها ملهاش ذنب فى اللى انتى عشتيه زمان
"نيره" يدموع = متنسيش يا "داليا" ان اتكسر قلبى بسبب واحد حبيتو زمان و ان اختى "حياة" خسرناها بسبب الحب بردو...و ياااعالم اذا كانت عيشه دلوقتي اووو
"داليا" بغيظ و دموع = او ايه يا "نيره"..."حياة" هربت زمان عشان محدش فينا سعتها فى المصيبه اللى كانت اخداها...متنسيش ان "حياة" محبتش لتغلط مع حد لا اختك عملت كدا لتنقذ بابا الله يرحمه...ومشت لما ماما قالت ليها تمشى بدل ما تخدها فى حضنها و تحميها من الدنيا اللى مش عارفين عملت فيها ايه بعد ما سبتنا و راحت
"لبنى" بتنهيده = اهدى يا "داليا"..."نيره" متقصدش
"نيره" بحزن = انا حاسه بيكى يا "داليا"..."حياة" وحشتك ووحشتنا احنا كمان اوى...لكن انا بس خيفه عن بنتى ليكون حلها زى حالى او حال "حياة"
تنهدة لبنى بزعل و راحت ضمت اختها مابين كانت داليا تنظر لهم باختناق شديد و دمعها تلمع فى اعينها بحر*قه شديده )...
فقامت وقالت = انا تعبت و عوزه ارتاح متنسوش انى لسه رجعه من السفر و جيت اشفكم و مرتحتش
قامو الاخوات وودعو بعض بحب و رحلت لبنى و داليا فذهبت نيره لغرفتها بتفكير فى حديثها مع اشقأها عن قصة ابنتها مع ذلك الشاب )...
.. فى نفس الوقت ..
نزلت "داليا و لبنى" من عند "نيره" فركبو العربيه ورحلو فقالت "داليا" بغيظ = انا مشفتش اعند من اختك دى والله...فى ام تحبس بنتها اسبوعيين فى اوضتها و تحرمها من مروحهها الكليه عشان حبت شاب...هوا الحب حرام ياختى
"لبنى" بحزن = "نيره" خيفه على بنتها يا "داليا"...بس خفها على "ليلى" مبالغ فيه شويه...لكن مش هلمها هيا خيفه لبنتها تعطى قلبها للى ميستهلهوش مش اكتر
"داليا" = وايه يعنى لو سبتها تجرب...ما احنا كلنا جربنا الحب اللى بجد و الحب اللى مش بجد و جربنا كمان الحب من ضرف واحد و الحب الانانى و الحب المصتنع
"لبنى" = ايه يا فيلسوفت عصرك و زمانك...وياترا انتى جربتى انهى حب من ده ولو فيه لسه سنجل ليه يا ام 29 سنه انتى
"داليا" بفرحه تملأ قلبها = متخفيش قريب اوى هتسمعو اخبار حلوه
"لبنى" بسعاده = بجد يا "داليا"
"داليا" بتوتر = انتى ما صدقتى...انا بتكلم و خلاص... لكن قوليلى يا "لبنتى" اخبار المحامى بتاعك ايه
"لبنى" بتوتر = ايه المحامى بتاعى ده...اسمه المحامى اللى بشتغل عنده يا دكتوره
"داليا" بضحك = اووكى...اخبار المحامى اللى بتشتغلى عنده ايه...كدا مظبوطه
"لبنى" بابتسامه = كويس
"داليا" بغمزه = كويس وبس مافيش اي حاجه تانيه يا "لولو"
"لبنى" بتوتر = اي حاجه تانيه زى ايه...العلاقه اللى مابينى انا و الاستاذ "عمر" مجرد سكرتيره و محميها ولولاه لا كنت عرفت اطلق من "صلاح" ولا كنت عرفت ادخل البنات المدرسه قبل ما السنه تروح عليهم..فبلاش تعشمى نفسك بأي حاجه تانيه وقوليلى عملتى ايه فى شارم الشيخ و اخبار المأطمر ايه
"داليا" بابتسامه جميله = المأطمر هايل و السفريه كانت رائعه...لكن بكره هحكيلك كل حاجه...لان الساعه دلوقتي وحده بعد نص الليل و خلاص فصلت يادوب اروح البيت و هترمى على سريرى ونام لسنه قدام
.. فى القاهره ..
