رواية نصابين ولكن ظرفاء
الفصل الرابع4
بقلم منه محمد
بيرحوا الاخوات التلاته المول اللى "ليلى" بتروحه كتير و بتعرف "عنايات" ان ده اكتر مول هي بتحبه عن طريق الانستجرام
عنايات : بص بقى انت هتروح ف المكان اللي هي واقفه فيه و تفضل تقابله كذا مره على انه صدفه
محمد : مش فاهم
عنايات : كده هيبان ان الموضوع طبيعي و كمان البنات بيحبوا النوع ده
محمد : و انت هتعملي ايه ؟
عنايات : هاعمل شوبينج فى حاجات كتير اوي عايزه اشتريها
محمود : طب و انا ؟
عنايات : انت هتيجي معايا عشان تشلي الحاجه اللي هشتريها
و بعدها بيتفرقوا التلاته
____________________________________________________
بره عند بوابه المول كان واقفين "عماد" و "فتحي"
عماد : انت عارف احنا ليه يافتحي ؟
فتحي :طبعا يافندم عشان المول من اكتر الاماكن اللي بتتعرض للسرقه ووممكن يكونوا النصابين هناك
عماد : احتمال وارد بردو بس مش هو ده السبب
فتحي : اومال ايه السبب ؟
عماد : عشان ليلى عجرم بتيجي هنا و انا نفسى اشوفها اوى (عماد ده عبيط اوى 😂)
فتحي : هو حضرتك عارف انك تقدر تقبلها بسهوله من غير متحتاج تعمل كده
عماد بشده : بجد !!
فتحى : اه و الله
عماد : انت فجأتني
فتحي : سؤال بس يا عماد باشا
عماد : اسأل يافتحي
فتحي : هو حضرتك ملبسني كده ليه !؟
و بيكون لابس تويتي
عماد : ده لازوم التخفي يا فتحي انت مش قولت ان المجرمين اللى احنا بندور عليهم ممكن يكونوا هنا
فتحي : ايوه يا فندم
عماد : طيب ما انت تبقى متنكر عشان تمسكهم مستحيل يقتنعوا انك ظابط
فتحى و هو منزعج : عندك حق يا فندم
بعدها بطلع "عماد" المول
___________________________________________________
بتكون "ليلى" بتتفرج ع اللبس و بيلفت نظرها فستان معين ف البس و اول مابتمسكه بتلاقى حد تاني ماسكه من الناحيه وب يفضلوا هما الاتنين يشدو ف الطقم و بعده بيمسك الشخص ده الطقم و بيطلع الشخص ده هو "محمد "
محمد : ايه ده انت تاني مش معقول انت بتعملي ايه هنا !؟
ليلى بضحك : انت اللي بتعمل ايه هنا ده قسم اللبس الحريمي
محمد بتوتر : ايييه اصلللل اه اختي عيد ميلادها قرب و كنت عايز اجبلها هديه
ليلى : بجد طب خاليني ساعدك
و بيروحوا مع بعض بيشوفوا الهدوم
___________________________________________________
و ف نفس الوقت بيكون "محمود" الغلبان ماسك كياس شوبنج كتير و ماسك كمان كومه هدوم لسه اخته هاتقيسها ، و بتكون هي ف البروفه بتقيس اللبس ، بعدها بتطلع توري اخوها
عنايات : ها ايه رايك في ده ؟
محمود : حلو
عنايات بكل عصبيه : انت كل حاجه تقولى عليها حلوه (اومال عايزه يقولك ياوليه)
عنيات بغضب : هععععع انا هاروح اغير
و اثناء ماهي بتغير هدومها ف البروفه بيسبها "محمود" و بيروح الحمام بسرعه قبل ما تخلص
بتطلع "عنيات" م الروفه
عنيات : انا خلصت ، ايه ده انت روحت !؟
