رواية وردة القاسم الفصل الخامس5 والسادس6 بقلم جنات
قاسم وبدر رجعو على القصر بعد ماوصلو ياسين ووالدته كان سالم وحمدان ونجيه قاعدين فى الصاله
نجيه:حمدلله على السلامه ياولاد ياسين عامل ايه
قاسم:بخير ياست الكل ورجع على القصر كمان
بدر:انا طالع انام بكرة يوم طويل اصبحو على خير
الكل:تلاقى الخير
قاسم:ندى فين
نجيه:من وجت ماعرفت ان بكرة كتب كتابها حابسه نفسيها فى اوضتها وبتبكى
قاسم:انا هطلعها واتكلم معاها
•••••••••••••••••
بدر دخل الاوضه كانت فاطمه نايمه وفى حضنها ياسمين وقف يبصلهم وهما نايمين شويا ورجع دخل الحمام اخد شاور وخرج نام هو كمان
•••••••••••••••••
قاسم خبط على باب اوضه ندى
ندى:اتفضل
قاسم دخل وقعد جمبها على السرير:مالك ياندوشه
ندى بعياط:يعنى مش عارف مالى انت ازاى توافق بكلام ده ياقاسم هترمى اختك عند اكتر عيله بتكرهكم
قاسم:وانتى شايفه انى برميكى ياندى اسمعينى كويس ياسين صاحب عمرى انتى شوفتى لما ضحى بنفسه واخد الرصاصه مكانى انا مش برميكى انا بسلمك لراجل هيكون سند وضهر ليكى
ندى:انا اسفه
قاسم:انا فاهم وعارف انك خايفه ياحبيبتى لان الطريقه كلها غلط بس انا معاكى واللى متاكد منه ان ياسين مش هيسيبك ابدااا
ندى:انا فرحانه اوى عشانك لانك هتتجوز البنت اللى اختارها قلبك
قاسم ضحك وباس راس اخته وخرج كانت امه واقفه قدام الباب
نجيه:الكلام ده صوح ياولدى ورده هى البت اللى حكتلى عنيها
قاسم:ايوا هى ياست الكل
نجيه حضنته:مبروك ياجلب امك ربنا يفرح جلبك وجلبها ياولدى
قاسم:يارب ياست الكل
نجيه:روح نام ياحبيبي بكرة يوم طويل عليك
قاسم:تصبحى على خير
نجيه:تلاقى الخير ياولدى
قاسم مشي ونجيه كمان وكانت نوراة سامعه كلامهم وراحت على اوضه ثريه امها
•••••••••••
ثريه قاعده فى اوضتها وهتجنن لان قاسم هيتجوز بنتها نوراه دخلت عليها:الحجينى ياما
ثريه:فى ايه يابت
نوراة:البت اللى قاسم هيتچوزها هى نفسها البت اللى كان بيحكى عنيها لندى اخته
ثريه:بت اللى كان شافها وهى بتهرب
نوراة:ايوا هيا ياما هيا
ثرية:وانا بجول ليه قاسم ساكت ومهيعترضش على الجواز ده اترايه عشان هيتچوز حبيبه الجلب
نوراة:هنعمل ايه ياما
ثريه:منجدرش نعملو حاجه يابتى لان ده جرار المجلس بس اكيد لما تشرف ست الحسن هنعمل كاتير
نوراة:شكلك هتستجبليها احلى استجبال ياما
ثريه بخبث:اومال
••••••••••••••••••
فى قصر عيله رضوان وتحديده فى اوضه ورده اللى بتعيط فى حضن ليلى
ليلى:اهدى شويا بجى ياوردة
ورده بعياط:ونبي قوليلهم مش عايزة اتجوز عشان خاطرى
ليلى:انتى عارفه ده جرار المجلس محدش يجدر يدخل فيه حتى جدى وبصراحه بجى انا شايفه انك تتچوزى وتمشي من إهنه ياورده يعنى هى عيشتك هنا حلوة قوى
ورده:مانا هتچوز واحد صعيدى اكيد هيكون زى عمى وجوزك كدا وممكن يعمل فيا نفس اللى عمى بيعمله