.. فى شركت مرام ..
كان الكل يعمل على قدم و ساق بتعب و ارهاك شديد ولكن التعب الاكبر كان على مرام اللى طول الاسبوعين اللى مضو مقعدتش ولا ارتاحت لحظه غير لما تخلث تصميمات فستين المسابقه فقتربت مها من مرام اللى كانت بتابع مع الخيطين بتعب )...
وقالت = خلاص بقا انهارده يا انسه "مرام" باين عليكى التعب خالص
"مرام" بتعب = صعب يا "مها" بكره هنسافر و لازم كل حاجه تكون جهزه قبل السفر و مرتبين لكل حاجه
"مها" بخوف عليها = عارفه حضرتك كل الكلام ده...لكن انا خيفه عليكى...انتى لسه تعبانه ولازم ترتاحى
فجأه جه "ياسين" وقال = انسه "مها" معاها حق... واضح عليكى التعب يا انسه "مرام" ولازم تروحى ترتاحى افضل و بكره كملى باقى الشغل قبل السفر
"مرام" ببرود = والله دى حاجه متخصكش يا "ياسين" بيه...ونا لا مروحه ولا مرتاحه غير لما اخلص و اتأكد ان كل الفستين بقت جاهزه وعلى اللبس فقط...واللى تعب يتفضل هوا يروح يرتاح ونا اكيد مش هزعل لان كل واحد على اد طقته
وتركتهم مرام ومشت فزفر ياسين بغيظ من نفسه لانه سأل فيها و مشى فهرشت مها فى شعرها بهبل )...
وقالت = عليا الطلاق بالتلاته من جوزى المستقبلى اللى لسه مجاش ان الاتنين دول بيحبو بعض وان نأرهم ده كل شويه وراه حاجه
اما "مرام" كانت ذاهبه إلى مكتبها لتتفاجأ بـ "حسن" ينده عليها فقالت = "حسن" ازيك
"حسن" بابتسامه = الحمدلله بخير طول ما انتى بخير
لمحت "مرام" "ياسين" فقالت برقه = شكرآ اوى ليك يا "حسن" مش عارفه لولا وقوفك جنبى كنت عملت ايه
"حسن" بحب = انا معملتش حاجه...ده وجبى ووجبى انى اسعد حببتى و زوجتى المستقبليه
نظرت "مرام" له بصدمه مابين كان يقف "ياسين" بغضب و صدمه فى ان واحد فقالت = ايه مراتك ازاى يعنى؟
"حسن" بتعجب = يعنى ايه ازاى...هيا "ساندى" هانم معرفتكيش انى طلبت ايدك منها و انها اتكلمت مع ماما وقالت ليها ان فيه قبول انك موفقه...غير ان يوم حفلة رأس السنه مرفضيش لما عرض عليكى الجواز
"مرام" بتردد = اه معلش ما انت عارف الضغوطات اللى فوق دماغى مخلينى مش مركزه...بس انا عوزه نأجل الموضوع ده شويه لحد ما على الاقل لما ارجع من السفريه دى
"حسن" = انتى هتقعدى اد ايه فى الجونا
"مرام" بحيره = اسبوع كدا او يمكن اكتر و يمكن بردو اقل...لسه مش عارفه
"حسن" بابتسامه = خلاص لما ترجعى من السفر تكونى فكرتى فى الموضوع على رحتك...تمام
نظرت "مرام" ل "ياسين" بتحدى ثم نظرت ل "حسن" بابتسامه رقيقه وقالت = اكيد
...⛅ مر الليل على ابطلنا واخيرآ بالحزن على البعض و الفرح على البعض...وتشرق شمس جديده على جميع ابطلنا محمله باحديث جديده و احداث جديده ⛅...
