رواية رهف الجاسر الفصل الخامس عشر15 والسادس عشر16 بقلم ايه الشامي
رهف بخوف:اولا انا كنت عارفه انها مش هتستقيل لان بقالها كتير هنا ومستحيل تسيب الكيان دا والمكانه دى علشان تمشي وتبدأ من جديد فى اى حته تانيه
وبعدين انا مقولتش انى همشيها انا قولت هنقلها وهى اكيد بردو مش عايزه تسيب مكانتها العاليه دى
ثانيا انت قولتلى انك هتجبلى حقى وانا حره اجيب حقى بالطريقه اللى تريحنى
اما ثالثا بقى انت كان عاجبك شكلها ومياصتها يعنى وزعلان انها هتتغير
وانا بحافظ على شكلك وعلى العموم لو مضايق عليها اوى كدا وحاسس انك ضايع من غيرها وعدم وجودها مأساه بالنسبه ليك يبقى اتفضل روح اتجوزها واخرج اتعشى معاها كمان سلام.
جاسر شدها من ايديها.
جاسر:استنى هنا انتى رايحه فين.
رهف:مروحه
ومن قبل ماتقول حاجه هخلي السواق يوصلنى لحد باب البيت علشان اسيبك تواسيها براحتك زمانها زعلت من كلامى
وتقدر كمان تطلع لها وتلغى كل حاجه انا قولتهالها ولا يهمك قولها عيله وبتخرف.
جاسر:ايه كل دا ممكن تهدى بقى انا لا زعلان عليها ولازعلان على شكلها وطريقتها اللى هيتغيرو
انا زعلان على شغلى اللى هى مسكاه ولو هى مشيت وجبت واحده تانيه مكانها انا اللى هشيل الشغل كله علشان لسه مش هيبقى عندى ثقه فى الجديده فهمتى
وخصوصا دلوقتى لان الشركه عليها شغل كتير ومتراكم
وبعدين انا متفرقليش اصلا هى عامله ازاى المهم عندى شغلها عامل ازاى وهى لو فرقالى وكنت عايزها كنت اتجوزتها من زمان على فكره مش مستنيكى تيجى تقول لى الفكره العظيمه دى.
رهف:يعنى هى بجد متفرقلكش ولا اى حاجه.
جاسر:اقولك علشان ترتاحى لو دخلت عليا مره وهى قرعه انا مش هاخد بالى اصلا.
رهف تضحك:بجد.
جاسر:والله بجد وبعدين انا فى واحده اصلا شغلانى وبفكر فيها.
رهف:بجد مين يا ابيه.
جاسر:انا قولت ايه.
رهف تعض على شفتها السفليه:اسفه نسيت وانت لازم تستحملنى لحد ما اتعود ماشي.
جاسر:انا قولت الحركه دى متتعملش تانى
فى ايه يا بت هو النهارده اليوم العالمى لتكسير كلامى ولا ايه.
رهف:انا النهارده والله مش،مظبوطه خالص حصلى كميه حاجات فظيعه ودماغى مقلوبه.
جاسر:ايه اللى حصل قلقتينى فى ايه.
رهف:ايه دا انت غيرت كلامك معايا ومش هتأكلنى ولا ايه.
جاسر:لا ازاى يلا بينا.
خرجو وركبو العربيه ووقف جاسر قدام مول.
رهف:هو المطعم هنا.
جاسر:لا طبعا بس مش هتخرجى معايا بالسلوبته اللى انتى لابساها دى محسسانى انى خارج مع بنت اختى ولو روحنا فى حته وقولتى ابيه وانتى لابسه كدا انتى اللى هتسوئى سمعتى عايزاهم يقولو عليا بجرى ورا عيال صغيره.
رهف:والله شكلك عندك انفصام
منين انتى كبيره اعقلي ومنين الناس هتقول عليك خارج مع بنت اختك
ومنين بتطلب منى ابطل اقولك ابيه علشان بتحس انك كبير فى السن ومنين جايبنى هنا علشان ميتقلش عليك بتجري ورا العيال الصغيره ولا كانك عجوز.
جاسر:بتبرطمى بتقولى ايه يا لمضه.
رهف:تانى لمضه وبعدين بقى
وبعدين انا مكنتش بقول حاجه.
جاسر:طول ما انتى بتبرطمى هقولك لمضه انتى حره بقى.
رهف بتريقه على جاسر :انتى حره بقى نينيني
جاسر:يا بت وبعدين معاكى انا مش هصبر عليكى كتير و مسكها من ودنها
رهف:ودنى ودنى ياابيه انا تعبانه وراسي وجعاني و الله.