زهرة دخلت عليهم:قاسم زين الرجال ياورده يابتى متخافيش وبكرة لما تتچوزيه هتعرفيه زين
ورده:خالتى
ليلى:ياسين عامل ايه ياخالتى
زهرة:ياسين بخير الحمدلله ورجع على القصر كمان
ورده:حمدلله على سلامته
زهرة:الله يسلمك ياحبيبه جلبي يلا نامى عشان بكرة كتب كتابك
ليلى:انا هروح اوضتى انا كمان
ورده:حاضر
ليلى وزهرة خرجو وورده قررت انها لازم تتكلم مع جدهاا بكرة وتحاول تقنعه يغير قراره وبعد تفكير كتير نامت
•••••••••••••••••••••
صباح يوم جديد فى قصر عيله المنشاوى
سالم:روح ياولدى جيبو عيله رضوان اهنه
قاسم:حاضر ياجدى يلا يابدر
قاسم وبدر خرجو
حمدان:انا خايف على ندى من عيله رضوان يابوى
سالم:مايجدروش يجربو منيها لانهم هيخافو ياولدى
حمدان:منصور وولده ومرت فاروق اللى خايف منيهم
سالم:سيبها على الله ياولدى
حمدان:ونعمه بالله
••••••••••••••••••
قاسم وبدر وصلو قصر عيله رضوان ووهدان امر الحرس يدخلوهم المندرة
وهدان:شرفتوو ياشباب اتفضلو
قاسم:احنا جايين ناخدكو ياجدى على القصر
وهدان:الحريم يجهزو وهنتحرك ياولدى تشربو جهوة
بدر:مالوش لزوم ياجدى
وهدان:ازاى ياولدى لازمن تشربو حاچه
وامر انهم يجيبو قهوة على المندرة
وياسين نزل وسلم على اصحابه
وهدان:اجعد مع الشباب ياياسين وانا هرد على المكالمه دى
(المندرة مكان واسع ووهدان كان واقف يتكلم فى ناحيه والناحيه التانيه كانو الشباب قاعدين)
•••••••••••••
ورده نزلت وسالت على جدها وعرفت انه فى المندرة بس متعرفش انه معاه ضيوف
ودخلت على طول وكان وشها لجدها ومش شايفه اللى قاعدين الجمب التانى
ورده:جدى
الشباب بصو عليها وقاسم فرح انه شافها
وهدان قفل المكالمه ولف ليها بعصبيه:ايه اللى جابك إهنه يابت نجوان
قاسم اضايق من طريقه جدها معاها
ورده:جيت اقولك الكلام اللى جوايا ياجدى
وهدان:كلام ايه
ورده:ليه بتعمل معايا كدا .... انا عملت فيكو ايه عشان تتعاملو معايا بالقسوة دى
وهدان:امك بت البندر هى السبب اللى بعدك ابوكى عنينا
ورده:امى اللى بتغلطو فيها عملت فيكو ايه ... عارف ياجدى ماما عمرها ماقالت عليكم كلمه مش كويسه وعمرها ماغلطت فيكو نجوان بنت البندر زى مانت وعمى بتقولو كانت بتقولى عليكم احسن كلام وتقولى اوعى تكرهى اهل باباكى ياوردة هما من حبهم فى ابوكى زعلو انه بعد عنهم ... اليوم اللى بابا قالى اننا هنيجى على الصعيد كنت اسعد واحده فى الدنيا عشان هشوف اهلى اللى اتحرمت منهم سنين وقولت اكيد هيعوضونى عن موت امى بس عارف ياجدى ياريتنى ماجيت ولا عرفتكو انتو مش بس دمرتو حياتى انتو دمرتونى انا شخصيااا
وهدان بحده:ليه عملنا فيكى ايه يابت نجوان