خرجت نيره من غرفتها و توقفت امام غرفت غرفت ابنتها بحزن يملأ اعينها و حيره فخرج عماد من الغرفه و نظر لنيره بتنهيده )...
وقال = يا حببتى انا مش فاهم انتى ليه بتعملى كدا... طلبتى منك مدخلش فى قراراتك ادجاه بنتك قولت ماشى...حبسه "ليلى" فى اوضتها طول الاسبوعيين دول و مدخلتش مابنكم...بس متزدهاش يا "نيره" ومهما اللى حصل متنسيش انها بنتك و مسرها هتغلط وتغلط وحنا نسامحهها ده دور الاب و الام يا حببتى ودى بنتنا الوحيده...فـ مهما اللى حصل خليكى معاها وبلاش تقهريها و تزعليها منك على الفاضى
"نيره" بتنهيده = فكرك كدا يا "عماد"
"عماد" بابتسامه = طبعآ يا قلبى شايف كدا ونص كمان المهم انك كمان تكونى شيفه و متأكده من كلامى ده
هزة له نيره رأسها بـ ماشى فباس عماد رأسها و تركها و مشى فنزلت نيره بتنهيده لمستوا كـ*ـلبت ليلى )...
وقالت = ايه الحل دلوقتي مع البنت دى يا كلـ*ـبوب... اسمع كلام اخواتى و اسبها تعيش نصبها فى الدنيا يمكنننن نصبها يكون احسن من نصيب امها ولا ايه
وتنهدة نيره بعمق و حكمت امرها و قررت تفرج عن ابنتها فـ جت تدخل الغرفه ولكن جت لها فكره فذهبت للمطبخ بإبتسامه مرسومه على شفتيها )...
.. فى الكليه ..
كان يامن جالس وحده على مدرجات الكليه بحزن يملأ وجهو و قلبه فكانت الشله متجمعه وهم ينظرون ليامن بحزن على حالو )...
فقال "سلمى" = لازم نعمل حاجه يا جماعه عشان "يامن" صدقنى بدل الحاله اللى وصل ليها دى
"حسان" بحيره = يعنى هنعمل ايه يا "سلمى"
"سلمى" بحيره = مش عارفه...بس الحل فى ايدك انتى يا "منه"...ممكن تتكلمى مع مامت "ليلى" وتخليها تتراجه عن فكرتها عن "يامن"
"منه" ببرود = ونا مالى...طنط شيفه ان ده غلط يبقا غلط ملييش دخل انا...ميعاد المحضره بدء انا ماشيه سلام
وتركتهم "منه" ومشت فقالت "فريده" بعدم راحه = انا مش مرتاحه ل "منه" حاسه انها ولا صحبت "ليلى" ولا حاجه وولا بتحبها اصلآ...ولا ايه يا جماعه
"عمرو" = معاكى...لا "منه" ولا "فارس" بيطيقو "يامن و ليلى" و حبهم لبعض مغير حال "منه و فارس" فخلينا احسن نحل الموضوع ده مابنا عشان نجمع صحبنا من تانى...اتفقنا
الكل معآ = اتفقنا
مش عارفه يا جماعه انتم مستحملنى على ايه اقسم بالله 🤭 والله انا مش بنسى بس اسماء الشخصيات اللى بدخلها رويتى لا و بحط اسماء مكان اسماء و اقرء لنفسى فى احد الليالى لقيت الحروف دخله فى بعض يعنى الباء مكان الياء انا زاد نفسى سألت نفسى انا كنت فين ساعت منشرت المهزله دى 🙈😂
يلا البارت خلص يا حلوين ألقاقم فى البارت الاخر ♥
بقلم زهرة الندى 🌻🌻
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🎁😂🤭 اللى مش مطول عليكم 🤭😂🎁
عشق بلا امل ـ الجزء الثاني ♥♥
حياة العاصى 😍😍
البارت السادس و الثلاثون 🤍🤍
زهرة الندى 🌻🌻
.. فى منزل رجاء ..