جاسر:هو انا كل ما اكلمك تقولى تعبانه وراسي وجعانى انتى استحلتيها ولا ايه وبعدين انا مش قولت بلاش ابيه دى.
رهف:والله كل ماتمسكنى من ودنى هقولك يا ابيه.
جاسر:لا والله انتى بتردهالى يابت محمود.
رهف:مالها بت محمود وبعدين انا مش بحب لمضه وانت مش عايزنى اقول ابيه يبقى حاجه قصاد حاجه اتفقنا.
جاسر:انتى قولتيلى عايزه تطلعى ايه.
رهف:مهندسه زى بابا وامسك شغله.
جاسر:ضمنت انك هتنجحى فى كل الصفقات اللى هتمسكيها مهو ياما انتى مقنعه ياما بتضحكى عليا وبتثبتينى.
رهف:يعنى من دا على دا.
دخلو المول ورهف غيرت ملابسها لفستان ابيض منقوش بزهور صغيرة وجميله وخرجت لجاسر الذى انصدم من جمالها ومن جمال شعرها اللى اول مره يراه مفرود على طول ضهرها ومزينه شعرها بطوق بسيط جدا من الفراشات على اول شعرها.
جاسر:اى الحلاوة دى.
رهف بخجل:شكرا.
جاسر ابتسم على خجلها وركبو السياره.
رهف:احنا هنروح فين.
جاسر:في مطعم حلو اوى على النيل.
رهف:انت متعود تروح هناك.
جاسر:مش كتير من الوقت للتانى بتسالى ليه.
رهف:لوحدك.
جاسر:مش فاهم يعنى ايه.
رهف:يعنى كنت بتروح لوحدك.
جاسر:لا كنت باخد امى معايا اصلى بخاف اتوه طبعا لوحدى.
رهف:يعنى انا اول بنت بتروح معاك المطعم دا.
جاسرمسك ايديها:انتى اول بنت بتخرج معايا فى العموم.
رهف:بتتكلم جد ولا بتقولى كدا وخلاص.
جاسر:فى ايه يارهف ليه كل الاسئله دى بتغيري عليا ولا ايه.
رهف:مش موضوع غيره مش عايزة احس باحراج.
جاسر اوقف السياره فجاه وبص لرهف بحزن.
جاسر:لو حاسه انك هتكونى محرجه علشان خارجه معايا احنا ممكن نتطلع على البيت ونجيب اكل معانا تيك اواى علشان وعدتك انك هتاكلى من برا النهارده عادى.
رهف بدموع:لا والله مش دا قصدى انا قصدى مش عايزة حد يبصلى على انى مش اول واحده تبقى معاها او اقابل حد تعرفه كان عارف انك مرتبط ويبصلى بصه كدا ولا كدا ولا حتى تقابل اللى كنت مرتبط بيها بس كدا فهمتنى.
تذكر جاسر كلامه جده عن رهف انها معندهاش ثقه فى نفسها ودايما ضعيفه وخايفه.
جاسر:لا يارهف مش هتتعرضي لاى حاجه من دى علشان عمرى ما ارتبط اصلا فاطمنى وبعدين الموضوع مش مستاهل كل التوتر والدموع دى ومسح دموعها انا مش عايزك ضعيفه وخايفه كدا
انتى رهف ثابت ليكى مقامك وهيبتك فى اى حته ومين ما كان يعملك حساب على فكره ولو عايزة تشوفى دا بنفسك هوريكى.
وساق العربيه.
رهف:هتعمل ايه مش فاهمه.
جاسر:استنى و هتعرفي بنفسك علشان انتى مش قليله وانتى بتقلى من نفسك اوى.
رهف:علشان انت بس ابن عمى وبترفع من معنوياتى مش اكتر اما انا عاديه جدا واقل من العادى كمان.
جاسر:طب استنى عليا وانتى هتشوفى و هتصدقى الكلام دا بنفسك.
وصلو المطعم.
جاسر:عايزك تنزلى وتدخلى المطعم وتقولى الجرسون ترابيزه لرهف ثابت ماشي.
رهف:لا طبعا انت بتهزر احنا هندخل سوا.
جاسر:اسمعى الكلام يلا انزلى.
رهف:لا لا مستحيل انا اعمل كدا الناس هتضحك عليا لا لا مش هعمل كدا ماشي.
جاسر:خلاص خلاص انزلى وانا داخل معاكى.
اول مانزلت هو مشا بالعربيه.
ورن على فونها.
رهف:انت ازاى تعمل كدا.
