رواية وردة القاسم الفصل السابع7والثامن8 بقلم جنات
ورده بعد ما قاسم وصلها دخلت اوضتها وليلى جتلها:المز كان بيوصلك بتلعبي من ورايا يابت انتى
ورده ضحكت:بلعب من وراكى ازاى
ليلى:شوفتى قاسم فين
ورده:ياسين قاله على كلامى الصبح مع عمى وهو جالى بس
ليلى:وايه ياجمر اخبار الجلب ايه
ورده:انتى هبله ياليلى دى اول مرة اشوفه لا مش اول مرة
ليلى:شوفتيه جبل اكده
ورده:ايوا فاكرة الشاب اللى خبطت فيه يوم يوم ماهربت من القصر
ليلى:هو قاسم
ورده:ايوا هو
ليلى:بس شكله محترم جداا وابن ناس وهيراعى ربنا فيكى
ورده:يارب ياليلى
ليلى شافت العلبه فى ايدها:وه هو چابلك تلفون چديد
ورده:ايوا
ليلى:ده حلو جوى ربنا يخليكو لبعض ياورده
يلا غيرى عشان ننزل نتغدى معاهم
ورده:حاضر
•••••••••••••••••••••••••
قاسم وبدر فى الشركه
بدر:غسان مش هيبطل الاعيبه دى
قاسم:سيبه يلعب براحته واحنا كمان هنلعب بس بطريقتنا
بدر:مش ناوى تمشي السكرتيرة دى
قاسم:لا سيبها شويا كدا . ياسين عايزنا نضمن شركات اللى فى القاهرة وانا شايف انها خطوة كويسه
بدر:وجده وجدك هيرضو
قاسم:هو هيتكلم مع جده وانا هتكلم مع جدى ونشوف
بدر:الواد ياسين ماصدق انه يروح يوصل ندى معتش سال فينا
قاسم ضحك:ندى فى كليتها من زمان هو فى شركتهم
بدر ضحك:انت مراقبهم ولا ايه
قاسم:لا كلمت ندى قالتلى انه وصلها ومشي وهيجى يوصلها لما تخلص
بدر:الواد ماصدق انك سمحتله
قاسم:انا سيبه عشان خاطر ندى هى شايفه انى برميها لعيله دى عشان نحمى نفسنا من التار عايزها تطمن لياسين قبل الفرح
بدر:وانت ياشبح ايه نظامك
قاسم:نظام ايه
بدر:انت هتشتغلنى عملت ايه مع ورده
قاسم:ورده بنت جدعه اوى وبميت راجل ميتخافش عليها
بدر:ازاى ياجدع ده عمها كان مبهدلها
قاسم:يمكن عشان كانت لوحدها ماكنتش قادرة تقف فى وشهم
بدر:عندك حق اللى تقف فى وش وهدان رضوان وتقول الكلام اللى قالتله يبقي مافيش اقوى منها وكمان حاسسها بتستقوى بيك
قاسم:ازاى مش فاهم
بدر:يعنى لما قالتلهم انها اخدت اذن جوزها محدش فيهم قدر يعترض فانت بقيت مصدر قوتها ياصاحبي
قاسم:انا عايز ارجعلها ثقتها فى نفسها من تانى يعنى ترجع تكمل دراستها وهخليها تكمل تدريب فى المستشفى بتاعتنا كمان
بدر:صح كدا ياصاحبي .انا هروح عشان اجيب فاطمه وياسمين من عند مامتها
قاسم:لحد امته هتفضل كدا ياصاحبي
بدر:كدا ازاى مش فاهم
قاسم:لا انت فاهم يابدر
بدر اتنهد بقوة:ماينفعش ياقاسم دى كانت مرات اخويا وكانو بيحبو بعض انتو ماشوفش حالتها كانت عامله ازاى لما جالنا خبر استشهادو
قاسم:انت قولتها اهو كانو عمران اتوفى يابدر وفاطمه تستاهل انها تعيش حياتها يعنى انت هتفضل كدا مش معتبرها مراتك طول العمر وحضرتك عشان تعمل اسرة ويبقي عندك اولاد هتروح تجوز عليها
بدر:انا مش كدا ولا هفكر مستحيل اجرحها او اكسرها بانى اتجوز عليها ياقاسم