دخلت "لبنى" لتصحى "داليا" ففتحت الستائر وقالت = "داليا"..."دودو" قومى يلا يابنتى الساعه بقت 12 الضهر
"داليا" بنوم = اقفلى الستاااير عوزه انااام
جلست "لبنى" جنبها على الفراش وقالت = لا قومى يلا بقا يابنتى عوزه ارغى معاكى حابه
"داليا" بغيظ = انتى قعده ليه يا "لبنى" ما تروحى شغلك وتسبينى اناااام
وحطت الوساده على رأسها فشالت "لبنى" الوساده وقالت = انهارده الجمعه يا حلوفه يعنى اجازه و مافيش شغل...قومى بقا عوزه اتكلم معاكى يا بتت
قامت "داليا" بغيظ وقالت = هاااا قولى عوزه ترغى فى ايه ياختى على الصبح
"لبنى" بفضول = قوليلى شيفاكى متغيره عن كل سفريه ليكى و منوره كدا و عيونك بطلع قلوب...فيه حد ولا ايه يا "دودو"
ابتسمت "داليا" بكسوف و هزة رأسها لها بـ اه فقالت "لبنى" بسعاده لها = بجد فيه...طب كويس يعنى هنفرح بيكى قريب يا "دودو" واخيرآ
"داليا" بحيره = لسه مش عارفه...هوا اكيد قريب جدآ... لكن مش معروف امته بس
"لبنى" بغمزه = المهم بتحبيه
ابتسمت "داليا" بهيام وقالت = اكتر ما تتخيلى يا "لولو" حبيتو حب غريب...هههههه اسرع حب فى حية الانسان وحاسه ان "فريد" عوض ربنا ليا
"لبنى" بغمزه = هوا اسمه "فريد"...اسم ملوكى بحق و حقيق
"داليا" بهيام = وشخصيه ملوكيه و تستحق الثقه و الامان و الراحه ليها بحق هااااح
وتذكرت داليا تلك الليله الاوله اللى كانت فيها مع الانسان اللى اختاره قلبها كازوجين مش حبيبين )...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
Fℓαsн Вαcĸ 💥
ضرب "فريد" بغيظ على العربيه وقال = العربيه غرزت فى الرمل...صعب نرجع للفندق انهارده
"داليا" بغيظ = قولتلك بلاش نتمشى بالعربيه فى الصحرا لكن سموك اللى صممت على ده و ادينا مش هنعرف نروح فى يمنا ده
"فريد" بحيره = يعني كنت انا اللى غرزتها يا "داليا" ما كان قدامك ساعت ما اخدها من الراجل و اكد ليا انها بتمشى فى الصحرا كويس جدآ ابن النصا*به
"داليا" بقلق = طب هنعمل اي دلوقتي؟
"فريد" بمحولت تطمنها = متخفيش هيعدى اليوم و يجى حد يطلع العربيه و كويس ان العربيه مفتوحه من ورا يعنى ممكن نفرش حاجات فيها و ننام فيها للصبح
"داليا" بتوتر = احنا الاتنين مع بعض
"فريد" بابتسامه = متتوتريش اوى كدا...انتى هتنامى ورا ونا هنام فى العربيه من قدام...خلاص
"داليا" بكسوف = تمام
فرش فريد غضا العربيه فى العربيه من الداخل وو*لع نا*ر و جلس هوا و داليا فى العربيه من الهلف وهم فتحين باب العربيه الخلفى )...
فقالت "داليا" بابتسامه = حلو المكان و هادى...لكن هدوئه يخوف
"فريد" وهوا ينظر لها = ولا يخوف ولا حاجه...انتى بس اللى مخوفه نفسك...لكن لو فكرتى شويه ان ده احسن من اصوات خنقات الناس و الدوشه اللى حولينا
نظرت له "داليا" بابتسامه وقالت = معاك حق
كانت النجوم تلمع فى اعين داليا بشكل خيالى فرفع فريد ايده وهوا يتلمس وجهها فاغمصت داليا اعينها بابتسامه مرسومه على شفا*يفها فقترب فريد منها وتملك شفتـ*ـيها بجوع و داليا مستسلماله بكل ذره من كينها فنسم فريد وداليا نفسهم و راح فريد شال حجاب داليا و اخذها لعالم جديد عليها فى لحظة ضعف منهم هم الاتنين )...