ورده:اقولك عملتو فيا ايه طب اسمعنى ياجدى انا ورده مصطفى رضوان اللى كانت بتطلع الاولى على دفعتها ٤ سنين وكنت بدرب فى اكبر مستشفى فى القاهرة وكنت دكتورة شاطرة رغم انى لسه بدرس انتو عملتو فيا ايه خلتونى خدامه عندكو ..منعتونى اكمل تعليمى وكمان كنتو هتجوزونى من راجل كبير ولما فكرت اهرب حبستونى فى اوضتى كانى سجينه عندكوو لسه عايز تسمع كمان واخر حاجه هتعملها معايا هتجوزنى عشان تحمى ابنك وحفيدك من التار بس عارف ياجدى انا مش زعلانه انا اسعد واحده انى همشى من هنا وهابعد عنكو انا مش عارفه هتكون حياتى عامله ازاى هناك بس عارف لو طلع اللى هتجوزه ده مش كويس انا مش هزعل عشان اللى انا من لحمهم ودمهم كانو بيعاملونى اسوء معامله
بس رغم كل ده انا مسامحكو ياجدى لان نجوان بنت البندر عملتنى اسامح انا كنت جايه عشان احاول اقنعك تغير قرار المجلس وتمنع الجوازة دى بس انا الوقت اللى بقولك انا موافقه ياجدى
وهدان كان مصدوم من كلامها وانه كان قاسي معاها وهى حفيدته زيها زى ليلى
ياسين قرب من ورده:ورده انتى كويسه
ورده لفت واتفاجأت بالشباب وبصت على قاسم اوى وافتكرت ان ده الشاب اللى خبطت فيه يوم ماهربت من القصر
ياسين:ورده
ورده:هااا
ياسين:انتى كويسه
ورده:كويسه جداا
منصور وغسان دخلو
منصور بحده:بتعملى ايه اهنه يابت نجوان
وهدان:ورده كانت بتتكلم معايا ياولدى
غسان:كلام ايه اللى وسط الرجاله
ورده خرجت من المندرة ووهدان قال لغسان يقول للحريم يجهزوو
وبعد شويا الكل خرج من القصر واتجهو لقصر المنشاوى
•••••••••••••••••••••••
فى ساحه قصر المنشاوى الشباب قاعدين سوا
بدر:ياعم اتهد شويا عارفين انك فرحان
ياسين:ياعم دانا كنت بحلم باليوم ده
قاسم:ياسين مش هوصيك على ندى انا عارف انك هتكون سند وضهر ليها وهتحطها فى عينيك قبل قلبك
ياسين:انت بجد بتوصينى عليها انا مصدقت انها هتكون معايا دانا ضحيت بحياتى عشانك دانا ممكن اموت نفسي فداها يابنى
بدر:والله مجنون
ياسين:وانت ياقاسم مش هوصيك على ورده
بدر ضحك
ياسين:الحيوان ده ماله
بدر ضربه:لم نفسك احسنلك
ياسين:ماتفهمنى بتضحك على ايه
بدر:اللى حضرتك متعرفوش ان البنت اللى قاسم كان شافها وخطفت قلبه تبقي ورده بنت عمك
ياسين بص لقاسم:بجد ياقاسم
بدر:انت مش مصدقنى ياحيوان انت
ياسين:مبروك ياصاحبي وانا اللى كنت زعلان عشانك
قاسم:الله يبارك فيك ياصاحبي
•••••••••••••••••••
فى اوضه كبيرة اتجمع فيها الحريم كلهم
نجيه قاعده وجمبها ورده وزهرة جمبها ندى
وفاطمه وليلى وثريه ونوراة جمب بعض وكريمه طبعاا لانها تعبانه مخرجتش من اوضتها وهنيه اللى رفضت تيجى بيت اللى قتلو جوزها
نجيه:ماشاء الله زى الجمر يابتى ربنا يحميك لشبابك
ورده:تسلمى عيونك هى اللى حلوه
زهرة:وندى بسم الله تبارك الله جمرين يانجيه ربنا يباركلك فيها يارب
نجيه:تسلمى ياخيتى