قاسم:يبقي تدوا لنفسكو فرصه ياصاحبي تحب وتتحب
بدر:احب لا مستحيل الحب ضعف ياصاحبي انت شوفت عمران حصله ايه لما حب واتجوز قدرو يوقعوه بسهوله بسبب حبه لمراته
قاسم:بــــــدر انت مش زى عمران ومحدش يقدر يوقعك بسهوله واللى انا متاكد منه انك لسه بتدور على جبران لحد الوقت حتى وانت فى الاجازة
بدر:الاجازة دى تمويه ياقاسم مش اكتر انا شغال مع الفريق ولازم هجيبه واخد حق عمران منه
قاسم:قبل ماتاخد اى خطوه فكر فى ياسمين وفاطمه يابدر
بدر:عارف انا همشي سلام
قاسم:سلام ياصاحبي
•••••••••••••••••••••••••••
ياسين وصل قدام جامعه ندى وبعد شويا هى خرجت وشافته واقف ساند على العربيه ومشغول فى تلفونه
ندى:اتاخرت عليك
ياسين بصلها:لا خالص يلا نمشي
ياسين فتحلها باب العربيه وندى ركبت وهو كمان ومشوو وبعد شويا وصلو قدام القصر
ندى:شكرااا
ياسين:بردوو
ندى ضحكت:اسفه باى
ياسين:ندى
ندى بصلته:نعم
ياسين:عايز رقمك وقبل ماتكلمى سالت قاسم وموافق
ندى اخدت التلفون منه وكتبت رقمها:اتفضل باى
ياسين:باى
فى نفس الوقت وصل بدر ومعاه فاطمه وياسمين فاطمه نزلت ودخلت القصر وبدر اخد ياسمين وراح خبط على ازاز عربيه ياسين وفتح الباب ودخل قعد
ياسين :عايز ايه
بدر:ماصدقت انت تاخد الاذن
ياسين اتنهد:ياعم الحب ده حلو اوى وانا مصدقت انها بقت ليا وعلى اسمى كمان ومستنى اللحظه اللى تبقي فى حضنى
بدر:ياسلام بقي لو قاسم المنشاوى يسمع الكلامتين دول
ياسين اخد ياسمين من بدر وباسها من راسها:ولا يهمنى مراااااااتى ياجدعاااان.... ياسمينه القمرايه وحشانى ياطعم
ياسمين ضحكتله اوى وياسين باسها من خدها:ادى البوسه دى لخالتو ندى ماشي وخليها سر بينا
بدر ضحك:هات البت انت بتعملها ايه يلا امشي من هنا
ياسين:ماشي ياعم متزقش
بدر نزل وياسين مشي
••••••••••••••
فى قصر رضوان منصور قاعد فى المندرة دخلته هنيه
منصور:عايزة ايه ياهنيه
هنيه:انت موافج على اللى بيحصل ده
منصور:ابوى ذات نفسه مش جادر يعترض
هنيه:يعنى بت عيله المنشاوى هتايجى تعيش وسطينا
منصور:اه ياهنيه وورده هتعيش عنديهم كمان
هنيه:تغور ورده انا مالى بيها
منصور:اومال عايزة ايه
هنيه:انت واثج فى بت اللى بجت مرت ابنك دى يعنى لتكون زى عمتها ثريه عجربه
منصور:معرفش الواد ياسين طلع كان بيعشجها وكان طاير من الفرحه لما عرف بجرار المجلس
هنيه:كماااااان
منصور:سيبى الايام هى اللى تبين مين الصادج ومين الكداب ياهنيه
هنيه:ماشي يامنصور
هنيه خرجت وغسان دخل:مرت عمى عايزة ايه
منصور:خايفه لتكون مرت اخوك عجربه زى عمتها
غسان:وحتى لو زيها هنخاف منها يعنى
منصور:سيبك من الكلام ده عملت ايه الصفجه اللى داخلها ابن المنشاوى
غسان:السكرتيرة جابتلى كل المعلومات وهحاول اخدها منه باى طريقه
منصور:اما نشوف يافالح
••••••••••••••••••••••
غسان دخل اوضته كانت ليلى خارجه من الحمام:حمدلله على السلامه
غسان...