Вαcĸ 💥
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
كانت داليا تنظر للفراغ بابتسامه جميله مرسومه على شفـ*ـيفها ففجأه فاقت على هزات من يد لبنى )...
اللى قالت = مالك يا بت سرحتى ليه فجأه كدا
"داليا" بتوتر = ولا حاجه...بس محتاره يا "لبنى" من نفسى بقا انا اللى كنت مش بثق فى الحب و عيشه سنجل برحتى فجأه كدا بقيت بحب بالطريقه دى...كأن ربنا ادر ليا اروح شارم مخصوص عشان الاقى نصى التانى اللى ملك قلبى بسهوله
حطت "لبنى" اديها على خدها بابتسامه وقالت = ايوا وايه كمان يا "دودو"
"داليا" بضحك = والله انتى رخمه خالص...يلا بينا ياختى عشان نحضر الفطار...يلا يلا
قامت "لبنى" بضحك ثم توقفت عند الباب وقالت بغمزه = مش هتتصلى بحبيب القلب الاول تصبحى عليه
ضحكت داليا و حدفت عليها الوساده فضحكت لبنى بشده و جرة للخارج فتناولت داليا تلفنها بإبتسامة شوق لسماع صوته و اتصلت بـ فريد ليأتى لها الرد فورآ )...
= صباح الورد و الياسمين يا اجمل "داليا" فى حياتى كلها ♥
"داليا" بابتسامه = صباح النور على عيونك الحلوين و كليماتك اللى بيدوبونى فيك اكتر وكتر 🥰
"فريد" بعشق = ده احلا صباح ده ولا ايه...تعرفى انك وحشانى اوى اوى
"داليا" بشوق = وانت كمان اوى اوى اوى
"فريد" بابتسامه = تعرفى انى هفاتح علتى انهارده فى موضعهنا و ان شاء الله هكون عندك انا و علتى يوم الخميس اللى جي
قامت "داليا" وجلست على ركبها على السرير بسعاده وقالت = بجد يا "فريد"
"فريد" بعشق = بجد يا عيون "فريد"...انا اكتشفت انى معدش اقدر اعيش من غيرك ثانيه وحده...فالاحسن اننه نقرب بقا المسفات و زى ما ربنا شاهد على حبنا يشهد الكل على حبنا فى الحلال و على سنة الله ورسوله
"داليا" بدموع الفرحه = بحبك اوى اوى يا "فريد"
"فريد" بعشق = ونا بعشقك يا "داليا"...هااااح يلا بقا روحى افطرى و كلمى مامتك فى موضعنا و ان شاء الله اللى جي خير بأذن الله
"داليا" بابتسامه = ونعمى بالله...روح انت كمان افطر ولما تلاقى نفسك فاضى ابقا كلمنى اسمع صوتك
"فريد" بحب = حته لو مش فاضى افضيلك نفسى و اكلمك واي حاجه تانيه تغور يا نور عيونى
وقفل فريد معها و باس الهاتف بحب و ترك الهاتف و خلع الدشرت بتاعو و دخل للحمام ليأخذ شاور دافئ لينعش جسده بسعاده تتملك قلبه )...
.. فى غرفت نادر ..