ندى:انا مبسوطه انى اتعرفت عليكى ياورده واكيد هنكون اصدقاء
ورده:ده حاجه تشرفنى والله
فاطمه:كان عندى ندى بس اختى وصحبتى بقي عندى ورده وليلى كمان
ليلى اللى شايله ياسمين:انتى طيبه قوى يافاطمه وبنوتك دى زى الجمر وانا حبيتها قوى
قضو وقتهم يتعرفو على بعض اكتر وثريه وبنتها نوراة متابعنهم
نوراة بهمس لامها:البت زى الجمر ياما
ثريه بنفس الهمس:جمر بس دى بدر منور
نوراة:انتى عايزة تنجطينى ياما
ثريه:اكتمى يابت
•••••••••••••••••••••
بليل وصل الماذون والرجاله كلهم وطبعاا الرجاله اللى كانو فى المجلس كانو حاضرين ومتجمعين فى ساحه القصر وكتبو الكتاب وحمدان اخد الدفتر ودخل للبنات القصر عشان يمضو هما كمان وخرج تانى وبدا ضرب النار والكل بقي يبارك لشباب
وجوا القصر كان صوت الزغرايط عالى والكل بقي يبارك لورده وندى
ندى وورده طبعاا ميعرفوش غير اسماء اللى اتجوزوهم لكن شكلهم لا
وبدا نجيه وفاطمه وليلى وزهرة اللى اصرو يساعدوهم يخرجو الاكل والشباب ياخدو منهم ويقدمو لرجاله بدر شاف فاطمه وكانت لابسه عبايه بلون السماا وطرحه بيضا وكانت زى القمر بدر قرب منها وبياخد منها صنيه الاكل وقرب من ودنها وهمسها:ادخلى جوا ومتخرجيش هنا تانى
فاطمه بكسوف:حاضر
فاطمه دخلت بسرعه وبدر راح يقدم الاكل لرجاله وقعد جمب الشباب
ياسين:شوفت صاحبك غيران على مراته مننا ويقولك ايه متجوزها عشان بنت اخويا ياشيخ اتنيل
قاسم ضحك
بدر بصله:اسكت بدل مااعملك خريطه فى وشك الوقت
ياسين:لا ونبي دانا عريس.. قاسم انت ياض
قاسم:عايز ايه يازفت
ياسين:هو انا مش هشوف مراتى واحضنها والف بيها ولا ايه
بدر ضحك:شكلك ناوى تشوفها بس بعد ماقاسم يعملك احلى خريطه فى وشك
ياسين بص لقاسم: لاااا انسي دى بقت مراتى يعنى براحتى خلاص مش هخاف منك لما اجى اكلم عليها
قاسم:اسكت شويا بقي
بدر:واد ياياسين
ياسين:عايز ايه
بدر:اخوك غسان لساله ثانيه ويقوم يقتلنا
ياسين بص على اخوه لاقاه بيبصلهم بغل:سيبك منه دانا اخوه ومش طايقنى اصلااا
قاسم:اخوك شكله مش ناوى على خير حط فى دماغك لو ندى اتخدشت بس خدش وهى عندكو مش هتشوف ضافرها مرة تانيه ياياسين
ياسين زعل من كلام قاسم:انت شايفنى انى مش راجل يعنى مش هقدر احمى مراتى واحافظ عليها ياقاسم تشكر ياصاحبي
ياسين قام مشي وبدر بص لقاسم:انت لو مكنتش واثق ان ياسين هيحمى اختك عمرك ماكنت هتوافق على الجوازة دى ياقاسم
قاسم:انا واثق فى ياسين بس عيلته لا
بدر:سيبها على الله ياصاحبي وبعدين خاف على مراتك من عمتك وبنتها
قاسم:ليه
بدر:انت هتستعبط مانت عارف انها عايزة تجوزك نوراة
قاسم:سيبك منهم محدش هيقدر يمس شعره منها دى مرات قاسم المنشاوى
بدر:ماشي ياكبير ..تعالى نشوف الحيوان ده راح فين
قاسم:تعالى
اليوم خلص وعيله رضوان رجعو على قصرهم ....