جاسر:انا واقف عند جراج المطعم وشايف البوابه لو مدخلتيش انا كمان مش جاى وخلينا واقفين بقى انا وانتى فى الشارع لحد الصبح.
رهف:لا متهزرش بالله عليك تعالى والله هعيط انت حر.
جاسر:وانا مالى شكلك انتى اللى هيبقى وحش اوى لو حد شافك واقفه بتعيطى كدا لوحدك هيقولو عليكى بنت تايه يلا سلام وقفل السكه. رنت عليه تانى قفل الفون خالص.
وقفت عشر دقايق تبص يمين وشمال ومتوتره جدا و جاسر بيراقبها من العربيه.
لحد ما زهقت من الوقفه وقررت تدخل شافت الجرسون.
رهف:تربيزه لفردين باسم رهف ثابت لو سمحت.
الجرسون:حضرتك رهف ثابت.
رهف بتوتر: ايوه
الجرسون:اتفضلى حضرتك اهلا وسهلا والله شرفتينا يا هانم اهلا وسهلا احلى ترابيزه لحضرتك هجيب لحضرتك مشروب ترحيب على حساب المحل حالا راح جاب المشروب و جه.
الجرسون:حضرتك هتطلبى دلوقتى ولا هتستنى ضيف سعادتك علشان ادى خبر للطباخ يا هانم.
رهف:تدي خبر للطباخ ليه.
الجرسون:علشان يطلع ياخد طلبات حضرتك بنفسه ويعمل كل اللى تؤمرى بيه.
رهف:لا ملوش لزوم انا هستنى حد ونطلب من المنيو عادى شكرا لحضرتك.
الجرسون:انتى نورتينا يا هانم.
وسابها ومشي وهى كانت فرحانه اوى بالاهتمام دا و المعامله دى اللى كانت بتشوفها من اهل ابوها بس.
دقايق ودخل جاسر.
جاسر:ايه رايك كلامى انا بس و عيلتك ولا انتى ليكى مكانتك وهيبتك الخاصه بيكى.
رهف قامت و حضنته وباست خده.
رهف بفرح: شكرا بجد انا مبسوطه اوى.
جاسر حضنها هو كمان.
جاسر:وانا مبسوط علشان انتى مبسوطه.
رهف بعدت عنه باحراج.
رهف:انا اسفه بس انا كدا لما اتحمس وافرح مش بعرف اتحكم فى ردة فعلى.
جاسر:فى حد يتأسف على حاجه حلوة كدا.
اتحرجت اكتر و خدودوها احمرت و مسكت المنيو و خبت وشها وعملت نفسها بتقراه.
رهف:ها هتطلب ايه يا ابيه.اوبس اسفه.
جاسر:لا حول ولا قوة الا بالله انتى لو قلتيها تانى هطلب المنيو كله و اسيبك تتدبسى فى الحساب و امشى.
رهف:لا لا و اهون عليك دا بنت عمك بردو.
جاسر:لا الصراحه متهونيش عليا مش عارف اطلب ايه اكلينى على زوقك النهارده.
وطلبت رهف اكل ليهم هما الاتنين وكانو جعانين جدا بان على طريقه اكلهم.
جاسر:ها قوليلى بقى عملتى ايه فى المدرسه النهارده.
افتكرت وائل واللى حصل وحكتله.
جاسر:لاااا دا اتمادى اوى والله لوريه واخرج فونه واتصل بحد.
جاسر:الو تعرف وائل المنشاوى عايزك.........
تمسك ايديه رهف لتقاطع المكالمه.
رهف:لا و النبى بلاش تعمله حاجه ارجوك مش عايزاك تتأذى بسبب واحد تافهه و مغرور زى دا.
جاسر:متخافيش عليا مش هيحصل حاجه بس انا لازم اربيه الكلب دا علشان يعرف مقامه كويس وميقربلكيش تانى.
رهف:انا زعقتله وعرفته مقامه وجدو قال لماما انى مراتك وزمانها راحت قالتله فمش هيقرب تانى صدقنى خلاص بقى علشان خاطرى.
جاسر:يارهف بس كدا....
رهف:هتخلينى احرم احكيلك حاجه تانى متخوفنيش علشان احكيلك كل حاجه بعد كدا
قفل جاسر الفون.
جاسر:اهو يا ستي علشان ترتاحى و متخافيش انا بعمل كدا علشان احميكى علشان خايف عليكى من الحيوان دا.
رهف:عارفه بس انا مش بحب الطريقه دى
عنف و مشاكل بتوترنى ومش بتخلينى مرتاحه.
جاسر:ماشي يارهف كملى بقى ايه اللى حصل.