كانت "ملك" بتعمل ل نادر علاج طبيعى على رجله فقالت = بص يا "نادر" عوزاك تحاول سنه سنه تحرك صباع من صوابع رجلك
حاول "نادر" ولكنو مقدرش فقال بيأس = متحوليش تتعبى نفسك يا "ملك" مافيش منى امل
"ملك" بتنهيده = لا انا اللى فشلت بأنى اعلجك يا "نادر" ( ثم نزلت دمعها بحزن ) انا فكرة انى ممكن اخليك تقف على رجلك و تعيش حياتك من جديد
حط "نادر" اديه على كتفها بحزن وقال = صدقينى انتى مفشلتيش ولا حاجه يا "ملك"...انا اللى مافيش منى امل...اما انتى نجحتى
"ملك" بدموع = نجحت فى ايه بالظبط طلمه انت لسه قاعد على الكرسى ابقا منجحتش ولا حاجه يا "نادر"
"نادر" بابتسامه = قوليلى يا "ملك" انتى ليه بتسعدينى ليه بتحولى تخلينى اقف على رجلى من تانى..."ملك" انتى دكتورة نسى وولادك مالك انتى بالعظام و العلاج الطبيعى و الكلام ده
"ملك" بدموع = مش قولت انى شبه ماما...خلاص اللى عرفته عن ماما انها مش بتيأس بسهوله ونا مش هيأس بأنى اقومك من على الكرسى ده يا "نادر"
وقامت "ملك" وتركته وخرجت من الغرفه فابتسم "نادر" بحب وقال = بحبك يا دكترتى ♥
.. فى غرفة هاشم و قمر ..
استيقظ "هاشم" على صوت بكاء فقام بخضه ليتفاجأ وقال = "قمر" مالك يا حببتى بتعيطى ليه...ايه اللى حصل؟
"قمر" بدموع = انا خسرت ابنى يا "هاشم" خسرت "يوسف"
"هاشم" بقلق شديد = ليه يا حببتى بتقولى كدا...مالو "يوسف" ابننا
"قمر" ببكاء = "يوسف" عرف كل حاجه و عرف انك مش ابوه و ان "كمال" هوا اللى ابوه
"هاشم" بدهشى = ومين اللى عرفه؟
"قمر" حكت له كل حدثها امس مع ابنها فضمها "هاشم" بصدمه وقال بتنهيده = طب خلاص يا حببتى...انا هتكلم معاه وهشوف ايه اللى يريحو وهعمله متخفيش يا قلبى "يوسف" مرحش منك ولا حاجه...هوا بس مصدوم من الحقيقه و شويه و هيفوق لحالو و يعرف ان الحقيقه عمرها ما هتغير انى بحبك زى ميكون ابنى انا هاااح
وتركها هاشم و قام و خرج من الغرفه و ذهب لغرفت يوسف ثم خبط على باب الغرفه بشويش وفتح الباب قليلآ )...
وقال = ممكن ادخل يابنى
جلس "يوسف" على ضرف الفراش وقال بهدوء = اتفضل حضرتك
دخل "هاشم" وجلس جنب ابنه على الفراش وقال = انت عارف انك غالى عليا...صح
"يوسف" بدون ما ينظر له = صحح
"هاشم" بابتسامه حنونه = امال ليه بتعمل فى نفسك كدا وفى امك...عارف ان معاك حق تزعل و تضايق ان بعد كل السنين دى تكتشف انى مش ابوك...لكن كل ده ميفرقش بنسبالى يا "يوسف"...لان انا اللى ربيتك و كبرتك فى حضنى انا و انا اللى قولتلى يا بابا و اتسند فيا...الاب مش اللى جاب يابنى...الاب اللى ربا و عاش مع ابنه اوقات طفلته و شبابه و كان معاه فى كل ثانيه فى حياتو...مش تشكير فيا...لكن انا مش شايف انى حرمتك من حاجه لتكون زعلان اوى كدا انى ابوك واحد تانى
نظر له "يوسف" بدموع وقال = مين قالك انى زعلان لان ابويا طلع واحد تانى...انا زعلان لان بعد الحنان و الطيبه و الاحتواء اللى شفتهم منك و تطلع فى الاخر مش ابويا
تنهد "هاشم" بحزن و صم "يوسف" وقال = انت ابنى انا يا "يوسف" بمزاجك او غصب عنك انت ابنى انا و انا اللى ليا حق عليك مش اللى اسمه "كمال" ده...ماشى
ضم "يوسف" والده اكتر وقال بدموع = ماشى ياا بابا
ابتسم هاشم بسعاده وكأنه يسمعها منه لاول مره فحطت قمر اديها على قلبها بفرحه لا توصف و دمعها تنزل غصب عنها من شدت سعادتها )...