روايه ورده القاسم
««الفصل السادس»»
فى صياح يوم جديد فى اوضه ورده
ليلى:انا مش مصدجه انك جولتى الكلام ده لجدى وهو سكت ومعملش حاچه
ورده:يمكن لان كان فى ضيوف معاه فى المندرة
ليلى:بس والله چدعه يابت ياورده خليهم يحسو بيكى شويا ويفوجو دانتى لحمهم ودمهم
ورده:يعنى تفتكرى الكلمتين دول اللى هيفوقوه
ليلى:على رايك الجاسي طول عمره يفضل جاسي ومش هيتغير .. بت ياورده
ورده:نعم
ليلى:انتى مشوفتيش جوزك صوح
ورده:لا هشوفه فين
ليلى:يعنى مانفسكيش تشوفيه
ورده:لا مش عايزة وبعدين انا سمعت انه كبير البلد من بعد جده اكيد صعيدى بجلايبه
ليلى:چلايبه جلبك ابيض ده حته مز انما ايه شبه اللى بياجو فى السيما
ورده:مش مهم الشكل مايمكن يكون زى جوزك كدا
ليلى:متجوليش إكده ياورده ان شاء الله هيكون انسان زين ويجدرك لانك طيبه وتستاهلى كل خير
ورده:يعنى انتى مش طيبه مثلا مش عارفه بجد انتى بتحبيه على ايه
ليلى:نصيبي بجي الحمدلله.سيبك منى انى خايفه عمى يعجابك عشان الكلام اللى جولتيه لجدى
ورده:هو ماكنش موجود
ليلى:جدك هيجوله اكيد
ورده:وانا مش هسكت لحد تانى انا سكت كتير
ليلى:انتى ناويه على ايه يابت عمى
ورده:هروح اتمشي فى الاراضي تيجى معايا
ليلى:انتى بتهزرى صوح عمك هيوافج
ورده:انا الوقتى متجوزة وباخد اذن جوزى وبس
ليلى:وهتشوفيه فين بجي يافالحه عشان تاخدى اذنه
ورده قامت لبست الاسدال والطرحه وخرجت من الاوضه وليلى جرت وراها ونزلو تحت كان منصور ووهدان وياسين قاعدين
منصور:على فين يابت نجوان
ورده:خارجه اتمشي شويا
منصور:نعــــــم سمعينى إكدا راحه فين
ورده بصت لجدها:انا اخدت اذن جوزى ياجدى وهو وافق
وهدان:روحى يابتى
ورده خرجت ومنصور بص لابوه:ازاى تسيبها يابوى وهى شافته فين سي چوزها ده
وهدان:بت اخوك اتجوزت خلاص ياولدى
ياسين خرج الساحه وكلم قاسم اللى رد عليه وهو فاتح الاسبيكر وبدر قاعد جمبه
ياسين:يابن اللاعيبه ياقاسم مش عايزنى اشوف مراتى ولا اكلمها وانت جبت رقم ورده وكمان بتكلمها
قاسم بص لبدر:انت مجنون ياض ورده مين اللى بكلمها
ياسين:انتى هتشتغلنى ياض ورده خرجت من شويا وابويا لما اعترض قالتله انها اخدت اذنك وانت موافق
قاسم:هى قالتله كدا
ياسين:ايوااا
بدر:وعمك صدقها
ياسين:اه صدقها ميصدقهاش ليه يعنى
بدر وقاسم ضحكوو جامد
ياسين:فى ايه ياحيوان انت وهو
بدر:والله مافى حيوان غيرك
قاسم:مش انت ياض قولتلى ورده مش معاها تلفون اصلا
ياسين خبط بايده على راسها:يابنت اللاعيبه ياورده ضحكت على ابويا وجدى
ال٣ ضحكووو بصوت عالى
ياسين:قاسم انا هابقي جدع معاك واقولك هى راحت فين وانت خليك جدع معايا وقولى ندى فى الكليه ولا فى القصر