كملت رهف اللى حصل لما والدتها جت البيت واللى دار بينهم لحد ما راحتله الشغل.
رهف:قولى بقى انت ازاى تعرف حاجه زى دى و متقوليش ها هو انا كلبه ولا بقره بتتصرفو فيها دى طريقه تعاملونى بيها.
جاسر:اهدى و اسمعينى زى ما سمعتك و حكلها هو عرف ازاى و امتى بس احترم وعده لجده ومحكاش السبب.
رهف:طب هما ليه يعملو كدا ايه السبب.
جاسر:اكيد جدو وعمى عندهم سبب قوى لكدا والا مكنوش اخدو القرار دا على العموم بكرا الصبح نقعد احنا الاربعه ونفهم هما عملو كدا ليه.
رهف:انا مش مصدقه اللى هما عملوه بجد و مخى مش قادر يستوعب ولا قادر يجيب سبب مقنع للى حصل.
جاسر:اد كدا انتى زعلانه من ارتباطنا اوى كدا.
رهف:انا مش بتكلم عليك انا بتكلم على الفكره ككل
انا مخططه انى متجوزش دلوقتى لسه صغيره على الجواز لما اخلص جامعه او و أنا فى اخر سنه او سنتين كدا
واللى اتجوزه دا لازم اكون عرفاه كويس اوى و مرتاحه ومبسوطه ومقتنعه بيه واكون بحبه مش اللى هو كدا وخلاص.
جاسر:طب احنا فيها انسي اللى حصل واننا متجوزين اصلا و نتعامل عادى ونبقى صحاب انتى لسه مكونتيش صحاب فى مصر وانا اصلا معنديش صحاب كدا هنعرف نتعامل مع بعض بكل راحه وعدم احراج موافقه.
رهف:انا وانت صحاب متاكد.
جاسر:فى ايه يارهف انتى ليه دايما محسسانى انى وحش او شيطان انا بنى ادم عادى وعلى العموم براحتك انا كنت عامل لمصلحتك علشان متحسيش بوحده بس انتى حره يلا علشان نروح علشان اتأخرنا.
ساب الفلوس على الترابيزه و ركبو العربيه وطول الطريق جاسر باصص قدامه ورهف باصه من الشباك و بتفكر فى كلام جاسر وفجاءه.
رهف:اوقف اوقف بسرعه.
وقف جاسر بسرعه وجدها نزلت من العربيه بسرعه تجرى على واحد بيبع غزل بنات و اخدت منه الغزل كله.
جاسر حاسب الراجل وهى قعدت على سور الكورنيش تاكل الغزل
وجاسر قعدت جمبها وبصلها.
جاسر:مجنونه والله مجنونه.
رهف:شفت بقى انا ليه كنت مستغربه اننا نكون صحاب مش علشان اللى قولته علشان احنا مختلفين تماما عن بعض
انا مجنونه وانت عاقل وانا نشيطه وبطنطت وانت هادى وراسي انا هاديه وانت عصبى عرفت.
جاسر: ايوه بس اعرف ان الشخصين اللى مش شبه بعض بينجذبو اكتر لبعض وبعدين اكيد في حاجات كتير مشتركه بينا.
رهف:ايوة لما يبقو على استعداد يتقبلو اختلافات بعض وبعدين قولى كدا على حاجه واحده مشتركه بينا.
جاسر:ما ٱنا متقبلك اهو يا رهف هو انا قولت ولا عملت حاجه
ولا انتى اللى مش متقبالنى دى حاجه تانيه وبعدين فى حاجات كتير يارهف مشتركه.
رهف:لا انت بتزعق و بتشخط و بتتخانق مش بتسمع ودى حاجات بالنسبه لى بتقولى انك مش متقبل مش العكس.
جاسر:ايوة اعترف انى كنت بعمل كدا بس انا هديت عن الاول علشان بس كان في كذاحاجه ضغطه عليا فكنت عصبي زياده بس انا هديت عن الاول صح.
رهف:ايوة بامارة اللى عملته فى المطعم صح وبعدين ماتقول انك كنت مضغوط وكدا.
جاسر:مكنتيش لسه صاحبتي علشان نحكى لبعض و نفضفض ولسه لحد دلوقتى مش عايزة تبقى صاحبتي.
رهف:يعنى لما نبقى صحاب هنتكلم و نفضفض و نخرج و نتمشي و نحكى لبعض و نواسي بعض وكدا.
جاسر: ايوه طبعا دا مفهوم الصحاب اللى اعرفه هو اتغير اليومين دول ولا ايه.
رهف:يعنى دا احنا على كدا مش هنبقى صحاب هنبقى بيستي.