ليلى:احضرلك الحمام
غسان...
ليلى:ماترد عليا انا بكلمك
غسان بصوت عالى:مردتش يبقي خلاص تحطى لسانك جوا بوقك وتتخرسي
ليلى بحزن:انت ليه بتعمل إكده معايا دانا بت عمك جبل ماكون مرتك ياغسان ولو كل ده عشان الخلفه فانت عارف انه مش بايدى واكتر من مرة جولتلك طلجنى وروح اتجوز وخلف وانت مش راضي يبجي انا ذنبي ايه بجي
غسان بصلها:انا مصدع ياريت تسكتى مش فايقلك
ليلى بدموع:ده العادى بتاعك ياغسان انت من مته كنت فاضي او فايج ليا هو انا اصلا ليا مكان فى حياتك انا بالنسبه ليك مش موجوده بس عارف انا اللى غلطانه وغبيه كمان انى بحب واحد زيك انت متستهلش حد يحبك ومن النهارده انا هفضل فى اوضه ورده ومش هتشوف وشي لما تبجي تعرف جيمتى وتجدرنى ابجي ارچع اهنه
ليلى خرجت من الاوضه وغسان ولا فارق معاه كلامها ولا انها سابت الاوضه وراح عشان ينام
••••••••••••••••••••
فى قصر المنشاوى بدر راح اوضه والدته وهو شايل ياسمين وخبط على الباب
كريمه:اتفضل
بدر:عامله ايه ياست الكل
كريمه:بخير طول مانتو بخير ياولدى .تعالى ياحبيبه ستك
بدر اداها ياسمين وكريمه باستها من خدها وراسها:حبيبه ستك ربنا يبارك فيك ويحفظك يابتى بجت فاطمه الصغيرة نسخه منيها فى كل حاچه
كريمه بصت لبدر:عامل ايه ياولدى
بدر:بخير ياست الكل
كريمه:عامل ايه مع مرتك
بدر:احم بخير ياما
كريمه:لسه بردو مجربتش منيها
بدر:هو فى ايه النهارده الكل عماله يتكلم معايا فى نفس الموضوع
كريمه:مين ياولدى
بدر:الحاجه سعاد وقاسم وانتى ياست الكل هو مافيش غيرى تشغلو بالكو بيه ولا ايه
كريمه:فاطمه بجت مرتك ياولدى وليك حجوج عليها وعنديها كمان
بدر:فاطمه بتحب عمران ياما
كريمه:الست بتحب اللى بيهتم بيها ياولدى عمران اتوفى وكانت فاطمه حامل فى التالت وانت اللى كنت بتهتم بيها لحد ما ولدت
بدر:عشان انتو اللى كنتو عايزين كدا مش انا
كريمه:عايز تفهمنى انك مش حاسس باى حاچه نحيتها ياولدى وماتجولش لا فاطمه صبيه كيف الجمر واى راجل يتمناها ادى لنفسك فرصه ياولدى عايزه اشوف عيالك قبل مااموت
بدر:بعد الشر عليك ياست الكل وبعدين ياسمين موجوده اهى منورة حياتنا
كريمه:ياسمين من صلب عمران انا عايزة اشوف عيالك من صلبك ياولدى لو عايزنى اتكلم مع فاطمه جولى
بدر بسرعه:لااا ياما انتى بتقولى ايه متتكلميش معاها فاى حاجه لوسمحتى
كريمه:حاضر ياولدى
فاطمه كانت جايه لكريمه عشان معاد علاجها وسمعت كلامهم واستنت ثوانى وخبطت على الباب ودخلت:مساء الخير
كريمه:مساء النور يابتى تعال امك عامله ايه
فاطمه:بخير ياماما وبتسلم عليك كتير
كريمه:ربنا يسلمها ويشفيها يابتى
فاطمه:معاد العلاج بتاعك ياماما
كريمه:حاضر هاتيه
فاطمه جابت البرشام وميا واديته لكريمه وبدر عينه عليها ومركز معاها وفاطمه كانت متوترة جداا من نظراته وكريمه ملاحظه ده
فاطمه:انا هاخد ياسمين اغيرلها وانيمها تصبحو على خير