قاسم:مش محتاج جداعنتك لانى عارف هى فين بس هابقي جدع معاك لانه العادى بتاعى وهقولك ندى هتنزل كمان نص ساعه عشان تروح الكليه ومسموحلك توصلها
ياسين:قول ونبي تعرف لو انت قدامى كنت بوستك
بدر:الولا هيتهبل
قاسم قفل مع ياسين وقام مشي
بدر بصوت عالى:الله يسهله ياعم
فاطمه واقفه على باب القصر:بدر
بدر لف ليها وقربلها:نعم
فاطمه:ممكن اروح اشوف ماما لانها تعبانه شويا
بدر:تعبانه مالها
فاطمه:محمد اخويا كلمنى وبيقول تعبت فجاه ولما جبلها الدكتور قال ضغطها واطى
بدر:طب اجهزى وانا هوصلك
فاطمه ابتسمت:شكرااا
بدر:العفو
•••••••••••••••••••••••••
فى اوضه كريمه نجيه اخدت صنيه الفطار وراحتلها
كريمه:تعباكى معاي يانجيه
نجيه:اكده ازعل منيك داحنا خوات ياكريمه
كريمه:ربنا يخليك ليا يارب
نجيه:يلا عشان تفطرى وتاخدى علاجك
الباب خبط ودخلت فاطمه ومعاها ياسمين
فاطمه:صباح الخير
كريمه ونجيه:صباح النور
فاطمه:ماما كريمه محمد اخويا كلمنى وقالى ان ماما تعبانه هروح اشوفها ومش هتاخر
كريمه:روحى ياحبيبتى وابجى طمنينى عليها
فاطمه:حاضر ياماما
نجيه:وسلميلى عليها كاتير يابتى
فاطمه:يوصل ياخالتى..يلا يا ياسمين ادى بوسه لماما كريمه
كريمه ونجيه باسو ياسمين وفاطمه اخدتها ونزلت ركبت العربيع مع بدر
•••••••••••••••••••••
ياسين وصل قدام قصر المنشاوى وندى نزلت وخرجت برا القصر وهو قرب منها وقف قدامها
ياسين:صباح الخير
ندى:.......
ياسين:انا بكلمك على فكرة
ندى:حضرتك تعرفنى عشان تكلمنى واتفضل امشي من هنا بقي بدل مانادى على الحرس يروقوك على الصبح
ياسين ضحك:يروقونى...طب اركبي يلا عشان اوصلك الكليه
ندى:نعــــــم...حضرتك توصلنى بصفتك ايه ان شاء الله
ياسين:بصفتى زوج حضرتك ياهانم
ندى بصلته اوى:زوج مين
ياسين:انتى فقدتى الذاكرة ولا ايه انتى مش مكتوب كتابك امبارح انا بقي ياسين جوزك
ندى:قول والله
ياسين ضحك:اه والله يلا بقي اركبي عشان اوصلك ولا عايزة تتاخرى
ندى:ماهو مينفعش اركب معاك من غير ماحد يعرف
ياسين:عارف طبعااا انا مستحيل اجى هنا من غير ماقول لقاسم وهو وافق كمان تحبي اكلمه وتساليه لو مش مصدقانى
ندى:لا مصدقاك طبعاا
ياسين فتح باب العربيه وندى ركبت وياسين لف وركب مكانه ومشي بالعربيه
•••••••••••••••••••
ورده قاعده فى المكان اللى بتقعد فيه بين الزرع وبتفتكر مامتها وباباها حست بحد قعد جمبها بصتله لقيته نفس الشاب اللى خبطت فيه لما هربت من القصر ورده قامت وقفت بسرعه وبعدت عنه شويا:فى حاجه يااخ
قاسم:اخ.....اه فيه وبعدين قومتى ليه اقعدى
ورده بعصبيه:واقعد معاك بتاع ايه اتفضل امشي عشان مينفعش حد يشوفنا سوا
قاسم:ليه