جاسر:انا سمعت الكلمه دى كتيير قبل كدا يعنى ايه بقى ..
رواية رهف الجاسر
البارت16
جاسر:انا سمعت الكلمه دى قبل كدا بس مش فاهم هى حاجه حلوه ولا وحشه مش قادر احدد.
رهف:بيستى دى حاجه حلوة اووووى
يعنى اعز صحاب او صحاب على طول فهمت.
جاسر:اه فهمت بس دى عادى بتتقال على الولاد والبنات.
رهف:مش عارفه انتو بتقولو بيستى ولا لا بس احنا بنات بنقولها حتى لو الصاحب دا ولد بنقولها عادى.
جاسر:وانتى قبل كدا كان عندك بيستى ولد.
رهف:انت اول صاحب ولد فى حياتى انا اصلا عمرى ماكان عندى بيستى كنت بشوف البنات وهى بتقول وبتتعامل بس انا مكنش عندى خالص.
جاسر:ليه كدا مكنتيش متفقه معاهم علشان اللغه و الثقافه يعنى
بس فيه مصريين كتير وفى كل حته.
رهف:لا مش دى كانت المشكله
المشكله كانت انى كنت بتوتر من الصحاب واخاف اجبهم عندى البيت اونكل ياسين يتعامل معايا وحش قدامهم ولا وائل يتعرضلى فكنت ببعد منعا لاحراجى وكدا فمكنش عندى صحاب اوى.وعلى فكره انا صاحبتك من زمان اوى بس شكلك نسيت
...........نرجع بالاحداث لورا..............
رهف عندها 5 سنين وجاسر عنده16 سنه فى جنينة البيت رهف بتلعب بالعابها وعرايسها وجاسر بيروح ليها علشان يسال على ابوه فين.
رهف:عمى قاعد جوا مع بابا وجدو يا ابيه.
قام جاسر ليدخل ولكنه يسمع رهف بتعيط يرجع ليها.
جاسر:مالك بتعيطى ليه.
رهف:فريد البارد داس على العروسه بتاعتى وكسرها.
جاسر:طب خلاص متعيطيش انا هجبلك واحده غيرها.
رهف:بجد طب يلا بينا.
جاسر:ايه دا انتى شبطى
رهف: انت مش قولتلى هتجبلى يبقى تجبلى وتنفذ كلامك وانا هلعبك معايا بلعبي ونبقى صحاب.
جاسر:كمان هتلعبينى بلعبك.
رهف: ايوه انت حلو اوى وهديك شيكولاته من بتاعتى بس متديش فريد حاجه.
جاسر:لا لا مش هديله طبعا يلا بينا.
وشالها على كتفه وخرج واشترلها لعب كتير من مصروفه اللى كان محوشه ولعبو مع بعض لحد ما نامت شالها وطلعها لعند مرات عمه بس معرفتش تاخدها منه علشان كانت ماسكه فيه وهى قالتله نايمها معاك ياجاسر احسن تصحى وتوجعلى دماغى وتقولى حدوته وبتاع بالله عليك مش ناقصه.
واخدها جاسر وراح اوضته ونيمها ونام جمبها لحد الصبح صحى على حد بيتنطط على السرير وباسته من خده وقالتله: صباح الخير ياعثل يلا علثان نفطر بلدغه كدا زى الاطفال
.............نرجع تانى.........................
جاسر: ايوه صح كنتى لطيفه وقتها
مش عارف بعد ما مامتك اطلقت وانتى سافرتى كنتى لما بتيجى مش بتتعاملى مع حد خالص وعلى طول واخده جنب.
رهف:دا انا ولا انت مش انت اللى زعقتلى وطردتنى من اوضتك وقولتلى مكلمكش تانى ولا اخبط عليك ولا اتعامل معاك.
جاسر:انا دا امتى دا.
رهف:بعد وفاه عمى بكذا يوم انت كنت على طول زعلان وحزين وانا جبت اللعب بتاعتى واخدت البلاي استيشن بتاع فريد وجتلك علشان اغيرلك مودك اتعصبت عليا وكسرت كل اللعب وطردتنى وانا من ساعتها وانا واخده جنب زى ماقولتلى.
جاسر: ايوه افتكرت بس اصلا فتره وفاه والدى كانت صعبه اوى وخصوصا انى بقيت مسئول على الشغل وانا كنت لسه طالب فى الجامعه وبعديها بفتره عمى تعب وانتى سافرتى وانا من ساعتها شايل هم الشغل والعيله لوحدى بس انتى ملكيش حق كان لازم تتفهمى انى فى فتره صعبه ابويا مات وكدا مش تزعلى لحد دلوقتى.