كريمه:تلاجى الخير يابتى
فاطمه خرجت وكريمه بصت لابنها:روح نام ياولدى وفكر فى كلامى عشان خاطرى
بدر:حاضر ياما اصبحى على خير
كريمه:وانت بخير ياولدى
•••••••••••••••••••••
بدر دخل اوضته كانت فاطمه قلعت الاسدال ولابسه بجامه سوده بكم وكانت جميله وبتغير لياسمين هدومها وبتلاعبها وياسمين بتضحك بصوت عالى
فاطمه:ياروحى ايه الطعامه دى
فاطمه اخدت بالها من بدر وسكتت مرة واحده وبدر شايف توترها
فاطمه:احم احضرلك الحمام
بدر:ياريت
فاطمه دخلت الحمام وبدر قرب من ياسمين وبصلها اوى وشايف الشبه اللى بينها وبين فاطمه اشتالها وفضل يلاعبها وفاطمه خرجت:الحمام جاهز
فاطمه اخدت ياسمين اللى بتعيط وبتمد ايدها لبدر:يلا عشان تنامى ياشقيه
بدر ضحك ودخل الحمام وبعد شويا وقت خرج كانت ياسمين نامت وفاطمه واقفه فى البلكونه
بدر بحده:فاطمه
فاطمه لفت بسرعه:نعم
بدر:ازاى تخرجى البلكونه كدا
فاطمه بصت على هدومها واتكلمت وهى متوترة:بس مافيش حد والكل نايم
بدر:بردو ابقي البسي اسدال متخرجيش تانى كدا
فاطمه:حاضر
بدر:فاطمه
فاطمه:نعم
بدر:انتى سمعتى كلام امى مش كدا
فاطمه بصلته اوى ووشها احمر ولما لقيته مركز معاها نزلت وشها فى الارض
بدر:يبقي سمعتيه
فاطمه هزت راسها باه
بدر:ولا كانك سمعتى حاجه يافاطمه احنا زى ماحنا مافيش حاجه هتتغير
فاطمه رفعت وشها وبصلته:انا مش بمنعك عن حقك يابدر ولو عايز تتجوز وتعيش حياتك انا مش هعترض انا عارفه انهم ظلموك لما جدى اصر انك تتجوزنى والله انا وقتها ماكنتش موافقه بس انت عارف جدى
بدر:عارف يافاطمه متفكريش كتير ويلا عشان ننام
بدر وفاطمه نامو زى كل يوم كل واحد على طرف من السرير بعيد عن بعض
•••••••••••••••••••
فى قصر عيله رضوان وتحديدا اوضه ورده قاعده على السرير وماسكه التلفون وفجاه رن فى ايدها وهى اتخضت وكتمت الصوت بسرعه وكان قاسم
ورده:عايز ايه بليل كدا
ورده ردت:الو
قاسم:اسف لو كنت بزعجك فى وقت زى ده كنتى نايمه
ورده:لا صاحيه
قاسم:حد قالك حاجه لما رجعتى القصر
ورده:حد زى مين
قاسم:عمك او جدك
ورده:لا محدش اتكلم معايا
قاسم:ورده لو حصل معاكى اى حاجه ياريت اعرفها ممكن
ورده:حاجه ايه مش فاهمه
قاسم:لو عمك او جدك عملو فيكى حاجه او حد ضايقك ياريت تعرفينى لو سمحتى
ورده:هو انت عارف كل الحاجات دى منين ومتقولش من ياسين اللى متاكده منه ياسين مش هيحكى على بنت عمه مع صاحبه وكتب الكتاب كان امبارح مش هيلحق يحكيلك كل حاجه صح
قاسم:صح ياورده بس تقدرى تقولى قاسم المنشاوى لما يحب يعرف حاجه بيعرفها بطريقته
ورده:واثق من نفسك اوى
قاسم:فكرتك هتقولى مغرور
ورده:فى فرق بين الغرور والثقه
ندى دخلت على قاسم الاوضه:قسومه حبيبي
ورده لما سمعت ضحكت
قاسم بص لندى:الله يفضحك ياشيخه
ندى:بتكلم مين
قاسم:ورده
ندى:هات اكلمها
ندى اخدت التلفون وفتحت اسبيكر:ازيك يااحلى ورده