و هي بتدور على اخوها بيطلعها "فوزي الملزف"
فوزي : نانا مكنتش متوقع اشوفك هنا
عنايات : استغفر الله العظيم يارب هو انت مش ناوي تسيبني ف حالي
فوزي : لا طبعا مش هاسيبك انت بتاعتي
بتزعق" نانا" اصدقى "عنيات ": انا مش بتاعتك ابعد عني ، و متقوليش نانا دي تانيييي
بيجي" محمود" جري على صوتها
محمود : فى ايه بتزعقي كده ليه ؟
عنيات بغضب : الكائن اللزج ده بيضايقني
محمود و هو ماسك فوزى من التيشرت بتاعه من ناحيه القفا : انت بضايقها ليه لزج انت ؟
فوزي : نزل ايدك ياض من ده اللي لزج ، و بيمسك ايد "محمود " و ينزلها
محمود : ايه اللى انت بتعمله ده ؟
فوزي : لا بقولك ايه انت ملكش دعوه بنونتي (يلاهوى ع القرف ) ده بتاعتي انا بس
محمود بزعيق : انت ازاي بتتكلم كده قدامي انت متعرفش انا مين؟
فوزى الملزق : هتكون مين يعني ظابط انت كمان
محمود : لا انا ابقي اخوها
بيتنح "فوزي" و بيبرق عنيه من الصدمه
فوزي : ايه ، انت اخوها ده تنقطع ايدي قبل اما امدها عليك سامحى ياباشا اللي مايعرفك يجهلك
محمود : و لا يهمك احبيبي
عنايات باستغراب : هو ايه اللي ولا يهمك هو دلق القهوه عليك ده بيعاكسني
محمود : ايوه صح تعالي هنا ياض ، و بيمكسه تاني من قفا
وبشتغل فيه ضرب هو و" عنايات"
____________________________________________________
و في مكان بعيد عن العنف عند "محمد" و "ليلى"
بيكونوا قاعدين بيريحوا بعد الف اللي لفوا
ليلى : ايه رايك ف الحاجه ؟
محمد : حلوه اوي انا متاكد انهم هايعجبوها انت زوقك حلو اوي
ليلى بحرج : ميرسي
محمد : هو انت بيتجي هنا كتير ؟
ليلى : اه ليه ؟
محمد : اصل لاحظت انك عارفه المكان كويس و الناس كمان عارفينك
ليلى بضحك : كويس اصلا انى عرفت اتحرك
محمد : عندك حق ده انت طول ما انت ماشيه كل شويه حد يوقفك عشان يتصور معاكي و بعدها بيسألها : بتحسي لما حد يقوفك كده
ليلى : بحس بالفرح طبعا ان كل ده ناس بتحبني و بعدها بتسكت شويه و بتتنهد : بس نفسي حد يحبنى بجد
يستغرب و "محمد "وبيسألها : ازاي يعني ؟
بتاخد "ليلى" بالها من كلامه و بتغير الموضوع : ايييييييه لا ولا حاجه انسي ، اسمع ايه رأيك نتمشي شويه
محمد : ماشي
______________________________________________________
و اثناء ما "عنيات" و اخوها بيضربوا ف "فوزي" بيظهر "عماد" فجاه
عماد : انت تاني
محمود بزعيق : عايز انت كمان ؟
عنايات بصوت واطي : اسكووووت
محمود : ليه يعني ؟
عنايات بهمس و هي متوتره :عشان ده ظابط ياغبي
محمود بصدمه : اييييه طابظ ؟
عنايات بهمس : وطي صوتك هتفضحنا متبينش انك متوتر
عماد : ف ايه عندكوا ، و بيبص لفوزي انت تاني و بيضربه هو كمان (يا عيني يافوزي ده انت ملطشه الروايه)
عماد : انا مش قولتلك متجيش جمبها
اثناء م "عماد" مشغول بضرب "فوزي" بيطلعوا "عنايات" و " محمود" يجروا بسرعه