ورده:هو ايه اللى ليه... انت الظاهر المكان عجبك انا اللى همشي
ورده لسه هتمشي قاسم مسك ايدها ورده لفت وشدت ايدها وضربته بالقلم
ورده بصوت عالى:لو فكرت تعملها مرة تانيه مش هتاخد بالقلم لا هقطعلك ايدك اللى لمستنى دى فااااهم
قاسم كان مصدوم بس فى نفس الوقت كان مبسوط من رد فعلها
ورده لفت عشان تمشي
قاسم:اللى اعرفه ان البنت المحترمه لما تخرج من بيتها لازم تستاذن جوزها الاول ولا انتى ايه رايك
ورده لفتله تانى:نعـــــم
قاسم قرب خطوه:انا بقول ان المفروض قبل ماتخرجى من بيتك تستاذنى جوزك ولا ايه
ورده:وانت ايه دخلك اصلا استاذن ولا لأ
قاسم:لأ ابدا بطمن بس لتكونى بتحاولى تهربي زى المرة اللى فاتت
ورده:حاجه متخصش حضرتك على فكرة
قاسم:لا تخصنى وجداا كمان
ورده باستغراب:مش فاهمه
محمد الغفير شافهم وجه عليهم:قاسم بيه الف مبروك يابيه
ورده بهمس سمعه قاسم:نهار اسود قاسم
قاسم بص لورده اللى مصدومه وضحك:الله يبارك فيك ياعم محمد تسلم
محمد:مبروك ياورده يابتى
ورده:الله يبارك فيك ياعم محمد
محمد:عن اذنكوو
قاسم:اذنك معاك ياعم محمد.. وبص لورده عرفتى بقي انه يخصنى
ورده نزلت وشها فى الارض
قاسم رفع وشها:مش مرات قاسم المنشاوى اللى تنزل وشها فى الارض
ورده:انا لازم امشي
قاسم:ليه مش انتى مستأذنه من جوزك وهو موافق
ورده برقت:انت عرفت منين
قاسم مد ايده بعلبه لورده:اتفضلى
ورده:ايه ده
قاسم فتح العلبه وطلع منها تلفون غالى جدا:تلفون عشان اقدر اكلمك
ورده بصلته:لا مش هقدر اخده وكمان ده غالى جداا
قاسم:اللى انا متاكد منه ان ورده مصطفى رضوان الاولى على دفعتها ٤ سنين وكمان اشطر واصغر دكتورة تستاهل يكون معاها تلفون احسن من ده كمان وعشان لما ترجعى القصر وعمك يسالك ازاى قدرتى تستاذنى من جوزك وقوليله كلمته من تلفون ده
ورده:انت عرفت ازاى بكل ده.....ااااااه اكيد من ياسين هو كان موجود وقتها
قاسم:ايوا منه...ورده
ورده:نعم
قاسم:انا عارف ان طريقه الجواز كانت غلط وانك مش موافقه
ورده:انت بتقول كدا عشان سمعت كلامى امبارح صح
قاسم:ومن قبل مااسمع كلامك كمان لان اختى فى نفس الموقف وكانت معترضه على طريقه الجواز دى
ورده:عمى حاول كتير يجوزنى وانا كنت بتهرب باى طريقه لحد اليوم اللى شوفتى وانا بجرى بس خلاص تعبت من الهرب وقولت اوافق على الجوازة دى مهما كانت عادى معتتش فارقه
قاسم:بصي ياورده انتى جيتى بيتى وشوفتى اهلى واكيد متاكده انهم مش هيعاملوكى بطريقه مش كويسه عشان التار والكلام ده
ورده:ايوا مامتك وندى وفاطمه كلهم حبيتهم جدااا وبجد مامتك طيبه جداا ربنا يخليهالك
قاسم:وهما كمان حبوكى جداا
ورده وهى بتشاور على وشه:انا اسفه عشان..