ورده:بخير ياندى انتى عامله ايه
ندى:انا ميت فل وعشرة
ورده ضحكت:بتفكرينى بليلى بنت عمى
ندى:والله دى ليلى دى حته قشطه اومال هى فين
ورده:فى اوضتها
ندى:انتى كنتى بتدرسي طب صح
ورده:صح
ندى:مكملتيش ليه ياورده
ورده:ظروف
ندى:ورده بجد انا حبيتك اوى انا هاخد رقمك من قاسم عشان نرغى كتير ماشي
ورده:وانا والله حبيتكو كلكو
ندى:كلنا كلنا يعنى
ورده فهمت قصدها:اااااه انتى بتلعبي معايا بقي انا قصدى عليكى انتى ومامتك وفاطمه يانـــــدى
ندى ضحكت:حاضر خلاص هسكت
باب اوضه ورده خبط:لحظه ياندى لو سمحتى هفتح الباب فتحت وكانت ليلى وبتعيط
ورده:مالك
ليلى عيطت وارتمت فى حضن ورده:مخنوجه ومش عايزة اتكلم عايزة انام بس
ورده:طب اهدى ياليلى اهدى بصى نامى ولما تصحى الصبح وتهدى نبقي نتكلم ماشي
ليلى:حاضر
ليلى نامت وورده غيطتها وراحت مسكت تلفونها وخرجت البلكونه:ندى
ندى:مالها ليلى ياورده
ورده:مش عارفه والله مش عايزة تتكلم بس اكيد مشكله مع جوزها بدام هتنام معايا
ندى:زعلت عشانها والله
ورده:عادى اى زوجين بيحصل بينهم مشاكل ربنا يهديهم
ندى:يارب هسيب التلفون لقاسم واروح انام اصبحى على خير
ورده:تلاقى الخير ياحبيبتى
ندى خرجت وقاسم اتكلم:اسيبك تنامى بقي
ورده:تصبح على خير
قاسم:تلاقى الخير ياورده..........
روايه ورده القاسم
««الفصل التامن»»
اشرقت شمس يوم جديد فى قصر رضوان
زهرة دخلت اوضه ورده شافت ليلى نايمه معاها:ورده يابتى
ورده:صباح الخير ياخالتى
زهرة: صباح النور يابتى هى ليلى نايمه إهنه ليه
ورده:معرفش مالها كانت بتعيط ومش عايزة تتكلم
زهرة:هيكون مين غيره يعنى طب صحيها وانزلو المطبخ
ورده:حاضر
زهرة خرجت وراحت على اوضه غسان وفتحت الباب من غير ماتخبط وكان نايم راحت فتحت الشباك والاوضه نورت
غسان:يوووووه انتى يازفته الطين اقفلى الزفت ده
زهرة:جوم اجعد وكلمنى
غسان:اماا فى ايه عالصبح ياما
زهرة:مرتك نايمه عند ورده ليه
غسان:وانا مالى ماتروحى تساليه
زهرة:يعنى هى سابت الاوضه بكيفها ولا سممتها بحديثك الماسخ
غسان:اما ونبي انا لسه صاحي ومش فايق
غسان لسه هينام امه شدته من دراعه:لع تجوم تجعد وتفوجلى انت مفكرنى نايمه على ودانى اياك مدرياش بعمايلك السودا وبنات البندر اللى انت حايم وراهم عاچبك فيهم ايه لبسهم المجطع والعريان ولا لسانهم المتبري منيهم فيهم زياده ايه عن مرتك كفاياك عاد عايز ايه اكتر من إكده ليلى دى چوهرة ياولدى بس ذنبها ايه اللى معتخلفش هو ده بيديها ياولدى
غسان:انتو اللى غصبتو عليا انى اتجوزها ياما وانتو عارفين ماكنتش عايزها