رهف:انا كنت عيله الصغيره يدوب عشر سنين افهم ازاى انا واقدر ايه.
جاسر:ايوه بس انتى دلوقتى كبرتى وبقيتى شاحطه اهو لسه بردو مش فاهمه.
رهف:معرفش بقى انا اتعودت على المعامله دى وبعدين انت ولا مره جيت و فهمتنى
جاسر:افهمك ايه انا كنت ناسي اصلا الموقف دا لسه فاكره دلوقتى انا كنت بقول انك علشان كل فين وفين بتيجى تقعدى شهر او اقل و تسافري فبتحسي ان البيت غريب عليكى واحنا غريبين عليكى وكنت بسيبك براحتك علشان مضيقيكيش بس انتى المفروض تيجى وتقولى انك زعلانه من واحد اتنين تلاته ونقعد نتكلم.
رهف:مكناش لسه بقينا صحاب كنت فاكرة اننا خلاص مش هنبقى صحاب تانى.
جاسر:طب دلوقتى.
رهف:لا خلاص طالما سوء الظن اتوضح نرجع صحاب تانى بس توعدنى تبطل عصبيه معايا.
جاسر:موافق بس انتى توعدينى تبطلى لماضه معايا.
رهف:موافقه يا ابيه.
تضحك وطلع لسانها لجاسر.
جاسر يضحك على منظرها ويركبو السياره ويروحو على البيت.
كل منهم ذهب الى غرفته ولكن النوم لم يكن حليفه.
جاسر سهران فى اليوم و اللى حصل فيه و رهف و ضحكتها و شقاوتها ويفتكر منها كلمه جوزى ومسكة ايده
و كذلك رهف سرحانه فى اليوم واللى حصل فيه وجاسر و انها عرفت انه مكنش يقصد يبعدها عنه وانه كويس من جوا مش زى ما ظاهر عليه من برا.
تسمع صوت رساله على فونها.
تقراها رهف"نمتى ولا لسه"
رهف ترد برساله:لا لسه.
جاسر:انا مش جايلى نوم.
رهف:وانا كمان بس فى نفس الوقت تعبانه مش قادرة اتحرك من مكانى.
جاسر:طب اجيلك ولا انتى تجيلى نتفرج على فيلم سوا وناكل سناكس وكدا.
رهف:فكرهحلوه بس لا
اخاف تروح عليا نومه جدو يزعقلى تانى.
جاسر:لا متخفيش محدش يزعقلك انتى خلاص مراتى يعنى لو راحت عليكى نومه عندى ولا انا راحت عليا نومه عندك محدش هيتكلم.
رهف:احنا مش اتفقنا منجبش السيره دى ونتعامل عادى وانت بتوترنى بالكلمه دى لو سمحت بلاش علشان مقفلش منك شخصيا.
جاسر:مش قصدى بس هما دبسونا فى حاجه صح يبقى نستغلها ولا يدبسونا وكمان منستفدش.
رهف:تصدق عندك حق بس متتعودتش على كدا.
جاسر:تمام ماشى بس قوليلى هتيجى انتى ولا اجى انا.
رهف:لا تعالى انت انا تعبانه مش قادره اقوم اروح فى اي حته انا هنقى الفيلم وانت تعالى.
جاسر:اوك.
بعد دقايق دق جاسر باب غرفه رهف فتحت له ودخلو وقعدو على الكنبه ورهف جابت غطاء واتفرجوا على الفيلم سوا لحد ماغفى كل منهم على الكنبه ولكن استيقظ جاسر جراء تعب فى ضهره من النومه وجدها نائمه.
فذهب لها يهزها بلطف
جاسر:رهف رهف قومى نامى على السرير علشان متتعبيش وانا رايح اوضتى رهف رهف.
ولكنها نائمه ولم تستجيب فققر انه يشلها وراح لحد السرير نيمها وقام يخرج مسكت رهف بيده واحتضانتها وهى نائمه
رهف:متسبنيش خليك هنا.
جاسر:لا خلينى انام فى اوضتى احسن علشان تنامى براحتك ومتضايقيش.
رهف بنوم:انا بنوتك الصغنونه يا عثل عايز تنام معاك.
افتكر جاسر زمان رهف كانت بتقول على جاسر عثل وهو يقولها بنوتة عثل الصغنونه
جاسر:انتى لسه فاكره.
رهف:انا على طول فاكره انت اللى بتنسى زى ما نسيت عيد ميلادى و مقولتليش كل سنه وانتى طيبه ولا جبتلة العروسه اللى انت قولتلى عليها ومع ذلك روحتلك علشان العب معاك و اقعد معاك علشان كنت واحشني اوى بس انت طردتنى يا وحش وانا من يومها زعلانه منك.