.. بعد وقت ..
تجمع الكل على طاولت الطعام بدفئ عائلى وهم يتناولون الحديث عن اشياء كثيره )...
فقال "عاصى" = هاا ناويه على ايه يا "مرام"
"مرام" بابتسامه = ولا حاجه يا بابا...هروح للشركه أأمن على الفستين و كل شئ و هنحمل الحاجات للعربيه الخاصه بنقلهم للمطار و هنسافر على الساعه خمسه كدا
"ساندى" = ربنا يعينك يا قلبى و تطلعى الاوله فى المسبقه دى و تكيدى كل اعدائك
"مرام" بإبتسامه خفيفه = يارب
"ليان" بهمس "لملك" = انا مش عارفه ابوكى اتجوز العقر*به دى ازاى بس
"ملك" بهمس = والله معرفش...لكن اللى متأكده منه ان العلاقه دى مكمله ببركت ربنا و "مرام و مروان" وبس
"ليان" بضحك = ههههههه معاكى حق والله
"نانسى" بفضول = بتضحكو على ايه ضحكونى معاكم
"ليان" بمزاح = بنحفل على مرات ابونا ايش احشرك انتى ياختشى
"نانسى" بضحك = لا عادشى احفل معاكم...ده انا بمو*ت فيا مووو*ت
"ملك" = لا ماهو باين الحب هههههه
وضحكو التالت بنات بخفه فقال "اركان" بتعجب = وانتم عملين تضحكو على ايه كدا بالظبط
"ليان" ببرود = وايش احشرك مابنا يا حضرت الشرضى ما تخليك مع المجرمين بتوعك دول
"اركان" بغيظ = يا شيخه هوا حد وجهلك كلمه
"ليان" باستفزاز = مش انت بتتكلم علينا ونا احدهم برد نيابتن عنهم يا ابن عمى
"عبدالحميد" بضحك = ولا وشفت اللى قدر ينرفزك يا "اركان"...لا والله عاش يا "ليان"
"ليان" باستفزاز ل "اركان" = فلبى يا جدو والله
"اركان" بغيظ = والله يا جدو انت و عمى اللى مدلعين اللسعه دى زياده عن اللزوم وهيا كل مدا بتزيد جنون و هبل
"ليان" ببرود = مرسيه على المدح ده كلو يا حضرت الرائد النمرود
ضحك الكل بشده معدا "ساندى" فقال "اركان" بغيظ = بررررده يا باااااي
فضلت "ليان" تضحك بشده فقال "عاصى" = انا بنتى تعمل اللى هيا عوزاه ياض انت...وانت تطول اصلآ انها ترخم عليك يالا
"اركان" = يا عمى نفسى تقدر انى ظابط و الكل بيخاف منى و بيعمل ليا الف حساب على كل التهزيق ده
"مروان" بضحك = اه ماهو الاستاذ مصاص دما*ء و عامل للكل حالت رعب فى القسم
"اركان" ببرود = اذا كان عجبهم محدش قلهم يشغلونى ظابط هه
"نادر" = والله يا "اركان" ربنا يكون فى عون الغلابه دول منك يا مفترى انت
"اركان" برفع حاجب = انا مفترى...طب والله لاحبسك يا "نادر"
"نادر" ببرود = ياعم روح
"كوثر" بضحك = هههههه واخيرآ رجعت الضحكه للعيله من تانى...يارب ما تتفرق الجمعه الحلوه دى و تفضلو دايمآ يولاد مع بعص و اهليكم جنبكم و انتم سندين فيهم دايمآ
الكل بتمنى = يارب 🤲🏻
"فريد" بابتسامه = بخصوص الجمعه الحلوه دى...انا عاوز اعرفكم حاجه الكل هيفرح اوى لما يسمعها
"هاشم" بابتسامه و فضول = قول فيه ايه يا استاذ "فريد" بالظبط وايه سبب السعاده اللى مليا وشك دى ياترا
"فريد" بابتسامه عريضه