زهرة:فاكر لما كنت صغير ياغسان وابوك كان يضربنى ولا يجولى كلمه عفشه كنت تزعل وتبكى وتاجى تطبطب عليا بجيت اجول غسان حنين وهيحافظ على مرته بس طلعت نسخه من ابوك ياولدى بتهين مرتك وبتمد يدك عليها انا عارفه كل حاچه ياولدى والمسكينه مشكلتها انها بتحبك وبتدافع عنيك جدام الكل لما كان ابوك يضربي زمان كنت تاجى انت واخوك وتبطبطبو عليا لكن المسكينه ملاجياش حد يوسيها لا چوزها ولا حتى امها حرام عليك يا ولدى اتجى ربنا فى مرتك ولو مريدهاش ياولدى طلجها وروح اتچوز وخلف وعيش حياتك بس متكسرهاش يابن بطنى لان وجتها تعتبر امك ماتت مش انت ولدى بس بجولهالك انت متستهلهاش ليلى يستاهلها راجل يراعى ربنا فيها ويحطها فى حباب عينه
زهرة سابته وخرجت وغسان مسح على وشها بعصبيه وقام يغير
••••••••••••••••••••••••
تحت الكل متجمع على السفره بيفطرو وليلى ورده بيقدمو الاكل
وهدان:ورده
ورده:نعم ياجدى
وهدان:چوزك هايجى ياخدك تچيبو الشبكه يابتى وانت كمان ياياسين خد عروستك وروحو وياهم
ياسين:من عيونى ياجدى
وهدان:غسان فين يازهرة
غسان نازل على السلم:اسف انى اتاخرت ياجدى صباح الخير
الكل معادا ليلى:صباح الخير
زهرة:جدمى لچوزك الوكل ياليلى
ليلى:حاضر ياخالتى
ليلى حطت الاكل قدام غسان من غير ماتبصله وهنيه متابعه اللى بيحصل
ياسين:جدى فى حاجه كنت عايز اخد رايك فيها
وهدان:بعد الفطار ياولدى تعالى المكتب
منصور:حاچه ايه ديه
ياسين:نتكلم بعد الفطار فى المكتب
زهرة:يلا يابنات نچهز الغدا
زهرة وورده وليلى دخلو المطبخ ووهدان وياسين ومنصور وغسان دخلو المكتب وهنيه طلعت اوضتها
••••••••••••••••••
فى المكتب
منصور بعصبيه:ايه الكلام الماسخ ده على چثتى انه يحصل
ياسين:جدى لوسمحت حضرتك عارف ان الشركه اللى فى القاهرة عايز حد يسندها وانا فكرت اننا ندمج شركتنا مع شركه قاسم وبعدين الشركه دى تحت ادارتى يعنى محدش فيكو هيتعامل مع قاسم غيرى
غسان:بردو مش هيحصل
ياسين:انا عايز رايك ياجدى
وهدان:انا موافج ياولدى
منصور بصوت عالى:ايه الكلام ده يابوى
وهدان ضرب بعصايته فى الارض:هتعلى صوتك عليا اياك
منصور:مش الجصد يابوى بس كيف
وهدان:ياسين كلامه صوح وكمان احنا بجينا جرايب وفى نسب بينا امشي فى الاجراءات ياولدى
ياسين:بعد الفرح ياجدى عشان لازم اكون انا وقاسم هناك
جدى:تمام ياولدى
ياسين:عن اذنك ياجدى
••••••••••••••••••••
غسان خرج من المكتب وراح المطبخ:ليلى تعالى حضريلى الحمام
ليلى من غير ماتبصله:مش فاضيه
هنيه:وه هو ايه اللى مش فاضيه انجرى شوفى چوزك عايز ايه
ليلى سابت اللى فى ايدها واتكلمت بعصبيه:امااا انا فيا اللى مكفينى والله لو ماسبتونى فى حالى هموت نفسي عشان ترتاحو منى
غسان:انتى اتجننتى يابت
ليلى:اه انا مجنونه ولو مش عاچب جنابك طلجنى
هنيه:وه وه شوف البت جليله الربايه
زهرة:روحى ياليلى يابتى شوفى چوزك عايز ايه انتى بت اصول يابتى وبت الاصول متعليش صوتها على چوزك روحى يابتى روحى
ليلى:عشانك انتى بس ياخالتى مش عشان خايفه من حد
ليلى خرجت من المطبخ وطلعت على الاوضه دخلت حضرت الحمام وخارجه لقيت غسان داخل الاوضه راحت طلعتله هدوم ولسه هتخرج من الاوضه