جاسر بفرحه:كنت ايه واحشك انتى قولتى كنت واحشك.
رهف:ايوة كنت واحشني علشان كان بقالك فتره فى اوضتك ومش بتطلع منها.
جاسر:حقك عليا انا كنت حمار انا لو اعرف انى كنت واحشك ولا انك كنتى جيالى علشان تلعبى معايا مكنتش عملت كدا ابدا كنت اخدك فى حضنى ومسبتكيش ابدا.
رهف:يعنى انت دلوقتى بقيت حلو يا عثل.
جاسر:من النهارده مفيش غير حلو بس يا بنوتى الصغنونه.
الحمدلله ان لسه عادة كلامك وانتى نايمه فيكى و مبطلتيهاش والا كنت عرفت ازاى الكلام الحلو دا و باس راسها وشال ايده وخرج وذهب على غرفته مبتسم فرحان و غلبه سلطان النوم.
فى الصباح التالى على سفره الفطار كل العائله متواجده و جاسر نازل على السلم صبح على الجميع وجلس بجوار رهف على غير العاده ومال اليها.
جاس:صباح الخير يا بنوتى الصغنونه.
رهف ابتسمت بخجل:صباح النور يا عثل.
نظر اليها بعيون حالمه وهى خجلت ونظرت الى طبقها و بدأت تاكل.
الجد:ايه يا رهف ما روحتيش المدرسه ليه النهارده.
رهف:هقولك بعدين يا جدو بس بعد اذنك عايزاك انت و جاسر فى موضوع بعد الفطار.
نرمين:خير يا رهف يا بنتي انا شايفه انك مخليه ابنى ولا زى يكون سكرتيرك يا حبيبتى يعنى لو تعرفي بس لو انتى ناسيه هو عنده شغل ومشاغل مش فاضي للعب العيال دا يا ماما هو مش امك عايزاه معاكى فى اى حته وفى اى وقت وبعدين خطبيته مش بتلاقي وقت تقعد معاه بسببك ودا ميرضيش ربنا.
رهف بذهول نظرت لجاسر:خطيبتك انت خاطب.
على العموم انا اسفه يا مرات عمى انتى عندك حق انا هاعتمد على نفسي ومش على حد تانى بعد اذنكم.
قامت من على السفره مسك جاسر ايديها ونظر لوالدته
جاسر:انتى ليه بتتكلمى كدا مع رهف يا امي وبعدين مين دى خطيبتى انا مخطبتش حد.
نرمين:انت نسيت ياحبيبى مش انا قولتلك هخطبلك خلود بنت خالتك.
رهف:سيب ايدى.
و شدت ايديها ولسه هتطلع مسكها جاسر تانى.
جاسر:من فضلك استنى فى سوء فهم.
رهف:مليش علاقه فى سوء فهم ولا لا انا مالى.
جاسر:انتى مالك ازاى مش احنا صحاب يبقى سوء الفهم لازم يتوضح علشان ميبقاش فيه زعل.
رهف:الصحاب مش بيكدبو على بعض يا ابيه.
جاسر بعصبيه:ابيه تانى و بيكدبو وكمان فى جمله واحده انتى اختبرتى صبري بما فيه الكفايه تعالى.
ومسكها من درعها وشدها للسفره تانى ونظر لها.
جاسر:لو اتحركتى من هنا قبل ما اخلص كلامى ما تلوميش غير نفسك سامعه.
رهف تهز راسها بخوف والم من دراعها.
جاسر:ها يا امي كملى اللى انتى كنتى بتقوليه.
نرمين:ها ايه انااا
اه انا قولتلك انى هخطبلك خلود بنت خالتك و كلمت خالتك و وافقت.
جاسر:تمام اوى حضرتك فاكره لما عرضتى عليا الامر انا قولت ايه.
نرمين:اه قولت عايز وقت تفكر.
جاسر:لا يا امي انا قولت مش موافق وحضرتك معملتيش لكلامى اى اعتبار و روحتى بردو تكلمى خالتى قادر افهم دا معناه ايه.
نرمين:مهو بصراحه كدا انت مش هتتجوز غير بالطريقه دى وانا تعبت معاك انى اقنعك تتجوز من زمان عايزة افرح بعيالك قبل ما اموت وبعدين دى بنت خالتك عارفينها كويس وانا اللى مربياها ومش هتلاقى واحده تانيه تحبك وتخاف عليك زيها.
جاسر:يعنى انتى عايزة تفرحي بيا.