قاسم:لا متتاسفيش عارفه لو كنتى واقفتى تتكلمى معايا عادى كنت وقتها هقول مش دى اللى تبقي مرات قاسم المنشاوى
ورده ضحكت:يعنى القلم ده اللى قالك انى انفع ابقي مراتك
قاسم:لا عرفنى انك بنت بميت راجل وتقدرى تاخدى حقك بايدك ومحدش يقدر يضحك عليكى
ورده:ايه ده هو انت مش بتتكلم صعيدى ليه
قاسم:عادى بحكم شغلى مش بتكلم صعيدى كتير
ورده:احم انا لازم ارجع القصر عن اذنك
قاسم:استنى انا هوصلك واتفضلى التلفون بقى
ورده:بس
قاسم:مافيش بس يلا
ورده اخدت التلفون وشكرته وقاسم وصلها على القصر ومنصور وغسان شافوه وهو بيوصلها وقاسم استنى لما ورده دخلت القصر وراح على شركته
••••••••••••••••
ياسين وصل عند كليه ندى وطول الطريق كان بيحاول يخليها تاخد عليه
ياسين:اتفضلى ياستى وصلنا على الوقت كمان ومش اتاخرنا
ندى:شكرااا
ياسين:اظن مافيش واحده تقول لجوزها شكرا ولا ايه ..انتى هتخلصى امته
ندى:الساعه ٤ ليه
ياسين:هاجى اوصل مراتى ايه عندك اعتراض
ندى ضحكت:لا..انا هنزل عشان متاخرش
ياسين:خدى بالك على نفسك
ندى:حاضر
ندى نزلت وياسين كان طاير من الفرحه ان حبيبته كانت معاه وراح على الشركه
••••••••••••••••••••
بدر وصل بالعربيه قدام بيت فاطمه
فاطمه:مش هتدخل
بدر:لا هدخل طبعااا انزلى هركن العربيه واجيلكوو
فاطمه:حاضر
فاطمه اخدت ياسمين ونزلت ومروان اخوها فتحلها:فطومه وحشتنى
(مروان اكبر من فاطمه ب ٥ سنين وهو اخوها الوحيد وبيشتغل فى شركه قاسم)
فاطمه حضنته:وانت كمان وحشتنى اوى يامروان
بدر دخل وهى فى حضن مروان وكان حاسس باحساس غريب معقول غيران من اخوها
مروان:ازيك يابدر
بدر:بخير يامروان عامل ايه
مروان:الحمدلله
مروان اخد ياسمين من فاطمه وباسها من خدها:حبيبه خالو القمرايه
فاطمه:ماما فين يامروان
مروان:جوا فى اوضتها
فاطمه دخلت:ماما
سعاد والدتها:ياحبيبتى يابنتى وحشتينى ياقلب امك
فاطمه حضنتها:وانتى وحشانى اوى ياماما عامله ايه الوقت
سعاد:بخير يابنتى نحمد الله ونشكره
بدر خبط ودخل:ازيك ياست الكل
سعاد:تعال يابنى انا بخير طول مانتو بخير
بدر:لو حضرتك حاسه بتعب ممكن نروح المستشفى نطمن احسن
سعاد:كتر خيرك يابنى انا بخير الحمدلله
سعاد:فين ياسمين يافاطمه
بدر:مع مروان بره
مروان دخل ومعاه ياسمين
سعاد:ياحبيبه ستك تعالى فى حضنى
سعاد اخدتها من مروان واخدتها فى حضنها:عامله ايه يابنتى
فاطمه:انا بخير ياماما الحمدلله والله بس ياسمين مدوخانى حبتين
سعاد ضحكت:بتدلع عليكى يابنتى
فاطمه:انا هقوم احضر الاكل ونتغدى كلنا سوا
مروان:ارتاحى يابطه وانا هشترى اكل من برا
فاطمه:لا ياحبيبي انا هقوم اجهز الاكل عشان بدر مش بيحب اكل برا
بدر بصلها اوى
فاطمه قامت راحت المطبخ ومروان اخد ياسمين وفضل يلاعبها وهى تضحك
سعاد:قرب يابدر يابنى هنا جمبي
بدر قعد جمبها على السرير:نعم ياست الكل
سعاد:فاطمه عامله ايه معاك يابنى
بدر:الحمدلله ياست الكل احنا بخير
سعاد:انا عارفه يابنى انت ماكنتش عايز تتجوز كدا وكمان لانها مرات اخوك وكانو يحبو بعض بس فاطمه طيبه يابدر بتجى بكلمه الحلوة اول مااتجوزتك كنت بشوف الحزن بعيونها لكن دلوقت عيونه بتضحك يابنى صدقنى
بدر:متشغليش نفسك ياست الكل احنا بخير اهم حاجه صحتك
سعاد:صحتى بخير طول مانتو بخير يابدر
فاطمه جهزت الاكل واكلو سوا وبدر قالها انه هيروح الشركه ويجى بليل ياخدها.....