غسان:بلاش الشويتين اللى بتعمليهم دول مش هتعرفى تضحكى عليا بردو
ليلى:اضحك عليك
غسان:انا وانتى عارفين كويس انك متقدريش تبعدى عنى عشان مش بس بتحبينى انتى بتعشقينى يابنت عمى
ليلى عينيها دمعت:اديك جولتها بت عمك وانت مبجتش تفرج معاي ياابن عمى وصدجنى الحب اللى كان جواي ليك انت مسحته بايدك ومن زمان كمان
ليلى خرجت من الاوضه وغسان دخل الحمام
••••••••••••••••••••
فى قصر المنشاوى
قاسم دخل لجده المكتب:جدى
سالم:فى حاچه ياولدى
قاسم:عمى وهدان وافق على دمج الشركات
سالم:ومنصور
قاسم:ياسين بيقولى انه معترض بس جده وافق وقاله يجهز الاجراءات
سالم:اتوكل على الله ياولدى
قاسم:بعد الفرح ياجدى لان لازم اكون هناك انا وياسين
سالم بصله اوى
قاسم:مالك ياجدى بتبصلى كدا ليه
سالم:ليه معترضتش على الجوازة دى ياولدى
قاسم:لانه قرار المجلس
سالم:صدجتك انى إكده اياك قاسم المنشاوى مافيش حد يچبره على حاچه واصل انت كنت تعرف الصبيه كنت رايدها مش إكده
قاسم:اه شوفتها مرة واحده قبل كدا ياجدى بس مكنتش اعرف اسمها او حتى مين عيلتها ولما عرفت انها من عيله رضوان فقدت الامل والمجلس جوزهالى من غير مااتعب
سالم:مش سهل انت يابن قدرى
قاسم:تربيتك ياجدى هروح انا عشان هنروح نجيب الشبكه
سالم:روح ياولدى
•••••••••••••••••••••••••
فى المطبخ
نجيه وفاطمه بيجهزو الاكل وثريه وبنتها نوارة قاعدين مش بيعملو حاجه
ندى دخلت المطبخ وهى لابسه دريس بلون الوردى وطرحه بيضه:يانوجه ايه رايك
نجيه:كيف الجمر يابتى ربنا يحميكى
فاطمه:قمرايه ياندوشه
دخل عليهم قاسم:جاهزة ياندى
ندى:ايوا
قاسم:ايه الجمال ده كله
ندى:بس مش احلى من وردتك صح
نجيه:اختشي عيب ياندى الكلام ده
نوراة:وبنت البندر يجى چمالها ايه جمب چمال بنات عيله المنشاوى
ندى:لا بقي معلش يانوراة فى دى مش معاكى حق ده ورده تقول للقمر قوم وانا اقعد مكانك
بدر دخل المطبخ:السلام عليكم
الكل:وعليكم السلام
بدر:فين ياسمين يافاطمه
فاطمه:مع خاله سعديه
بدر:طب اطلعى غيرى هنروح معاهم وهما بيجيبو الشبكه
ندى:قول والله
بدر:سبحان الله حله ولقت غطاها
ندى:قصدك ايه
قاسم:قصده انتى وياسين الحله والغطا
كلهم ضحكووو
ثريه:وفاطمه تاجى معاكو بتاع ايه ياولدى وكمان ده فال شؤم لانها كانت ارمله جبل إكده
فاطمه وقعت الكوبايه من ايدها والكل بص عليها وهى عينيها دمعت بس حاولت ماتبينش
فاطمه:انا اسفه وقعت غصبن عنى
نجيه:سيبها يابتى لتچرحى يدك
فاطمه:انا مش هقدر اخرج بصراحه تعبانه شوية وكمان ياسمين مش هعرف اسيبها عن اذنكووو
فاطمه خرجت وبدر بص لعمته بغضب:مراتى مش فال شؤم ياعمتى وان جوزها اتوفى ده مش بايدها مانتى كمان جوزك مات تبقي فال شؤم زيها بقي ولا ايه
ثريه انصدمت من كلامه وبدر طلع ورا فاطمه
ندى:ليه كدا ياعمتو