نرمين:بصراحه كدا اه.
جاسر:و تجوزينى.
نرمين:ايوة واشوف عيالك و اشلهم قبل ما اموت.
جاسر:يعنى لو عملت كدا انتى هتبقى فرحانه و راضيه عنى.
نرمين:ليوم الدين بس انت فرحنى.
جاسر:وانا اقدر اكسرلك طلب ولا ازعلك ياست الكل.
نظر جاسر لرهف.
جاسر:روحى بوسي ايدك حماتك يا رهف.
فريد ونرمين وحتى الجد ورهف اتصدمو من اللى قاله جاسر.
جاسر:مالك واقفه متسمره فى مكانك كدا بقولك روحي سلمى على حماتك يلا.
راحت رهف تقرب من نرمين.
نرمين:استنى عندك متتحركيش.
انت بتقول ايه يا جاسر يا ابنى انت بتهزر معايا صح.
جاسر:لا طبعا طلبتى انى اتجوز علشان ارضيكى و افرحك وانا اتجوزت اهو مش فرحانه ليه بقى معلش هى الصدمه بس فى الاول.
نرمين:انا قولت تتجوز خلود مش دى اقول انا ايه لخالتك دلوقتى.
جاسر:متطمعيش يا امي اتجوز اللى تختاريها احمدى ربنا انى عملتها و اتجوزت وبعدين تعملى ايه دى مشكله حضرتك مش مشكلتى مش انتى اللى معملتيش لكلامى اعتبار و حطيتى نفسك فى الموقف دا وانتى عارفه كويس انى مش بتحط قدام امر واقع يا امي انا مش عيل صغير علشان تدبسيه فى جوازه.
نرمين:طب لو انت بتقول كدا علشان انا اتعاملت فى الموضوع دا بالطريقه دى خلاص حقك عليا بس قولى انك بتقول انك اتجوزتها بس علشان تضايقنى.
جاسر:هى الحاجات دى فيها هزار وبعدين لو مش مصدقانى اسالى جدى وهو يقولك.
نظرت نرمين للجد بعيون سائله.
نظر اليها الجد:ايوة فعلا اتجوزو من قيمه اسبوع كدا.
نرمين تقعد على الكرسي بانهيار
نرمين:اسبوع اسبوع متجوز وانا معرفش.
جريت رهف تجيب ميه لمرات عمها.
رهف:اتفضلى ياطنط اشربي المايه دى علشان تهدى.
ترمي نرمين الكوبايه من ايد رهف.
نرمين:تقتلى القتيل وتمشي فى جنازته ايه البجاحه اللى انتى فيها دى تبقى متجوزه ابنى من اسبوع وانا معرفش عملتيها ازاى دى يا ميه من تحت تبن
هاستنى ايه انا من واحده تربيه منال اللى احنا عارفينها كويس معبوده القرش طلعتى لامك بس لا لعبك على الفاضي مش هخليكى تتهنى بيه و زقتها وقعتها فى الارض.
راح جاسر على رهف و سندها و قومها ونظر لامه.
جاسر:امى دى مراتى دلوقتى واى اهانه فى حقها تبقى اهانه فى حقى انا كمان علشان الصدمه بس هعدى الموضوع بس لو......
نرمين:بس ايه يا ابن بطنى
ايه هتربينى و لا هتعمل ايه يعنى هى من اولها كدا هتقويك على امك اول القصيده كفر
النحس الشوم دى.
جاسر:حضرتك مسبتليش قرار تانى.
مسك ايد رهف وطلع وهو على السلم قال لرهف.
جاسر:روحى اوضتك لمى حاجتك وكتب المدرسه وكل حاجه و استنينى فيها.
رهف:ليه هنروح فين.
جاسر:بعدين هتعرفي و اغسلى وشك ومشوفكيش بتعيطى تانى فاهمه يلا بسرعه.
ذهب جاسر لغرفته هو ايضا ولم اشيائه وذهب الى غرفه رهف واخذ الشنط ونزل.
امام نظرات العائله المدهوشه من الشنط وافعال جاسر.
الجد:انتو واخدين الشنط دى و رايحين فين.
جاسر:هنروح مكان تانى اقدر اسيب مراتى فيه وانا مطمن عليها
وتكون ماما هديت شويه و استوعبت الموضوع ومش هارجع الا لما تكون متقبله مراتى بعد اذنك ياجدى.
مسك ايد رهف ومشيو.
كل دا ورهف مصدومه من اللى بيحصل لدرجه انها مش قادرة تتكلم ولا تقول حاجه حاسه انها فى حلم مش حقيقة...