نجيه:ندى ولا كلمه يابتى اطلعى خلى فاطمه تاجى معاكو يلا
ندى:حاضر
قاسم خرج من المطبخ هو كمان
••••••••••••••
فى اوضه فاطمه كانت شايله ياسمين بتحاول تنيمها بدر دخل:فاطمه
فاطمه:نعم
بدر:يلا عشان نروح معاهم
فاطمه:انا قولتك مش هقدر تعبانه شويا
بدر:يبقي نروح لدكتورة تكشفى بدام تعبانه
فاطمه:لو سمحت سبنى براحتى
بدر:مانتى ياهتيجى معانا نروح لدكتورة اما هنروح معاهم اختارى
فاطمه حطت ياسمين على السرير وقعدت بدر قعد جمبها وشايف انها مخنوقه وبتحاول تمنع دموعها:خلاص يافاطمه دى عمتى وكلنا عارفين طريقتها مش جديده يعنى ممكن بقي تقومى تغيرى يلا
فاطمه زى ماهي بدر عايز ياخدها فى حضنه بس متردد وبعدين شدها فى حضنه وفاطمه كانها مصدقت وعيطت جامد فى حضنه وبعد شويا بعدت عنه:انا اسفه
بدر باس راسها:اهدى يافاطمه عشان خاطرى
الباب خبط ودخلت ندى:مش بحب اشوفك بتعيطى يابطه كدا
فاطمه:انا كويسه
ندى:طب ممكن تيجى معايا بقي عشان تختارى معايا شبكتى
فاطمه:بلاش انا ياندى لوسمحتى
ندى:طب ايه رايك بقي هقول لقاسم مش هنروح ونخليها يوم تانى لما بطتى تبقي كويسه يلا تعالى بقي معايا
فاطمه:حاضر
بدر:يلا اجهزى وانا هنزل ياسمين عند امى
فاطمه لبست دريس ابيض وفيه ورد بينك وطرحه بينك ونزلت وخرجو كلهم بدر وفاطمه فى عربيه وقاسم وندى فى عربيه وراحو عند قصر عيله رضوان ونزل ياسين وورده اللى كانت لابسه دريس بلون اللافندر وطرحه بيضه
ياسين قرب من عربيه قاسم:يلا يازوجتى المصون على عربيتى
قاسم:انت قد الحركه دى
ياسين:مش هتخلى مراتى تركب معايا والله مخلى ورده تركب معاك
قاسم:هى بقت كدا
ياسين:وام كدا كمان
قاسم:هخليها تركب معاك بس عشان متعيطش
ياسين بصوت عالى:قول والله
بدر خرج راسه من العربيه:والله حله ولقت غطاها
قاسم وندى ضحكو
ياسين:هو الواد ده قصده انا وانتى الحله والغطا
ندى بضحك:ايوا
ياسين:وحضرتك بتضحكى ومبسوطه اوى يلا ياختى يلا
قاسم فتح الباب لورده وركبت جمبه وهو ركب ومشي بالعربيه والشباب وراه بعد شويا وصلو عند محل المجوهرات وكل واحده اختارت شبكتها وبدر كمان اشترى سلسله رقيقه لفاطمه واتفاجات لما لقيته بيشترى سلسله وخاتم لياسمين
فاطمه بهمس:كفايه حاجه واحده يابدر
بدر:انا بشترى لبنتى يافاطمه ومافيش حاجه تغلى عليها
فاطمه:ربنا يخليك ليها
بدر بهمس:ليها بس
فاطمه:هاا
بدر ضحك:ولا حاجه
قاسم قاعد جمب ورده:لو عجبك حاجه تانيه ياورده عرفينى
ورده:لا شكراا وده كتير اوى عليا
قاسم:مافيش حاجه تغلى على مرات قاسم المنشاوى
ياسين بهمس لندى:القمر ماله
ندى:مافيش
ياسين:حابه تجيبى حاجه كمان
ندى:لا شكراا دول حلوين شكراا ياياسين
ياسين:بردو هتقول شكرااا
ندى ضحكت
خرجو من المحل وراحو مطعم اتغدو سوااا وقضو وقت جميل مع بعض والبنات قربو من بعض واتكلمو كتير وكانو كلهم مبسوطين وبعد وقت طويل كل واحد رجع على بيته..........